คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 26

เธอหยิบขึ้นมาดู เป็นจี้เหลียนเฉิงที่คอลวิดีโอมา

เธอสางผมโดยไม่รู้ตัว แผ่นหลังยืดตรงเล็กน้อย กระแอมไอให้คอโล่ง ถึงได้กดรับสาย

วินาทีถัดไป กรามด้านข้างที่ชวนให้ผู้คนหลงใหลก็ปรากฏขึ้นในกล้อง ต่อมาน้ำเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มก็ดังขึ้น “มู่มู่อย่าขยับ โอเคแล้ว”

ดูเหมือนว่าเขาจะวางโทรศัพท์มือถือเอาไว้ที่ใดที่หนึ่งแล้วถอยออกไป ใบหน้าหล่อเหลาก็ปรากฏขึ้นในกล้อง

ไป๋ซีเยว่กลืนน้ำลายเงียบๆ

ตอนนี้เธอเข้าใจความรู้สึกหุนหันพลันแล่นที่อยากจะเลียหน้าจอของแฟนคลับมากมายที่เห็นไอดอลแล้ว

เธอก็อยากเลียเหมือนกัน

ไม่รอให้เธอมองจนพอใจ จี้เหลียนเฉิงก็อุ้มมู่มู่มาไว้ในอ้อมแขน กล้องขนาดเล็ก ถูกดวงหน้าเจ้าเนื้อรูปไข่ของมู่มู่อัดแน่นทันที

“แม่คะ!” เด็กหญิงยิ้มจนนัยน์ตาเป็นประกาย และเรียกติดกันอีกหลายครั้ง “แม่คะ แม่คะ แม่คะ!”

ไป๋ซีเยว่ขยับเข้าไปดูใกล้ๆ ถึงพบว่า มู่มู่ดูเหมือนจะเพิ่งร้องไห้มา แพขนตายังมีน้ำตาเกาะอยู่ มิน่ามองดูแล้วถึงได้ฉ่ำวาวแบบนี้

ไม่เจอกันวันหนึ่ง คิดถึงเธอจริง ไป๋ซีเยว่เผยรอยยิ้มออกมา ยื่นมือไปแตะเธอ สุดท้ายกลับสัมผัสได้เพียงหน้าจอโทรศัพท์มือถือ

เธอเอ่ยอย่างอ่อนโยน “ลูกรัก กินข้าวรึยัง”

“กินแล้ว กินเนื้อค่ะ” คล้ายกับว่ามู่มู่ก็อยากสัมผัสเธอเหมือนกัน มือเล็กๆสองข้างยื่นตรงมาข้างหน้า

จี้เหลียนเฉิงจับเธอเอาไว้ ในกล้องจึงปรากฏมือใหญ่เรียวยาวที่กระดูกข้อต่อที่แยกกันเห็นได้ชัดคู่หนึ่ง

กระทั่งมือก็สวยขนาดนี้

ไป๋ซีเยว่เม้มปากเงียบๆ

“กินเนื้อมากเกินไปไม่ได้นะ ต้องกินผักกับผลไม้ด้วย” ไป๋ซีเยว่กล่อมเธอ “อีกครู่สามารถดูการ์ตูนได้ ดูเสร็จแล้วก็เป็นเด็กดีเข้านอน โอเคมั้ย”

“จะหาแม่!” มู่มู่ทำปากบึน ดูท่าจะร้องไห้อีกแล้ว

ไป๋ซีเยว่รีบเอ่ยว่า “มู่มู่เด็กดี แม่อยู่ที่โรงพยาบาล มีเคสผ่าตัดที่ต้องทำเยอะมาก”

เธอได้ยินเสียงถอนหายใจแผ่วเบา กล่อมมู่มู่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนของจี้เหลียนเฉิง แต่เสียงร้องไห้ของมู่มู่ดังขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็ไม่ได้ยินเสียงของจี้เหลียนเฉิงแล้ว

ไป๋ซีเยว่ถอนหายใจ เมื่อมู่มู่อยู่ต่อหน้าเธอ แทบจะไม่เคยร้องไห้โวยวายมาก่อน เด็กหญิงอายุไม่เยอะ ไม่คิดมาก รู้จักใช้ข้อได้เปรียบที่ต่างกันของตัวเองต่อหน้าญาติดี

เธออยากจะบอกว่า คุณไม่ต้องสนใจเธอ เธอร้องจนเหนื่อยก็ไม่ร้องแล้ว

แต่พูดความจริงเลย มีแม่คนไหนไม่สงสารลูกตัวเองบ้าง ได้ยินมู่มู่ร้องไห้แบบนี้แล้ว แม้ว่าภายนอกเธอจะไม่ส่งเสียงอะไร แต่ความจริงในใจก็เจ็บปวดเช่นกัน

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดปิดวิดีโอคอลแล้วลุกขึ้น เดินออกไปข้างนอก

บอกกับคุณหวางแล้ว เธอก็ออกจากโรงพยาบาล เพิ่งจะขึ้นรถ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น จี้เหลียนเฉิงโทรมา

เขาเอ่ย “ผมจะพามู่มู่ไปหาคุณที่โรงพยาบาล คุณออกมาเจอเธอหน่อย”

ไป๋ซีเยว่เอ่ย “ไม่ต้อง ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

ทางด้านนั้นนิ่งไปเล็กน้อย จากนั้นจี้เหลียนเฉิงก็เอ่ยว่า “คุณมา ถ้าสะดวกล่ะก็ เอาเสื้อผ้าที่เคยใส่มาอีกชุดได้มั้ย ชุดเมื่อวานถูกผมซักไปแล้ว”