คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 5

สรุปบท บทที่ 5 แย่งลูกกับฉัน: คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย)

บทที่ 5 แย่งลูกกับฉัน – ตอนที่ต้องอ่านของ คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย)

ตอนนี้ของ คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) โดย ปลาวาฬ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 5 แย่งลูกกับฉัน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ผู้ชายคนนี้อยู่ในตำแหน่งหน้าที่การงานที่สูง มักจะมีสีหน้าเย็นชา แม้ว่าจะหน้าตาหล่อเหลา ก็ไม่ได้ทำให้คนกล้ามองเขามากขึ้นแวบหนึ่ง

ภาพเหตุการณ์กระอักกระอ่วนเมื่อตอนเช้ายังอยู่ตรงหน้า คนที่ไป๋ซีเยว่ไม่อยากเจอมากที่สุดก็คือเขา

แต่ หลี่หยูนชิงกลับไม่รู้เรื่อง ยังถามต่อว่า “ไม่รับแล้ว? อย่างนั้นมู่มู่จะทำยังไงครับ”

ไป๋ซีเยว่ยังไม่ทันได้พูดอะไร จี้เหลียนเฉิงก็เอ่ยขึ้นว่า “ลูกสาวผม ผมรับเอง”

ประโยคเดียวก็ทำให้หลี่หยูนชิงเข้าใจฐานะของฝ่ายตรงข้าม เขามองชายหนุ่มแล้วหันไปมองไป๋ซีเยว่ และรู้สึกกระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที

ไป๋ซีเยว๋จึงต้องเอ่ยว่า “ขอโทษ ฉันจำวันผิด คุณหมอหลี่ พวกเราไปกันเถอะค่ะ”

ประโยคหลังนั้นพูดกับหลี่หยูนชิง

 หลี่หยูนชิงมองจี้เหลียนเฉิงอีกแวบหนึ่งแล้วตอบว่า “ไปเถอะ”

“เดี๋ยวก่อน”

สุดท้าย จี้เหลียนเฉิงก็เรียกพวกเขาเอาไว้

เขาเอ่ยว่า “ไป๋ซีเยว่ ผมอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวสักสองสามประโยค”

หลี่หยูนชิงรีบเอ่ยว่า “อย่างนั้น ซีเยว่ ผมไปรอคุณที่รถแล้วกันครับ”

ไป๋ซีเยว่ตะลึงค้าง ก่อนจะพยักหน้า

หลี่หยูนชิงก้าวเท้ายาวจากไป

เหลือแค่สองคน ยืนอยู่บนพื้นต่างระดับ หนึ่งบนหนึ่งล่าง บรรยากาศดูเหมือนชะงักงัน

ไป๋ซีเยว่เหนื่อยล้าอย่างยิ่ง เห็นจี้เหลียนเฉิง ในใจก็รู้สึกโมโหแปลกๆ น้ำเสียงที่ใช้พูดจึงไม่น่าฟังเท่าไร “คุณจะพูดอะไร”

จี้เหลียนเฉิงถอนสายตากลับมาจากที่ห่างไกล นัยน์ตาลึกล้ำ อำพรางความรู้สึกที่เดิมก็ไม่ยอมเปิดเผยเอาไว้มากมาย

เขาเอ่ยว่า “หลังจากนี้ ให้มู่มู่อยู่กับผมแล้วกัน”

จู่ๆเขาเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา ไป๋ซีเยว่ตะลึงค้างไป “คุณหมายความว่าอะไร”

“ตอนแรก ผมรับปากคุณว่าจะไม่แย่งสิทธิ์ในการเลี้ยงดูมู่มู่กับคุณ แต่ว่า…” จี้เหลียนเฉิงมองเธอ “ถ้าหากคุณอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ เอาลูกไปด้วย ก็เกรงว่าจะไม่สะดวก”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไป๋ซีเยว่ก็แทบจะเป็นบ้า “ตอนแรกคุณรับปากฉันว่ายังไง ตอนนี้ทำไมถึงได้กลับกลอกจี้เหลียนเฉิง คุณยังเป็นผู้ชายรึเปล่า?!”

จี้เหลียนเฉิงรู้สึกว่าขมับปวดตุบๆอย่างเลือนราง หย่ากันมาสามปี เขาไม่ได้ประสบกับความรู้สึกแบบนี้นานมากแล้ว เขาในตอนนี้ใช้ชีวิตไปทำงานตามวัฏจักรชีวิต ทำงานอย่างบ้าคลั่ง ราวกับหุ่นยนต์ที่ไม่มีความรู้สึกคนหนึ่ง

หลังจากหย่า เกรงว่าพวกผู้หญิงชอบเขาก่อนหน้านี้คงพุ่งเข้าใส่แล้วสินะ

ไม่ต้องพูดถึงหลังจากหย่าเลย แค่ก่อนหย่ากัน ดาราภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียง นักแสดงอะไรนั่น และบรรดาคุณหนูพวกนั้น ยังมีคนที่ร่วมงานต่างๆกับเขา…

แค่ที่เธอรู้ มือหนึ่งก็นับได้ไม่หมดแล้ว

ไม่แน่ว่าทุกวันเขาโอบซ้ายกอดขวา จมอยู่ในอ้อมกอดสาวงาม

เปรียบเทียบกันดูแล้ว ตัวเองครองตัวบริสุทธิ์เพื่อเขา โดดเดี่ยวเดียวดายอยู่คนเดียวนั้น…น่าสลดใจอย่างเห็นได้ชัด

ไม่รู้ว่าทำไมในใจถึงได้มีความรู้สึกข่มเฝื่อนและเจ็บปวดเพิ่มขึ้นมา เธอสูดลมหายใจลึกแล้วเอ่ยว่า “ฉันจะมีแฟนหรือไม่ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ แม้ว่าอนาคตฉันจะแต่งงาน สุดท้ายมู่มู่ก็ยังเป็นลูกสาวฉัน ฉันไม่มีทางยกเธอให้คุณเด็ดขาด”

“ผมไม่สามารถให้มู่มู่เรียกผู้ชายคนอื่นว่าพ่อ”

“ฉันก็ไม่สามารถให้มู่มู่เรียกผู้หญิงคนอื่นว่าแม่เด็ดขาด!”

“ไม่มีทางมีผู้หญิงคนอื่น” จี้เหลียนเฉิงมองเธออย่างลึกซึ้ง “ไม่ว่าเมื่อไร มู่มู่ก็ไม่มีวันจะมีแม่คนที่สอง ไม่มีวันตลอดกาล”

ไป๋ซีเยว่ตะลึงค้างไปทันที

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย)