คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 82

ด้านเจนิสเอาจริงฉันก็คิดไม่ถึงนะว่าพี่ริวเขาจะขอฉันแต่งงานเร็วขนาดนี้ เพราะมีอีกหลายเรื่องที่เรายังคงค้างคาในใจของฉัน เมื่อพี่ริวสวมแหวนให้กับฉันเสร็จจากนั้นเราก็ร่วมท่านข้าวกับแขกที่มาในงานวันนี้ จากนั้นไม่นานหลังจากทานข้าวเสร็จผู้ใหญ่ก็กลับไปนอนกัน ตอนนี้ภายในโต๊ะเหลือเพียงเพื่อนพี่ริวและก็เพื่อนของฉัน ส่วนน้องฟรอสต์หลังจากทานข้าวเสร็จเด็กๆ ก็วิ่งเล่นกันแถวนี้ทั้งที่เลยเวลานอนกันแล้วแต่เด็กๆ ก็ยังสนุกไม่ต่างจากผู้ใหญ่อย่างพวกเรา

ฉันเองก็คุ้นหน้าคุ้นตากับภรรยาของพี่เรียวตะ และพี่อรัณ แต่เราก็พึ่งได้คุยกันวันนี้

"น้องเจนิส พี่ยินดีกับน้องเจ และก็พี่ริว ด้วยนะคะ" พี่เชอรีนเอ่ยกับฉันมาพร้อมกับรอยยิ้มอันสดใส

"ขอบคุณพี่รีนมากเลยนะคะ" ฉันเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มให้กับพี่เชอรีน ที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนพี่เชอรีนก็ยังคงสวยและน่ารักเหมือนเดิมถึงฉันจะไม่ค่อยสนใจใครแต่จริงๆ ถ้าพูดถึงเรื่องตัวท๊อปของมอ.B พี่เชอรีนนี้คือคนที่ฉันแอบปลื้ม แต่ไม่ทราบมาก่อนว่าพี่เขาแต่งงานกับพี่เรียวตะตั้งแต่เรียนอยู่ปีสอง

"ยินดีด้วยนะคะพี่ริว น้องเจนิส แบบนี้วันแต่งริณกับพี่รัณต้องรีบหาชุดสวยๆ ไว้รอแล้วละคะ" พอพี่เชอรีนจบพี่มิริณสาวสวยหน้าหวานก็เอ่ยมาเช่นกัน

"เตรียมรอได้เลยครับ ว่าที่เจ้าสาวเขาตอบตกลงแล้ว อีกไม่นานเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเตรียมตัวกันได้เลยครับ" เป็นพี่ริวที่ตอบพี่มิริณแทนฉัน

"น้องเจนิสครับ ถึงเราตอบตกลงแล้ว ก็เปลี่ยนใจได้นะครับ ถ้าอยากทราบอะไรเกี่ยวกับไอ้ริว ถามพี่ได้พี่รู้ดีกว่าบรรดาเพื่อนๆ " พี่อรัณเอ่ยมาเช่นนั่น แต่กับได้คำด่าจากพี่ริวไปแทน

"สัสรัณ ยังกะมึงดีกว่ากูตายแหละ มิริณอยากรู้ไร ถามพี่ได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ" ด้านริวที่โดน อรัณว่ามีเช่นนั้นก็สวนกลับเพื่อนทันที

"อย่าได้เผ่าบ้านกูเชียวนะ" อรัณถึงกับรีบเบรกริวมาอย่างไว้ ทำเอาทุกคนถึงกับหัวเราะออกมาเสียงดัง

"แม่ง ทะเลาะกันตั้งแต่มัธยม จนกระทั่งลูกมันโต แม่งยังไม่เลิกทะเลาะกันอีก" เรียวตะที่นั่งนิ่งๆ ได้แต่เอ่ยขึ้นมาห้ามปรามพร้อมกับสายหน้าให้กับริวและอรัณ

"ไอ้เชี่ย ริกแม่งเงียบเชียว" อรัณที่โดนเรียวตะว่ามาเช่นนั้นเบนสายตาไปยังริกทันที

"มาว วะสััส กูมาวชิบ..." ริกเอ่ยเสียงขึ้นมา

"เมาไรของมึง ครับ มึงจะรีบเมาไปไหน" ริวเอ่ยถามพี่ชายมา

"แม่ง กูดีใจที่น้องกูจะแต่งงานมีครอบครัว กูเลยฉลองดื่มนำพวกมึงไปนิดหน่อย" คำตอบของริกทำเอาทุกคนถึงกับขำลั่นโต๊ะ ไม่เว้นแม้กระทั่งสาวสาวที่วันนี้แซมมี่นั้นยิ้มหน้าบานกว่าใครๆ ที่ได้นั่งดื่มกับกลุ่มรุ่นพี่คนดัง ที่ตอนนี้ทั้งสี่หนุ่มทั้งสี่ก็เริ่มเมาได้ที่กันแล้ว พวกเรานั่งฉลองกันจนกระทั่งถึงเที่ยงคืนกว่าๆ ส่วนเด็กๆ ตอนนี้แม่บ้านและคุณย่าปรางค์ทิพย์คนสวยก็พาเด็กๆ เข้านอนกันแล้ว

"พี่เรียวยังไหวอยู่ไหม..." เสียงพี่เชอรีนบ่นให้กับพี่เรียวตะที่ตอนนี้นั่งยิ้มเพราะเมาหนัก

"ไหวสิ ครับที่รัก"

"ถ้าไหว ก็ไปอุ้มเด็กๆ กลับบ้านกันคะ" พี่เชอรีนเอ่ยมาเช่นนั่นเพราะเด็กๆ นอนหลับอยู่ในบ้าน ส่วนอีกคู่พี่อรัณและพี่มิริณก็ไม่ต่าง

"ริณว่าพี่รัณเมาหนักขนาดนี้เอากุญแจมาให้ริณเถอะคะ ริณจะขับเอง เมาแบบนี้ริณไม่ไปกับพี่หรอกนะ" เสียงพี่มิริณเอ่ยกับสามีที่สภาพไม่ต่างอะไรจากเพื่อนๆ มากนัก

"ขับรถดีๆ นะคะพี่ริณ พี่รีน ว่างๆ เจอกันคะ" ฉันเอ่ยและมาส่งเพื่อนๆ ที่ริวที่รถ ส่วนพี่ริกและพี่นินิว ก็นอนที่นี่

"พวกแก ยัยแซมมี่แกนิหนักสุด" ฉันเอ่ยที่ตอนนี้ยัยน้ำอุ่นและยัยเฟย์และคนขับรถคุณแม่ช่วยกันพยุง ยัยแซมมี่นั้นเมาหนักหมดสภาพ เพราะนางชนแก้วกับพวกพี่ริวรอบโต๊ะ จะสายแข็งแค่ไหนดื่มแบบนางก็ล่วงได้คะ

"หมดกันยัยแชมมี่ของฉัน"

"ยัยเฟย์ แกขับรถกลับดีๆ นะถึงแล้วไลน์ มาด้วย ขอบคุณพวกแกมากนะ" ฉันเอ่ยกับพวกเพื่อนฉัน

"ขอบคุณสาวๆ ด้วยนะครับ" พี่ริวเอ่ยมาสภาพที่ไม่เต็มร้อยสายตาที่มองฉันตาหวานมาเชียว

ด้านริวหลังจากที่ส่งเพื่อนๆ ของเขาและเจนิส กลับกันแล้วนั้น

"ที่รัก ขึ้นนอนเถอะพี่มาว ง่วงจาม่ายไหว อยู่แล้ว" พี่ริวเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงที่ยานมากพอสมควร

"งั้นคืนนี้ นอนที่นี่ละกัน" ฉันเอ่ยกับคนเมาไป เพราะถึงบ้านฉันจะไม่ไกลมาก แต่ก็ขี้เกียจขับรถไปนอนที่บ้านตัวเอง

"ขอเจไปรับน้องฟรอสต์ ก่อนนะคะ"

"ลูกนอนกับคุณพ่อ คุณแม่ ดึกแล้วเจ อย่าไปรบกวนท่านเลย ไอ้ริกมันก็ปล่อยเรนิส นอนที่ห้องคุณแม่" พี่ริวเอ่ยกับฉันมา

"งั้นก็ได้คะ" จากนั้นฉันก็พยุงคนเมาเดินเซขึ้นมาที่ห้องของเขา เอาจริงฉันก็เคยนอนห้องพี่ริวไปแล้วครั้งนึง แต่มันไม่ใช่ห้องนอนตัวเองก็เลยรู้สึกไม่ชิน เมื่อมาถึงฉันก็หยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไปทันที ส่วนคนเมาพอมาถึงก็ล้มตัวลงไปนอนที่นอนตัวเองเพื่อให้ฉันนั่นอาบน้ำก่อน

หลังจากที่เข้ามาในห้องน้ำร่างบางก็ไม่รอช้า ถอดชุดที่สวมใส่ออกจากตัวทันที เพราะตอนนี้มันดึกมากแล้วแต่แล้วใบหน้าหวานกับต้องชะงัก

!! แก๊ก !! ร่างบางที่ได้ยินเสียงประตูถึงกับหันมอง ก็เจอกับร่างสูงของคนที่บอกว่าเมาในสภาพที่เปือยเปล่าเดินเข้ามาหาตน

"พี่ขออาบน้ำด้วยคนครับนะที่รัก" น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาไม่มีท่าทีว่าเขาจะเมาเลยซักนิด แล้วเมื่อกี้ที่เดินเซนิคืออะไรกัน ใบหน้าสวยหวานถึงกับชะงักเล็กน้อย

"คนบ้าทำไมพี่เปือยเปล่ามาแบบนี้กัน จะอาบก็อาบสิ" เจนิสเอ่ยขณะที่ฝ่ามือนั้นคงปิดเต้าอวบอึ๋มเอาไว้ทั้งสองข้าง ถึงจะเป็นสามีแล้วไง มาแบบไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ก็อายนะ ร่างบางเอ่ยด้วยความเขินอายที่สายตาของริวนั่นเอาที่จับจ้องที่ส่วนนั้นของเธอ

"อาบครับ แต่อยากให้เมียถูหลังให้" ร่างสูงไม่พูดเปล่าพร้อมกับเดินเข้ามาสวมกอดฝ่ามือหนาลูบเบาๆที่หน้าขาและลามขึ้นส่วนบน ทั่วทั้งร่าง อันเปือยเปล่าของคนตัวเล็ก

ด้านเจนิสให้ตายเถอะ ท่าทีสายตาหื่นๆ ใส่ฉันแบบนี้ แล้วคืนนี้ฉันจะได้นอนตอนไหนกัน

"จะให้อาบให้ก็หันมาสิคะ" เจนิสเอ่ยมาเสียงหวานอย่างเอาใจ

"แต่พี่เปลี่ยนใจแล้ว ยังไม่อาบ วันนี้ขอรักเมียก่อนนะครับ ถ้าไม่ได้รักเมียคืนนี้พี่คงนอนไม่หลับ" ริวเอ่ยกับเจนิสมาด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่ คืนนี้ถึงจะเหนื่อยมากขนาดไหนแต่ก็อยากรักเมีย อยากทำน้องสาวให้กับลูกชาย จากนั้นร่างสูงก็ประกบจูบลงที่ปากบางของคนตัวเล็ก และดันคนตัวเล็กถึงกับติดผนังห้องน้ำ เรียวลิ้นสากร้อนเกี่ยวเข้ามาที่โพรงปากของฉัน จูบที่ดูดดื่มมีกลิ่นอายของไวน์ที่ติดมาจางๆ ให้ตายเถอะมันกับยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ดิบให้กับฉัน

จูบที่เรียวลิ้นสากหนาตวัดไปมา ปากหนาทั้งดูดและเลีย ส่วนมือก็ไล่ลูบไปทั่วทั้งร่างกายของฉัน หน้าอกอันอวบอึ๋มฝ่ามือหนาไล่บีบและขย้ำไปมาทั้งสองเต้าและสะกิดเข้าที่เม็ดยอดอกของฉันมาเบาๆ ฉันถึงกับเสียวและสั่นสะท้านไปทั้งตัว

"อ่า..." เสียงเล็กหลุดครางออกมาเล็กน้อย จูบที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่เร้าร้อนดังไฟปรารถนาที่ลุกขึ้นมาในกาย มือเล็กสะกิดเข้าที่เม็ดหน้าอกของคนตัวโตมันยิ่งเพิ่มความเสียวและทรมานให้กับเขา ร้ายมากยัยหน้าหยิ่ง ที่เช่นสะกิดหัวนมเข้าไม่หยุด เลือดในกายหนาไหลเวียนลงมาอัดฉีดที่เจ้ามังกรยักษ์ลูกรักที่ปงาดหัวขึ้นพร้อมกระแทกร่องแคบของเมีย

"อ่า...ปวดชิบหาย" ร่างสูงได้แต่พึมพำผ่านในลำคอ นิ้วร้อนไล่ลูบวนมือผ่านสะดือลงมาหยุดที่จุดไวความต่อความรู้สึกของคนตัวเล็ก จนกระทั่งถึงรอยแยกกลางใจสาว มือเรียวไม่รอช้านิ้วร้อนของคนตัวโตค่อยๆ รุกเข้ารอยแยกช่องแคบของคนตัวเล็กทันที ร่างบางกระตุกเล็กน้อยที่มีนิ้วร้อนรุกเข้ามาที่น้องสาวของฉัน

"อะ...อืม" นิ้วร้อนกระตุกเข้าออกตามอารมณ์ความต้องการของริว จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสองนิ้ว ปากหนาที่ไล่จูบและขบปากบางจิ้มล้ิมอยู่เช่นนั่น จากนั้นก็ค่อยๆ ถอดจูบออกจากคนตัวเล็ก และไล่จูบเข้าที่หน้าอกอวบอึ๋ม ลิ้นสากหนาวนลิ้นตวัดขึ้นๆ ลงๆ ราวกับนึกสนุกและชอบใจ

ด้านเจนิสถ้าเขาจะทรมานละเลงลิ้นใส่ฉันแบบนี้ ฆ่าฉันให้ตายเถอะ ใบหน้าสวยหวานแหงนมองเพดานห้องพร้อมกับกัดริมฝีปากเรียวของตนมาเบาๆ แต่มันกับยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่ ฝ่ามือเล็กขย้ำเข้าที่ผมดกเพื่อระบายความเสียวซ่านลงมา

"เสียวคะพี่ริว เจเสียว อะ เสียวคะ" ร่างบางเอ่ยออกมาราวกับควบคุมความต้องการไม่ไหว อย่างคนไม่มีสติ ถูกอารมณ์กามนั้นเข้าครอบงำอย่างเต็มกำลัง ใบหน้าสวยหวานที่โดนน้ิวร้อนของสามีถึงกับเหงือไหลผุดออกมาตามใบหน้า ยิ่งเจนิสเอ่ยมาเช่นนั้นร่างสูงยังคงกระตุกนิ้วเข้าๆ ออกๆ

"พี่ริว...อะ อืม"

"ครับ ที่รัก" ร่างสูงเอ่ยรับด้วยน้ำเสียงอันเซ็กซี่ ซึ่งเขาเองก็เสียวและทรมานไม่ต่างกัน ใบหน้าสวยหวานนิ้วหน้าขึ้นมาสบตากับคนตัวโต เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กนั้นพร้อมแล้วให้เขาเข้าไปสัมผัสแล้วนั้น ริวก็ไม่รอช้าฝ่ามือหนาจับเข้าท่อนมังกรยักษ์ขนาดใหญ่ แขนแกร่งอีกข้างซ้อนขาเรียวของคนตัวเล็กยกขึ้นมา เพื่อให้เห็นร่องแคบ จากนั้นก็ดันเจ้ามังกรรุกเข้ากับร่องแคบของคนตัวเล็กจนมิดลำ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักร้ายนายวิศวะ