ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 709

บทที่ 709 ทำเช่นนี้ไม่สมควร

“ถ้าเจ้าต้องการพลังปีศาจ ข้าก็สามารถแบ่งปันให้เจ้าได้อยู่บ้าง” จ้าวอู่เจียงยกมือขึ้นเชยคางของผีสาว ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“แต่ข้าก็ต้องการพลังหยินของเจ้าด้วย”

“ถ้าเพียงท่านปล่อยข้าไป ท่านจะเอาเท่าไรก็เอาไปเถอะ” ผีสาวนิ่งชั่วครู่แล้วตอบรับอย่างรวดเร็ว

ถ้าต้องการพลังหยินของนาง ก็คงไม่เป็นไร

ตราบใดที่ไม่ทำลายวิญญาณของนาง เสียพลังหยินบ้างก็ไม่เป็นไร นั่นไม่ได้ร้ายแรงเท่ากับสูญเสียความบริสุทธิ์ไม่ใช่หรือ?

นางเป็นผี! เป็นวิญญาณที่หลงเหลืออยู่ในโลกใบนี้ มนุษย์กับผีก็อยู่คนละทาง ปีศาจกับผีก็อยู่คนละทางเช่นกัน เว้นแต่ชายผู้นี้ไม่ใช่มนุษย์และไม่ใช่ปีศาจ แต่เป็นวิญญาณเหมือนกัน

แต่นั่นเป็นไปไม่ได้เลย

ก่อนหน้านี้นางสัมผัสถึงพลังปีศาจที่เย้ายวนใจแล้ว ตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้งโดยเฉพาะในระยะใกล้ขนาดนี้ นางมั่นใจว่า ชายผู้นี้เป็นมนุษย์ที่มีชีวิตจริงๆ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงมีพลังปีศาจมากขนาดนี้ในตัว

จ้าวอู่เจียงค่อยๆ มองร่างกายอันงดงามของผีสาวที่ติดอยู่ภายในห้องพัก ร่างของผีสาวตนนี้เต็มไปด้วยความโค้งเว้ากลมกลึง ใต้เสื้อคลุมที่ชำรุดเผยให้เห็นขาที่ยาวเรียว แต่ไม่ขาวนัก มีสีน้ำเงินเล็กน้อย

จ้าวอู่เจียงลูบคางด้วยความสนใจ เขาใจกล้าอยากลอง

เขาอยากลองดูว่าพลังหยินของผีกับพลังปีศาจของปีศาจมีความแตกต่างกันอย่างไร และจะเพิ่มพลังปีศาจภายในตัวเขาได้มากน้อยแค่ไหน

หลังจากที่เขาอยู่กับหลินหลางแห่งเผ่าปีศาจจิ้งจอกมาได้ระยะหนึ่ง เขารู้สึกว่าพลังปีศาจของเขาเพิ่มขึ้นมาก

ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่กับหยินเถาเอ๋อร์แห่งสำนักเทียนเหอ พลังปีศาจก็เพิ่มขึ้นไม่น้อยเช่นกัน

แต่เขาไม่เคยลองกับผีมาก่อน

แม้เขาจะรู้ว่าความอยากรู้อยากเห็นมากเกินไปอาจจะเป็นภัยแก่ตนเองได้ก็ตาม

แต่เขารู้ดีอีกเช่นกันว่าการลงมือปฏิบัติ เป็นวิธีเดียวที่จะตรวจสอบความจริงได้สำเร็จ

ตอนนี้ร่างกายชั่วคราวนี้ของเขาต้องการเติบโต เขาต้องเพิ่มพลังวิญญาณและพลังปีศาจอย่างต่อเนื่อง

การเพิ่มพลังปีศาจยังทำให้เขาใช้วิชาฟ้าปีศาจของสำนักเทพอสูรได้อย่างแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

เขาคิดขณะลูบมือไปบนเสื้อผ้าของผีสาว ความเย็นเฉียบไหลเข้าสู่มือของเขา มือของเขาเริ่มลูบไปยังส่วนล่างของร่างกายนางอย่างเบาๆ

ผีสาวไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น ร้องออกมาเสียงสะท้านว่า

“ทำเช่นนี้ไม่สมควรนะเจ้าคะ!”

…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน