ท่าทีของแซคคารีเฉยเมย คิ้วของเขาที่ดูเหมือนกับภาพวาดน้ำหมึกยกขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดว่า “ฉันรู้”
ชาร์ล็อตได้ยินเสียงสั่นในใจของเธอ
“ในเมื่อนายรู้แล้ว ทำไมนายถึงทำแบบนี้กับฉันล่ะ?”
แซคคารีพูดอย่างเฉยเมยว่า “ก็เพราะข้อแรกของสัญญาไง อ่านมันสิ”
ลูคัสได้ให้สัญญากับชาร์ล็อตไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงหยิบมันขึ้นมา หาข้อแรกและอ่านมันออกมาเสียงดังว่า “ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตาม เธอได้รับอนุญาตให้เจอกับแฟนเก่า ถ้าเธอต้องเจอ เธอต้องได้รับคำอนุญาตจากแซคคารี คอนเนอร์”
“อ่านสามคำแรกอีกครั้งสิ ทีละคำเลย”
แซคคารีสั่งเธออย่างเมินเฉย เหมือนกับโองการจากราชาที่มิอาจขัดขืนได้
ชาร์ล็อตรู้สึกเหมือนกับถูกเขาควบคุม “ไม่ว่า กรณี ใด ๆ ก็ตาม!”
จากนั้นแซคคารีพูดว่า “แล้ว ทำไมเธอถึงถามฉันอีกว่าทำไม?”
ชาร์ล็อตพูดไม่ออกไปชั่วครู่
แซคคารีพูดถูก และเธอเถียงเขาไม่ได้
ในตอนนั้น แซคคารียื่นร่มสีขาวให้กับเธอ
ชาร์ล็อตจับคันร่มอย่างไม่ตั้งใจและมองไปที่เขาอย่างงุนงง “นายกำลังพยายามจะทำอะไร?”
“ฉันกำลังปกป้องผิวของเธอไง” ขณะที่แซคคารีก้มลงมองไปที่ใบหน้าที่สวยและเรียบเนียนของเธอ ปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายอย่างเจ้าเล่ห์
“ฉันได้ยินว่าวิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดชอบผู้หญิงที่ละเอียดละออ สวย และอ่อนโยน ดูแลผิวของเธอให้ดี ไม่อย่างนั้น ถ้าผิวเธอเป็นสีแทน แม้แต่วิกเตอร์คงไม่อยากได้เธอ”
อะไรนะ?!
ชาร์ล็อตเริ่มสงสัยกับชีวิตตัวเองและสัญญาก่อนการแต่งงานร่วงลงบนพื้นขณะที่มือของเธอสั่นเครือ
แซคคารีไม่หันมามองเธอแม้แต่น้อย เขาหันหลังไปอย่างเฉยเมยและเดินกลับไปที่รถของเขา
ทำไมชาร์ล็อตจะต้องมาห่วงเก็บสัญญาขึ้นมากันล่ะ? หล่อนไล่ตามแซคคารีอย่างเร่งรีบ
“แซคคารี รอก่อน! ขอเวลาฉันอีกหน่อย…”
บูม!
แซคคารีซัดปิดประตูรถกันกระสุนสีดำลง และชาร์ล็อตได้ถูกทิ้งให้ยืนอยู่ด้านนอกรถ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักสุดใจของนายCEO