บทที่ 929 ผู้มาเยือนเจตนาไม่ดี
“ไปกันเถอะ ลงไปดู”
หลี่ชางเซิงยืนกอดอกแล้วก้าวเท้าออกไป ราวกับเดินบนพื้นราบ ค่อย ๆ ก้าวลงไปสู่ห้วงลึก
สำหรับเขา การจับตัวจ้าวอู่หยางไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน เขาเพียงแค่ต้องออกแรงเล็กน้อย ไหนจะมีหลี่ชางโส่วกับหลี่ชางหมิงอยู่ด้วย เขาก็ไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยซ้ำ จ้าวอู่หยางไม่มีทางต้านทานได้
นาน ๆ ทีได้ออกมาจากตระกูลหลี่ ตอนนี้เขาอยากจะเดินชมทิวทัศน์ภายนอกมากกว่า
หากจับตัวจ้าวอู่หยางได้ทันทีแล้วพากลับตระกูลหลี่ การเดินทางคราวนี้คงน่าเบื่อและไร้รสชาติเกินไป
หลี่ชางโส่วกับหลี่ชางหมิงก็กระโดดลงมาเช่นกัน การเดินทางครั้งนี้พวกเขาจะทำตามคำสั่งของพี่ชายชางเซิงทุกอย่าง หลี่ชางเซิงบอกให้ทำแบบไหน พวกเขาก็จะทำตามนั้น
และอย่างไร การนำตัวจ้าวอู่หยางกลับไปยังตระกูลหลี่ ความดีความชอบก็จะเป็นของหลี่ชางเซิงเพียงผู้เดียว
กู้เหนียนหยวนมาถึงก้นเหวลึกแล้ว นางมองสำรวจหน้าผาทั้งสองด้าน ขมวดคิ้วเล็กน้อย
ตั้งแต่ก้าวเข้าสู่ดินแดนลับเต๋อเหลียน นางก็รู้สึกถึงกลิ่นอายคุ้นเคยที่ไม่ได้พบมานาน ทว่าก็เป็นเพียงสัญชาตญาณล้วน ๆ ไม่มีหลักฐานหรือร่องรอยใด ๆ เลย
เมื่อมาถึงก้นหุบเหว ปราณกระบี่ในร่างของนางก็เดือดพล่านราวกับได้พบกับคนคุ้นเคยที่มีคนสำคัญ เป็นคนที่สำคัญมากสำหรับนาง…หรือเขาอาจเคยมาที่นี่?
……
“เจ้าเป็นอะไรไป?”
ชั้นที่ยี่สิบสองของดินแดนลับเต๋อเหลียน เซวียนหยวนจิ้งถามด้วยความห่วงใย
แม้พวกนางจะเดินช้า แต่ก็มีเป้าหมายชัดเจนและไม่ได้หยุดพัก ใช้เวลาเพียงชั่วยามกว่า ๆ ก็เดินทางจากชั้นที่สิบหกมาถึงชั้นที่ยี่สิบสองของดินแดนลับเต๋อเหลียน แต่เพิ่งก้าวเข้าสู่ชั้นที่ยี่สิบสอง ดวงตาของจ้าวอู่เจียงก็เคร่งขรึมและลมหายใจหนักหน่วงขึ้น
จ้าวอู่เจียงพ่นลมหายใจร้อนระอุออกมา เขามองภูเขาสีเขียวที่อยู่เบื้องหน้าทีละลูก สงสัยว่าตนเองอาจมาผิดที่
ก่อนหน้านี้ตอนเขาก้าวเข้าสู่ดินแดนลับเต๋อเหลียนชั้นที่ยี่สิบสอง สิ่งที่เขาเห็นล้วนเป็นภูเขารกร้างและกระดูกสีขาว
แต่ช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงสองวัน ภูเขารกร้างกลายเป็นภูเขาเขียวขจี พืชพรรณปกคลุมทั่วทั้งภูเขา ไม่มีร่องรอยของกระดูกสีขาวหลงเหลืออยู่เลย เหมือนว่ากระดูกสีขาวที่กลายเป็นเถ้าถ่านก่อนหน้านี้ได้บำรุงเลี้ยงผืนดินทำให้หญ้าและต้นไม้แตกยอดอ่อน เปลี่ยนภูเขารกร้างที่เคยน่าสะพรึงกลัวให้กลายเป็นดินแดนในฝัน
“ไม่เป็นไร” จ้าวอู่เจียงยิ้มอย่างอ่อนโยน พลางส่งสัญญาณให้เซวียนหยวนจิ้งกับหลินหลางไม่ต้องกังวล

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า