ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 932

บทที่ 932 การต่อสู้ดุเดือด

ตาของจีปอฉางเบิกกว้าง เขาไม่เคยรู้สึกถูกท้าทายจากคนรุ่นเดียวกันมาก่อน

แม้ว่าจ้าวอู่เจียงจะไม่ได้พูดอะไร แค่โบกมือเรียกง่าย ๆ แต่เขากลับรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงท้าทายอย่างหยิ่งผยอง

“พี่จ้าว หากวันนี้ข้าลงมือหนักเกินไปจนทำให้เจ้าตาย เมื่อเจ้าลงไปยังแดนวิญญาณก็อย่าได้โทษข้าเลย” จีปอฉางประสานมือคำนับอย่างจริงจัง กลิ่นอายอำมหิตอัดแน่นเป็นจิตสังหาร

ชั่วขณะ ร่างของเขาเลือนราวจางลง

แล้วอีกร่างของจีปอฉางก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าจ้าวอู่เจียงพร้อมรอยยิ้มเย็นชา พริบตาก็เริ่มโจมตี

จ้าวอู่เจียงใช้ทั้งมือซ้ายและขวาปัดป้อง ต้านทานการโจมตีด้วยศอกของจีปอฉาง

ทุกการโจมตีล้วนทรงพลังและหนักหน่วง ทำให้มือทั้งสองข้างของจ้าวอู่เจียงชา เขาถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ในใจยิ่งร้อนรุ่ม

พลังของร่างอมตะทำให้พละกำลังของร่างกายแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ได้? ทั้งรวดเร็วและรุนแรงมาก!

“…”

จีปอฉางกลายร่างเป็นอาวุธมนุษย์ พุ่งเข้าโจมตีจ้าวอู่เจียงอย่างต่อเนื่อง เสียงปะทะดังสนั่นราวกับระฆังยักษ์ กังวานไปทั่วทุกทิศทาง แม้แต่อากาศก็สั่นสะเทือน

จีปอฉางที่ไม่สามารถเอาชนะได้เสียทีก็เริ่มโมโห โจมตีอย่างดุดันรุนแรง

จ้าวอู่เจียงหลบหลีกและรับมือกับการโจมตีอย่างต่อเนื่อง เหมือนจะลำบาก แต่ความจริงไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย ในขณะเดียวกันก็ควบคุมลมปราณสอดคล้องกับจังหวะการเคลื่อนไหวของจีปอฉางไปด้วย

“จ้าวอู่หยาง เจ้าจะหลบหนีอย่างเดียวหรือ? ถ้าเจ้าเป็นลูกผู้ชาย ก็มาต่อสู้กับข้าสักร้อยกระบวนท่า อย่าให้ข้าต้องดูถูกเจ้า!” จีปอฉางตะโกนด้วยความโกรธ อารมณ์พลุ่งพล่าน

“เหตุใดข้าต้องพิสูจน์ต่อเจ้าว่าข้าเป็นบุรุษ? เจ้าหาใช่สตรี” จ้าวอู่เจียงตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ

จีปอฉางสูดหายใจลึก แม้แต่อากาศที่เขาหายใจเข้าไปก็ดูเหมือนจะลุกไหม้ แห้งผากและร้อนระอุ ทำให้ผู้คนหงุดหงิด

“ร่างกายข้าไม่มีวันดับสลาย จักรพรรดิ…ถอดเกราะ!” จีปอฉางเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ คิ้วหนาขมวดมุ่น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน