คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 4

เพื่อนร่วมงานอีกคนยักคิ้วหลิ่วตาให้ไป๋ซีเยว่ “คุณหมอไป๋ ฉันมีธุระกะทันหัน อย่างนั้นให้คุณหมอหลี่ไปส่งคุณแล้วกันนะ วางใจได้เลย พรุ่งนี้ฉันจะเอาลายเซ็นซูเปอร์สตาร์ลู่มาให้คุณเหมือนเดิม”

เอ่ยจบ ก็กลัวว่าไป๋ซีเยว่ไม่ยอมให้เธอไป จึงเหยียบคันเร่งจากไปทันที

ไป๋ซีเยว่ถอนหายใจเงียบๆแล้วหันไปมองหลี่หยูนชิง “แต่ฉันต้องไปรับลูก คุณสะดวกมั้ยคะ”

“สะดวกครับ สะดวก” หลี่หยูนชิงเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับให้เธออย่างไม่คาดฝัน

ทั้งสองคนขึ้นรถแล้ว ภายในตัวรถก็เงียบสนิท

ใครก็ไม่ได้เอ่ยพูดอะไร

หลี่หยูนชิงนั้นตื่นเต้น ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

ไป๋ซีเยว่นั้นเหนื่อย ไม่อยากจะอ้าปาก

สี่แยกที่ติดที่สุดเมื่อออกจากประตูโรงพยาบาล หลี่หยูนชิงถามว่า “คุณหมอไป๋ตามดาราด้วยหรอครับ”

ไป๋ซีเยว่ยิ้มๆ ไม่พูดอะไร

หลี่หยูนชิงไม่เอ่ยอีกอย่างเข้าใจขอบเขต พลางเอ่ยถามว่า “มู่มู่อยู่โรงเรียนอนุบาลอะไรครับ”

ไป๋ซีเยว่ตอบ “ตรงไปก็พอค่ะ ไม่ใช่โรงเรียนอนุบาล เธออายุยังน้อย โรงเรียนอนุบาลไม่รับ เป็นศูนย์การเรียนรู้ระดับต้นแห่งหนึ่ง”

หลี่หยูนชิงยิ้มๆ “แม้ว่ามู่มู่จะยังเด็ก แต่ก็น่ารักมาก และรู้ความเช่นกัน”

คนในโรงพยาบาลที่เคยเจอมู่มู่นั้นมีไม่น้อย เด็กหญิงหน้าตาสะสวย ปากก็หวาน ทุกคนล้วนชอบเธอมาก

ไป๋ซีเยว่คิดแล้ว ก็เอ่ยเรื่องกังวลใจออกมา “คุณหมอหลี่ ฉันเคยหย่ามาก่อน แถมยังมีลูกติด…”　

หลี่หยูนชิงเอ่ยขัดคำพูดเธอ”ผมไม่สนใจครับ ซีเยว่…ผมเรียกคุณแบบนี้ได้มั้ย”

ไป๋ซีเยว่พยักหน้าเบาๆ

หลี่หยูนชิงถอนสายตากลับไป “ซีเยว่ คุณยอดเยี่ยมมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการงานหรือนิสัย ผมมักจะมีความรู้สึกว่าต้องแหงนมองคุณ ถ้าหาก…ถ้าหากว่าคุณตกลงที่จะเป็นแฟนผม นั่นก็เป็นเกียรติของผม”

ไป๋ซีเยว่เอ่ย “ความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคน คนในครอบครัวคุณ ก็เห็นด้วยกับความคิดของคุณด้วยหรอ”

การคบหาเป็นแฟนกันเป็นเรื่องของคนสองคน แต่หลังจากแต่งงาน ก็คือการรวมกันของสองครอบครัว

หลี่หยูนชิงตอบ “พวกเขาจะสนับสนุนผม”

ไป๋ซีเยว่หลุบตาลง ไม่พูดอะไรอีก