ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 3

ไม่รู้ว่าฝนตกมาตอนไหน

บนพื้นหญ้า เหยียบขึ้นไปนุ่มมาก ทั่วหนานซานถูกปกคลุมไปด้วยฝน เหมือนเบลอๆไม่จริง

งานศพจัดขึ้นง่ายดาย คนที่มาส่วนใหญ่เป็นเพื่อนๆญาติๆของตระกูลโป๋ และเพื่อนทางธุรกิจ

ดอกลิลลี่ที่ถูกน้ำฝนตกใส่นั้นยิ่งดูขาบขึ้นไปใหญ่ หนึ่งช่อ สองช่อ........มองไป วางไว้เต็มหน้าหลุมศพ........

รวนซูลงมาจากรถ กางลมสีดำแล้วเดินมาหาผู้คน

โป๋สิงจื่อได้ตามมาแล้ว ใส่เสื้อสูทสีดำทั้งชุด ตัวตรง ปากเม้มจนเป็นเส้น

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นบนหน้าของโป๋สิงจื่อจะมีอารมณ์อย่างอื่น

ขอบตาแดง ยืนอยู่ข้างหน้าผู้คนอย่างเงียบๆ

เธอรู้ว่าเขาถูกเลี้ยงโตมาโดยท่านปู่โป๋ ดังนั้นจึงมีความสัมพันธิ์กับท่านปู่โป๋อย่างลึกซึ้ง

รวนซูเดินไปที่หน้าหลุมศพ วางดอกลิลลี่ลงอย่างเบาๆ

ในตาของเธอเผยความเสียใจและทำอะไรไม่ได้ ท่านปู่โป๋ตอนยังมีชีวิตอยู่ดีต่อเธอมากจริงๆ รักและเอ็นดูเธอเหมือนกับหลานสาวแท้ๆ

น่าเสียดาย ชาตินี้ไม่มีโอกาสได้ตอบแทนบุญคุณแล้ว

เธอค่อยๆคุกเข่าลง แล้วไหว้ลงตรงหน้ารูปของท่านปู่โป๋ไปสามที

หัวเข่าถูกน้ำทำให้เปียก บนตัวก็เปียกเพราะน้ำฝน แต่กลับดูไม่ลำบากเลยแม้แต่น้อย รูปร่างที่ดูดี เหมือนกับแสงในความมืด

ผู้หญิงที่สวยงามโดดเด่นคนนี้เป็นใคร?

เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลโป๋?

ลูกหลานในตระกูลโป๋ นอกจากคุณชายโป๋แล้ว ไม่มีใครคุกเข่าลงเลยนะ

คนที่อยู่ในเหตุการณ์ ไม่มีคนไหนไม่มองไปทางรวนซูอย่างตะลึง

ในตาของโป๋สิงจื่อมีความตะลึงไหลผ่าน ผู้หญิงคนนี้.......

คิดไม่ถึงว่าความสัมพันธิ์ที่เธอมีต่อปู่ตะลึกขนาดนี้

รวนซูไม่ชอบที่ๆคนเยอะ ไหว้เสร็จแล้วก็จากไป

เหมือนกับตอนที่มา รีบร้อน ลึกลับ

ทั้งๆที่พอหันหลัง ก็เปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลย แต่พี่ใหญ่ของเขากลับมองไม่เห็น

ไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่ให้พี่ใหญ่ถูกผู้หญิงคนนี้หลอกอีกแล้ว

“พูดแต่คำพวกนี้ตลอด เปลี่ยนคำอื่นบ้างไหม?”รวนซูเงยหน้าขึ้นแล้วมองโป๋เหวินเฮ่าทีหนึ่ง

ขึ้นรถไปโดยตรง จากนั้นก็ขับไปไกล

ให้ตายเถอะ!โป๋เหวินเฮ่าโกรธจนกระทึบเท้า เขาถูกรวนซูเมินอีกแล้ว?

ผู้หญิงคนนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิมที่ไม่เอาใครไว้ในสายตาเลย

*

ในร้ายกาแฟ

“คุณรวน นี่เป็นสัญญาการหย่า ขอแค่เซ็นชื่อ คุณกับประธานโป๋ก็หย่ากันแล้ว”

ผู้ช่วยของโป๋สิงจื่อซ่งเอี๋ยนได้เอาซองเอกสารมาไว้ตรงหน้าของรวนซู

“ได้”รวนซูไม่แม้แต่จะมองเอกสารอะไรเลย เปิดไปหน้าสุดท้ายแล้วเซ็นชื่อข้างหลังสุด