คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 84

7 เดือนต่อมา

บ้านของเจนิส

และตอนนี้ฉันนั้นได้ให้กำเนิดลูกสาวสุดที่รักให้สมใจคุณพ่ออย่างพี่ริวเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น วันนี้ฉันพึ่งออกมาจากโรงพยาบาลเป็นวันแรก หลังจากที่คลอดลูกสาว ส่วนคุณพ่อ คุณปู่คุณย่า และเพื่อนๆ ของฉันและเพื่อนๆ พี่ริว ก็รับขวัญหลานกันไปเรียบร้อยและเต็มไปด้วยความอบอุ่น

ด้านเจนิส ร่างบางที่อุ้มลูกน้อยวัยสามวันที่หลับในอ้อมแขนของตนลิ้นน้อยๆ ของลูกสาวที่กำลังดูดนมจากเต้าของคุณแม่ โดยมีคุณพ่อสุดหล่ออย่างพี่ริวและน้องฟรอสต์ที่นั่งให้กำลังใจเจ้าตัวเล็กอยู่นั้น

เรามองหน้าลูกสาวตัวน้อยๆ ที่น่าตาถอดแบบมาจากคุณพ่อของเขาอีกคน ผิวขาวเนียนละเอียด ปากบางจิ้มลิ้มสิ่งเดียวที่มีเหมือนกับคุณแม่อย่างฉัน ลูกสาวน่าตาตาซังที่สมใจคุณพ่ออย่างพี่ริวเอามากๆ

"คุณพ่อครับ น้องชื่ออะไรครับ" น้องฟรอสต์ที่นั่งมองน้องสาวเอ่ยถามกับพี่ริวมา เพราะที่ถามแบบนี้ ฉันกับพี่ริวเรายังไม่ได้ตั้งชื่อให้กับลูกสาวของเรา

"น้องฟรอสต์อยากให้น้องชื่ออะไรดีครับลูก" พี่ริวเอ่ยพร้อมกับลูบผมลูกชายด้วยความน่ารัก แต่เด็กน้อยกับส่ายหน้าเพราะไม่รู้จะตั้งใจอะไรให้น้องสาวดี

"เจอยากให้ลูกของเราชื่ออะไรดีครับ พี่ตามใจเจ เลย" พี่ริวเอ่ยมาถามฉันพร้อมกับรอยยิ้มให้กับฉัน

"คนนี้เจให้พี่ริวตั้งชื่อดีกว่าคะ เพราะน้องฟรอสต์เจตั้งให้แล้ว ลูกสาวคุณพ่อตั้งให้เลยนะคะ ชื่ออะไรดีน๊า ตัวเล็กรอคุณพ่อริวตั้งชื่อให้อยู่นะคะ" เจนิสเอ่ยกับสามีมาด้วยเสียงหวานอย่างน่ารัก ทำเอาคุณพ่อหน้าสุดหล่อถึงกับยิ้มไม่หุบ ลูกสาวของเขาและเจนิสที่ใบหน้านั้นถอดแบบมาจากคุณพ่อ ฝีมือล้วนๆ เขาที่ทำลูกออกมาหน้าตานั้นเหมือนตัวเองทั้งสองคน ดูหน้าไม่ต้องถามว่าลูกใครดูหน้าก็รู้ ร่างสูงเสมองใบหน้าของลูกๆ ด้วยความภูมิใจ ชายคน หญิงคน

"งั้นชื่อน้องฟร้อนท์ น้องสาวของพี่ฟรอสต์นะครับ ลูกเราจะได้ชื่อคล้ายกัน หรือเจว่ายังไงดี"

"น้องฟร้อนท์ชื่อเพราะดีนะคะ" ใบหน้าหวานที่ให้นมลูกสาวนั้นเอ่ยกับสามีมา ด้วยความน่ารัก

"น้องฟรอสต์ครับ น้องสาวเราชื่อน้องฟร้อนท์นะครับลูก" ริวเอ่ยพร้อมกับเผยยิ้มให้ลูกชาย และกอดน้องฟรอสต์ที่นั่งในตักของตน

"น้องฟร้อนท์ครับ ม่ามี้ น้องชื่อน้องฟร้อนท์ เย้ เย้" เสียงเล็กของลูกชายเอ่ยออกมาด้วยความน่ารัก และดีใจที่บิดานั้นตั้งชื่อให้กับน้องสาวของเขา

"ใช่ครับคนเก่งน้องฟร้อนท์ของพี่ฟรอสต์" ฉันถึงกับหลุดยิ้มของมาให้กับพี่ริว และลูกชายของฉันที่ช่วยกันตั้งชื่อให้น้องฟร้อนท์ด้วยท่าทีขำปนเอ็นดู

จากนั้นเมื่อน้องฟร้อนท์ดื่มนมเสร็จนั้น ลูกสาวฉันก็บิดตัวทันที เด็กตัวเท่านี้ที่ไม่รู้กลางวันกลางคืน ฉันสมองนาฬิกาอีกไม่กี่นาทีก็ถึงสองทุ่ม แต่ตอนนี้สองหนุ่มยังไม่มีใครยอมอาบน้ำกันเลยเพราะมัวแต่มองดูน้องฟร้อนนั้นดื่มนม

"พี่ริวขา ดึกแล้ว พาลูกไปอาบน้ำนะคะ"

"น้องฟรอสต์ครับ ม่ามี้ว่าเราให้คุณพ่ออาบน้ำให้ก่อนนะครับลูก"

"ครับ ม่ามี้" พอฉันเอ่ยเช่นนั้นลูกชายก็ลุกขึ้นและวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที

"แต่ก่อนอาบน้ำให้ลูก พี่ขอรางวัลจากม่ามี้ ก่อนนะครับ" พี่ริวคุณพ่อลูกสองใบหน้าอันหล่อเหลายื่นใบหน้าเข้ามาที่จุ๊บที่ปากของฉันอย่างขอกำลังใจ ซึ่งเขามักจะทำกับฉันเช่นนี้แทบจะทุกวัน และฉันเองก็เริ่มจะชินไปแล้วกับท่าทีของเขา ทุกวันนี้การที่มีพี่ริว มีลูกๆ อยู่ด้วย ชีวิตฉันก็มีความสุขมากแล้ว ฉันมองสองพ่อลูกที่เดินตามกันเข้าห้องน้ำ ตั้งแต่ฉันท้องพี่เราก็ดูแลฉันกับลูกดีมากๆ จนไม่ต้องกังวลอะไรเลย เรื่องสาวๆ ตั้งแต่เราหันหน้าเข้าหาตัดสินใจเป็นครอบครัวเดียวกัน เขาไม่เคยนอกลู่นอกทาง ชีวิตของพี่ริวเหมือนมีแค่งาน และก็ครอบครัว หรือมีบ้างบางครั้งที่นานๆ ที จะออกไปเจอกับกลุ่มเพื่อนๆ ของเขา แต่ก็ไม่ได้ดึกมากอะไรและทำตัวให้ฉันรู้สึกกังวลแต่อย่างใด

อีก 6 เดือนต่อมา

ด้านเจนิส และตอนนี้ลูกสาวสุดที่รักน้องฟร้อนท์ของฉัน เจ้าก้อนที่ตัวและแขนขาเป็นมัดๆ ตอนนี้ย่างก้าวเข้าหกเดือนแล้ว ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับลูกในทุกๆ วัน

ส่วนเรื่องงานในบริษัท ก็ให้พี่ริวเป็นคนดูแลไปก่อน เพราะฉันอยากใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับลูก เพราะช่วงเวลาเด็กเล็กๆ แบบนี้เขาจะอยู่กับเราแค่ไม่กี่ปีนั้นเอง ทุกครั้งที่มองหน้าน้องฟร้อนท์และเล่นกับลูกของฉัน ทำให้ฉันนั้นเผยรอยยิ้มออกมาแทบจะทุกครั้ง ทั้งรักและหลงลูกตัวเองหนักมากขึ้นทุกวัน

ลูกสาวสุดที่รักพอดื่มนมเสร็จเจ้าก้อนของฉันก็ส่งเสียงอ้อแอ้ออกมา อยากจะเล่นและคุยด้วยนั่น

"น้องฟร้อนท์อยากคุยกับม่ามี้ ใช่ไหมคะ คนเก่ง โอ้...ขี้โม้กับม่ามี้ด้วยลูกสาวของม่ามี้" พอฉันพูดด้วยเช่นนั้นลูกก็สงเสียงตอบกลับมา

"แงๆ " จากนั้นก็ยิ้มกริ่มมาด้วยท่าทีน่ารักปนน่าเอ็นดู ฉันถึงกับอดใจไม่ไหว กดจมูกเรียวเข้าฟัดกับเจ้าแก้มย้วยๆ ทั้งสองข้างทันที

พอยิ่งทำเจ้าก้อนฟร้อนท์ก็สงเสียงออกมาด้วยท่าทีชอบใจให้ม่ามี้นั้นเล่นด้วยต่อ

"ม่ามี้รักน้องฟร้อนท์และพี่ฟรอสต์จังเลยนะคะลูก" ฉันเอ่ยกับเจ้าอ้อนของฉันที่เหมือนจะรู้เรื่อง แต่เจ้าก้อนก็ได้แต่ส่งเสียงหัวเราะอ้อแอ้ ออกมา ยิ่งมองยิ่งหน้าฟัดเด็กหกเดือนกว่าที่จะย่างเข้าเดือนที่เจ็ด ที่ใครๆ ก็บอกเหมือนเด็กหนึ่งขวบแขนขาเป็นมัดๆ ก็ลูกสาวฉันนี้แหละ ที่กินนมเก่งเอามักมากๆ เก่งจนคุณพ่อริว นั้นต้องตื่นขึ้นมาชงให้กับลูกสาวทุกๆ สองชั่วโมง และวันนี้ลูกสาวก็ถูกจับแต่งตัวในชุดกระโปรงสวย พร้อมกับมีที่คลาดผมเล็กๆ ให้กับลูกสาวสุดที่รัก ราวกับจะออกไปเดินเล่น ทั้งแต่จริง แต่งตัวอยู่ที่บ้านคะ ขณะที่ฉันกำลังหยอกล้อเล่นอยู่กับน้องฟร้อนอยู่นั้น น้องฟรอสต์ที่พี่ริวไปรับจากเนอสเซอรี่ นั้นก็วิ่งมา

"ม่ามี้ครับ..." เสียงเรียกตะโกนของลูกชายสุดที่รักก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับมีคุณพ่อที่ถือกระเป๋าสะพายเด็กนั้นเดินตามกันเข้ามาในห้อง

"จุ๊บ ครับม่ามี้ จุ๊บน้องด้วยครับ" น้องฟรอสต์หลังจากเลิกเรียนลูกชายสุดที่รักของฉันก็มักจะวิ่งเข้ามาหาฉันและน้องสาวของเขาแบบนี้เป็นประจำทุกวัน

"ไหนครับ ขอคุณพ่อจุ๊บด้วยสิครับ" จากนั้นที่ริวที่เดินตามหลังลูกชายมาก็จุ๊บกดจมูกโด่งคมสันกดเข้าที่แก้มของน้องฟร้อน และก็กดลงที่พวงแก้มและปากของฉันด้วยเช่นกัน

"จุ๊บครับสองสาวสุดที่น่ารักของคุณพ่อ" พี่ริวไม่จุ๊บเปล่าและเอ่ยเช่นนั้นออกมากับฉันอย่างน่ารัก

"จุ๊บ น้องฟรอสต์ด้วยครับคุณพ่อ" เสียงน้องฟรอสต์นั้นเอ่ยกับพี่ริว ทำเอาฉันและพี่ริวถึงกับอดยิ้มให้กับความน่ารักลูกชายไม่ได้