คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 148

อ่านเอกสารต่อไม่ไหวแล้ว ฮั่วซือหานจึงลุกขึ้นและเดินไปยังห้องนอนหลัก

ภายในห้องนอนว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่

ประตูห้องน้ำปิดอยู่ ฮั่วซือหานยืนอยู่หน้าประตูแล้วเอ่ยเสียงต่ำ “ฉือหว่าน ยังอาบน้ำไม่เสร็จอีกเหรอ?”

ไม่มีเสียงตอบกลับ

ไม่มีใครขานรับ

ฮั่วซือหานยกมือขึ้นหมายจะเคาะประตู แต่ประตูห้องน้ำกลับเปิดออกเอง

ฮั่วซือหานชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะก้าวเข้าไปด้านใน อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่กลับว่างเปล่าไร้เงาของฉือหว่าน

เธอไปไหนแล้ว?

ฮั่วซือหานเดินออกมา ขณะนั้นเองสาวใช้ก็เดินเข้ามา “คุณผู้ชาย คุณผู้หญิงออกไปแล้วค่ะ”

เธอไปแล้ว?

เธอจากไปเงียบๆ แบบนี้เลย?

สายตาของฮั่วซือหานเหลือบไปเห็นถุงน้ำแข็งที่ยังอยู่ครบ “เธอไม่ได้ประคบหน้าเหรอ?”

“เปล่าค่ะ คุณผู้หญิงบอกว่าไม่ต้อง”

กระดาษโน้ตแผ่นหนึ่งถูกกดทับไว้บนโต๊ะข้างเตียง ฮั่วซือหานใช้ปลายนิ้วเรียวยาวหยิบขึ้นมา บนกระดาษมีเพียงข้อความสั้นๆ ที่เรียบง่ายจนไม่อาจเรียกว่าง่ายกว่านี้ได้อีก—ขอบคุณ

เธอจากไปโดยไม่เอ่ยคำใด ทิ้งไว้เพียงคำว่า “ขอบคุณ” สองคำนี้ให้เขา

ฮั่วซือหานยืนเท้าเอว ขำออกมาทั้งที่โกรธจัด

สาวใช้ถอยออกไปแล้ว บรรยากาศภายในห้องนอนหลักกว้างใหญ่เหลือเขาอยู่เพียงลำพัง เขาเอนตัวพิงโต๊ะอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะหยิบบุหรี่หนึ่งมวนออกมาคาบไว้ที่ริมฝีปาก

ไหล่กว้างแข็งแรงของเขาโค้งลงเล็กน้อย ดวงตาคมหลุบลง ก่อนที่เสียง “แป๊ะ” จากไฟแช็กจะจุดบุหรี่ขึ้น

เขาสูดลมเข้าไปลึกๆ แล้วพ่นควันออกมา ปล่อยให้ควันสีหม่นจางโอบล้อมบดบังใบหน้าหล่อเหลาของเขา

เขาไม่ค่อยสูบบุหรี่ แต่วันนี้อารมณ์ของเขาหงุดหงิดมาก จำเป็นต้องใช้กลิ่นของนิโคตินช่วยให้มึนชา

ไม่นานนัก เลขาจ้าวก็ปรากฏตัวที่ประตู “ท่านประธาน คุณหนูฉือกลับไปแล้วครับ ส่วนประธานโจว...”

ฮั่วซือหานดีดเถ้าบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ สายตาของเขาหันไปมองรอยกัดเล็กๆ บนแขน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน