คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 25

มีเพื่อนร่วมงานกำลังรอคลอดอยู่ที่แผนกสูติ ไป๋ซีเยว่มีความสัมพันธ์ที่ไม่เลวกับเธอ จึงถือโอกาสไปเยี่ยมตอนมีเวลาว่าง

สนทนากันเล็กน้อยก็เตรียมจะจากไป บนระเบียงทางเดินแผนกสูตินารีเวช คนที่เห็นเธอ ก็ล้วนตะโกน “คุณหมอไป๋” ทักทายเธอ

“ผู้ชายชอบเธอก็ช่างเถอะ เหล่าพยาบาลในแผนกนี้ของฉันเห็นเธอแล้วก็ก้าวขาไม่ออกทั้งนั้น”

ไป๋ซีเยว่เหลือบตาขึ้นมอง รองผ.อ.หลิวยิ่งกำลังมองเธอยิ้มๆ

ไป๋ซีเยว่ถามเธอ “วันนี้มีเวลาว่างขนาดนี้เชียว”

หลิวยิ่งชี้ไปทางด้านหลัง “เมื่อครู่มีเพื่อนคนหนึ่งมาสอบถามเรื่องการดูแลสุขภาพก่อนการตั้งครรภ์ ฉันถึงได้มีเวลาหายใจ ในห้องรอคลอดมีสิบกว่าคนที่จะคลอด เวลาว่างนี้ของฉันต้องกระเบียดกระเสียดมันออกมา”

ไป๋ซีเยว่มองไปตามทิศทางที่มือเธอชี้ไป ก็เห็นเงาร่างอันคุ้นเคย เงาร่างนั้นเดินไปถึงหัวเลี้ยวพอดี ตอนที่เลี้ยวไป ก็เผยไปหน้าด้านข้างออกมา

ไป๋ซีเยว่ถอนสายตากลับมา ถามราวกับไม่สนใจว่า “ดูแลสุขภาพก่อนตั้งครรภ์ เตรียมจะมีลูก?”

หลิวยิ่งตอบ “ใช่ ยังไม่แต่งงานเลย ไม่รู้ว่ารีบร้อนอะไร ใช่แล้ว ทำไมเธอถึงได้มีเวลาว่างมาที่นี่ล่ะ”

ไป๋ซีเยว่ยิ้มๆ “เหมือนกับเธอนั่นแหละ เวลาว่างนี้ของฉันต้องกระเบียดกระเสียดมันออกมาเหมือนกัน เธอไปทำงานต่อเถอะ กลับไปฉันยังมีเคสผ่าตัดอีก”

“บายสาวงาม”

ไป๋ซีเยว่โบกมือให้เธอ ในเวลาเดียวกันกับที่หันกลับมา ดวงหน้าที่ประดับรอยยิ้มก็ค่อยๆแข็งค้าง

การผ่าตัดรอบต่อมา ไป๋ซีเยว่ไม่เอ่ยอะไรสักคำ

นี่ทำให้บรรยากาศการผ่าตัดที่เดิมก็เคร่งขรึมอยู่แล้ว สงบเงียบและจริงจังขึ้นไปอีก ทุกคนล้วนไม่กล้าหายใจแรง

หลังจากผ่าตัดเสร็จ ช่วงเวลาว่างในการล้างมือ มีคนกระซิบถามหลิวชุนเสียงว่า “หลายวันมานี้คุณหมอไป๋เป็นอะไรไปน่ะ รู้สึกว่าอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร”

หลิวชุนเสียงเอ่ย “คุณแม่เธอกระดูกหัก เลี่ยงไม่ได้ที่จะมีอารมณ์หงุดหงิด”

คนอื่นเข้าใจขึ้นมาทันที

ความจริงไม่ใจแบบนี้แน่นอน

ไป๋ซีเยว่เดินหน้าตึงกลับไปยังแผนกศัลยกรรมกระดูก