ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 748

บทที่ 748 ยังมีผู้ใดอีกหรือไม่?

“ข้าไม่อยากรู้!” เสี่ยวเหยียนยกมือทั้งสองขึ้นกำแน่นในอากาศ มือของเขาห่อหุ้มด้วยมวลพลังสีดำ ปล่อยพลังลมดูดออกมา พุ่งเข้าหาจ้าวอู่เจียง

“ลูกข้าฆ่าเจ้า นั่นคือโชคชะตาของเจ้า ลูกข้าถูกเจ้าฆ่า นั่นคือกรรมของเจ้า! ลูกเต่าบัดซบ จงตายซะ! เจ้าต้องเจอกับวิชากลืนฟ้าสูบปฐพี!”

จ้าวอู่เจียงหรี่ตามองพลางยิ้ม พลังงานของเสี่ยวเหยียนในตอนนี้ช่างคุ้นเคยเหลือเกิน มันคือวิชาจากคัมภีร์มหาเทพดูดดาวนั่นเอง

ชายวัยกลางคนยื่นนิ้วทั้งห้าที่เรียวยาวออกไป งอนิ้วมือ หันฝ่ามือลงพื้น ทั่วร่างเต็มไปด้วยพลังชั่วร้าย

“เฒ่าเสียสติ เจ้าใช้มันไม่ถูกวิธี ดูให้ดีๆ!”

เขาก้าวออกไปหนึ่งก้าว ร่างกลายเป็นเงาสีดำม่วง พริบตาเดียวก็มาอยู่ตรงหน้าเสี่ยวเหยียน

เสี่ยวเหยียนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ถูกเข่าขวาของอีกฝ่ายพุ่งชนเข้าที่หน้าอก จากนั้นก็ถูกมือที่เต็มไปด้วยพลังกลืนกินกดลงบนศีรษะ ร่างกายสูญเสียการควบคุมโดยสมบูรณ์

ภายใต้สายตาตกตะลึงของผู้คน จ้าวอู่เจียงใช้เข่าทั้งสองข้างกดลงบนหน้าอกของเสี่ยวเหยียนที่ยุบลงไป มือขวากดศีรษะของเสี่ยวเหยียนแน่น โลหิตสาดกระจายวาดเป็นเส้นโค้งน่าตกใจในอากาศ

“โครม!”

สองร่างกระแทกลงบนพื้นดินโคลนในป่าเขาอย่างหนัก ฝุ่นคลุ้งกระจาย

ผู้คนที่มุงดูต่างกลืนน้ำลาย ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา การต่อสู้รวดเร็วเกินไป การโต้กลับช่างรุนแรงเหลือเกิน!

เซวียนหยวนจิ้งในขณะนี้ดวงตาเผยความกังวล รีบเข้าไปใกล้จ้าวอู่เจียง วิชานี้นางเคยได้ยินจ้าวอู่เจียงพูดถึงมาก่อนอยู่บ้าง

ควันฝุ่นค่อยๆ จางหายไป ร่างสองร่างปรากฏชัดเจนต่อหน้าผู้คนทั้งหลาย

หนึ่งนอน หนึ่งยืน

คนหนึ่งลมหายใจอ่อนรวยริน อีกคนหนึ่งกระแสพลังท่วมท้น

เสี่ยวเหยียนที่นอนอยู่ลมหายใจรวยริน ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบเลือดเหนียวข้น คราบเลือดแผ่ลามไปถึงหน้าอกที่แตกยุบ

จ้าวอู่เจียงที่ยืนอยู่มีกลิ่นอายชั่วร้าย มือขวาหยดเลือดสีดำเหนียวข้นไม่หยุด ก้มมองเสี่ยวเหยียนด้วยแววตาดุดัน

“นี่มัน…”

ผู้คนที่มุงดูอยู่รอบๆ พากันสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความตกตะลึง จนหัวใจสั่นสะท้าน

“สวรรค์ เป็นไปได้อย่างไร!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน