คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 130

“แน่นอนอยู่แล้ว พวกเธอไม่เห็นเหรอว่าท่านหลินถึงกับออกมาต้อนรับพี่ฉือด้วยตัวเองเลยนะ?”

ทุกคนต่างมองฉือถังด้วยความชื่นชมและอิจฉา

ฉือถังเดินเคียงข้างท่านหลินมาอย่างสง่างาม เธอเชิดปลายคางสวยขึ้นเล็กน้อย เหมือนนกยูงแผ่หางอวดโฉม ความมั่นใจและความภาคภูมิใจในตัวเองของเธอ ทำให้เธอดูเปล่งประกายเจิดจ้า

ฉือถังกับท่านหลินหยุดยืน ฉือถังหันไปมองฉือหว่านก่อนเป็นคนแรก สายตาเต็มไปด้วยการดูถูก กวาดตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วจึงเบนสายตาไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ฉือหว่านเลิกเรียนไปตั้งแต่อายุ 16 แล้ว แถมได้ยินมาว่าบนคาบเรียนของท่านหลินเธอยังเอาแต่นอนหลับอีก แบบนี้เธอมีสิทธิ์อะไรมาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย C?”

ฮั่วเสวียนเหมือนเจอพวกพ้อง พยักหน้ารัวๆ “ใช่เลย!”

ใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฮั่วซือหานไม่แสดงอารมณ์ใดๆ เขาแค่มองฉือหว่านแวบหนึ่ง “เธอจะตั้งใจเรียนที่นี่”

ฮั่วเสวียนอยากจะพูดอะไรอีก เพราะเธอได้ยินข่าวลือว่าฉือหว่านได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย C เพราะฮั่วซือหานเป็นคนเอ่ยปากขอท่านหลินด้วยตัวเอง ซึ่งที่ผ่านมาเขาไม่เคยร้องขออะไรจากท่านหลินเพื่อใครมาก่อนเลย ฉือหว่านคือข้อยกเว้น

ฉือหว่านมีดีอะไร?

แต่ก่อนที่ฮั่วเสวียนจะได้พูดอะไร ท่านหลินก็ขัดขึ้น “พอได้แล้ว ทุกคนอย่าทะเลาะกัน ฉันเองก็เชื่อว่าฉือหว่านจะตั้งใจเรียนต่อจากนี้เช่นกัน”

ท่านหลิน เขาต้องให้เกียรติหลานชายตัวเองอยู่แล้ว

ฮั่วเสวียนเลยต้องเงียบไป

ท่านหลินประกาศข่าวดีด้วยความตื่นเต้น “มีเรื่องใหญ่จะบอกทุกคน! อาจารย์ของฉัน เทพ C กำลังจะมา!”

เทพ C จะมา?

สีหน้าฮั่วซือหานเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขากับเทพ C พลาดโอกาสเจอกันมาแล้วสองครั้ง ครั้งนี้เธอกำลังจะมาที่มหาวิทยาลัย C อย่างนั้นเหรอ?

ฉือถังกำลังจะพูด แต่ตอนนั้นเอง เสียงใสๆ ก็ดังขึ้น “เธอเป็นศิษย์หลานของเทพ C ไง”

ฉือถังชะงักไปทันที เธอเงยหน้าขึ้น ก็เห็นว่าผู้พูดคือฉือหว่าน

เมื่อกี้ฉือหว่านไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ จู่ๆ ตอนนี้เธอกลับเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาเอง

เธอยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสง่างาม ใบหน้าใสซื่อไร้สิ่งเจือปน ดวงตากลมใสเต็มไปด้วยรอยยิ้มขี้เล่น มองฉือถังพร้อมเสริมอีกประโยคว่า “ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเทพ C น่ะเหรอ ก็แค่ถ้าเทพ C มาเมื่อไหร่ เธอก็ควรจะรีบคุกเข่าลงแล้วเรียกว่าท่านอาจารย์ยังไงล่ะ”

ฉือถัง “……”

บรรยากาศรอบข้างชะงักไปครู่หนึ่ง พร้อมกับความกระอักกระอ่วนที่ลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ ท่านหลินกระแอมเบาๆ ก่อนพูดกับฉือหว่าน “ฉือหว่าน เรื่องของโจวเจิ้นอวี่ไม่ใช่ความผิดของเธอ ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง…”

ดวงตากลมใสขาวดำชัดเจนของฉือหว่านหันมามองท่านหลิน พร้อมพยักหน้าน้อยๆ “อืม หลินจื้อหย่วน เรื่องนี้ให้คุณจัดการ ฉันก็วางใจแล้วล่ะ”