บทที่ 923 บนปลายลิ้นจ้าวอู่เจียง
หลี่ฉวนจวินเดินอยู่บนทางเดินยาว กอดอกด้วยท่าทีสบาย ๆ
หลินเสี่ยวเคอเดินสวนมา นางสวมกระโปรงยาวสีม่วงเข้มงดงาม ท่าทางสง่า
“พี่หลี่” หลินเสี่ยวเคอคารวะเล็กน้อย แย้มยิ้มพลางพยักหน้า แม้พิษในร่างของนางเบาบางจนเกือบหมดแล้ว แต่ใบหน้างดงามยังคงซีดอยู่เล็กน้อย ทำให้นางดูอ่อนแอ
หลี่ฉวนจวินพยักหน้าตอบกลับอย่างเรียบง่าย
แล้วทั้งสองคนก็เดินผ่านกันไป
แต่จู่ ๆ หลี่ฉวนจวินก็ชกงัก เขานึกถึงบางสิ่งขึ้นมา
“เทพธิดาหลิน เจ้าจะไปหาจ้าวอู่หยางหรือ?”
“ใช่”
“เขา…บางทีอาจไม่สะดวก” หลี่ฉวนจวินกระแอมเบา ๆ
……
ตอนนี้จ้าวอู่เจียงสะดวกมาก
เขาเพียงแค่นอนเงียบ ๆ ให้จิ้งเอ๋อร์กับหลินหลางกำลังเอาเรื่องเขาอย่างเต็มที่ เหมือนว่าพวกนางจะไม่ยอมจบจนกว่าเขาจะพ่ายแพ้
เพียงชั่วพริบตา การต่อสู้ก็เข้าสู่ช่วงเวลาที่ดุเดือดที่สุด ทำเอาจ้าวอู่เจียงลำบากไม่น้อย
……
หลินเสี่ยวเคอได้ทราบเหตุผลจากหลี่ฉวนจวิน
ตอนนี้หลินหลาง น้องสาวของนางที่ไม่ได้เจอจ้าวอู่หยางมาทั้งวัน กำลังพูดคุยอยุ่กับเขา
นางรู้ ถ้าเข้าไปตอนนี้คงจะเป็นการรบกวน จึงนั่งรอเงียบ ๆ บนม้านั่งหินข้างทางเดินยาว
ความจริงนางไม่ได้มีเรื่องสลักสำคัญ แค่อยากมาตรวจสอบว่าพิษในร่างถูกกำจัดออกหมดหรือไม่ เพราะจ้าวอู่หยางมีฝีมือด้านการรักษาไม่น้อย
นิ้วเรียวของนางค่อย ๆ จับชายกระโปรง ความคิดในหัววิ่งวนไปมา
หลี่ฉวนจวินบอกนางว่าอีกราวสองถ้วยชา จ้าวอู่หยางก็คงเสร็จกิจ
แต่นางก็ไม่แน่ใจว่าหลี่ฉวนจวินได้เวลานี้มาจากที่ใด
……
เวลาที่บอกไปเขาคำนวณมาอย่างละเอียดแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า