คลั่งรักสุดใจของนายCEO นิยาย บท 16

แกร๊ก!

ด้วยเสียงโลหะที่ดังชัดเจน ไฟแช็คก็ติดขึ้น

อัลเฟรดกำลังจะโยนไฟแช็คไปยังกระเป๋าเสื้อผ้า แต่ชาร์ล็อตหยุดเขาไว้ “เดี๋ยวก่อนค่ะ!”

อัลเฟรดพูดว่า “คุณชาร์ล็อต คุณยังมีอะไรให้รำลึกถึงความหลัง…”

แววตาของชาร์ล็อตทั้งมุ่งมั่นและเย้ยหยันขณะที่เธอตอบกลับว่า “ฉันจะทำมันเองค่ะ!”

จากนั้นเธอจับไฟแช็คและโยนมันไปบนกระเป๋าเสื้อผ้า

กระเป๋าเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยของมากมาย ประกอบไปด้วย รูปภาพของไบรสัน เสื้อผ้า นาฬิกา รองเท้า แผ่นรองเข่าหนึ่งคู่ที่ชาร์ล็อตได้เตรียมให้เขา ทั้งหมดเปียกชุ่มไปด้วยน้ำมัน ในตอนที่พวกมันเผยออกมายังเปลวไฟ พวกมันจึงเริ่มลุกไหม้อย่างรุนแรงในทันที

ทุกอย่างที่ไบรสันได้เคยให้กับชาร์ล็อตก็อยู่ในนั้นเช่นกัน

ของแต่ละอย่างเหล่านั้นบรรจุความทรงจำอันล้ำค่าไว้ แต่หลังจากที่ถูกเผาแล้ว ทุกอย่างก็กลายเป็นเถ้าถ่าน

นี่ยังเป็นสัญลักษณ์ว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อไบรสันได้กลายเป็นเถ้าถ่านไปเรียบร้อยแล้ว

ขณะที่ชาร์ล็อตมองไปที่เปลวไฟ เธอผิดหวังในตัวเอง พร้อมกันกับน้ำตาที่พรั่งพรูลงบนใบหน้าโดยไม่รู้ตัว

อย่างไรก็ตาม มันจะไม่เกิดขึ้นอีก!

นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอร้องไห้ให้กับไบรสัน

ในอีกหนึ่งชั่วโมง เธอจะกลายเป็นภรรยาของชายอีกคน เธอจะผนึกความทรงจำทั้งหมดที่เกี่ยวกับไบรสันไว้ที่ก้นบึ้งของหัวใจ ตั้งแต่นั้นมา เธอจะไม่เจอเขาหรือคิดถึงเขาอีกเลย…

ใช่แล้ว!

ก็เหมือนกับที่ไบรสันได้บอกเธอไว้!

จากนี้เป็นต้นไป หล่อนไม่มีอะไรจะข้องเกี่ยวกับไบรสันอีกต่อไป!

แล้วชีวิตของไบรสันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธออีกแล้ว!

ขณะที่เขามองจากระยะไกล ช่วงเวลาที่ไฟลุกไหม้ ขาของไบรสันรู้สึกราวกับว่าพวกมันเต็มไปด้วยตะกั่ว เขาไม่สามารถก้าวขาต่อไปได้

ขณะที่เขามองข้าวของของเขากำลังไหม้จากที่ไกล ๆ เขามองไปที่ชาร์ล็อตด้วยเช่นกัน ความทรงจำอันสวยงามจากตอนที่เขายังคงอยู่กับชาร์ล็อตเติมเต็มความคิดของเขาในทันที เหมือนกับน้ำท่วมและทิ้งให้เขาหายใจไม่ออก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน