คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 207

ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้น เขาเห็นเงาร่างหนึ่งเบาบางราวกับไร้ฝุ่น ฉือหว่านมาแล้ว!

ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบาง “เธอมาทำไม? ใครให้เธอมา?”

ฉือหว่านเดินเข้ามาในห้องรับแขก มาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา

“เลขาจ้าว!” ฮั่วซือหานเรียกหา “เลขาจ้าว คนที่ฉันให้คุณเตรียมไว้ล่ะ ทำไมยังไม่มาอีก?”

ไม่มีเสียงตอบรับ

ไม่มีใครตอบเขา

ฉือหว่านก็ไม่พูดอะไร

ฮั่วซือหานยกมือขึ้นดึงกระดุมเสื้อเชิ้ต แล้วพูดกับฉือหว่านว่า “ออกไป”

ฉือหว่านก้มตามองเขาด้วยขนตายาวสวย “งั้นฉันไปจริงๆ นะ”

เธอหมุนตัวจะเดินออกไป

แต่ในวินาทีถัดมา มือใหญ่แข็งแรงข้างหนึ่งเอื้อมเข้ามา คว้าแขนเรียวของเธอไว้แน่น เสียงทุ้มต่ำกดดันดังขึ้นผ่านการขบฟัน “ฉือ...หว่าน!”

เขาเรียกชื่อเธอด้วยความโมโห

ฉือหว่านหันกลับมา กะพริบตาอย่างซุกซนเจ้าเล่ห์มองเขา “เรียกฉันทำไม?”

ฮั่วซือหานเอื้อมมือดึงแรง ร่างบอบบางของเธอล้มลงไปนั่งบนตักแกร่งของเขาโดยตรง

ตัวเขาร้อนจัด ราวกับลาวาหลอมละลาย ยาปลุกกำหนัดออกฤทธิ์มานานแล้ว เขาฝืนทนไว้ได้ด้วยแรงใจเพียงอย่างเดียว

ตั้งแต่กลับมาจากสวนหลวง ดวงตาเขาก็แดงก่ำ สติเริ่มเลือนลาง

ตอนนี้พอได้กอดร่างนุ่มนิ่มไว้ ฮั่วซือหานก็ซบใบหน้าลงบนเส้นผมเธอทันทีแล้วเริ่มจูบ มือใหญ่ก็ล้วงเข้าไปใต้ชายเสื้อเธอ

ร่างกายอ่อนนุ่มของฉือหว่านสั่นสะท้านเล็กน้อยในอ้อมแขนเขา

“กลัวอะไร? ยังไม่เคยกับผู้ชายเหรอ?”

ฉือหว่านมองเขา ดวงตาผู้ชายคู่นั้นมีเปลวไฟสีแดงสองจุดสว่างวาบ ชายหนุ่มที่เติบโตเต็มที่ถอดหน้ากากลง มองเธอด้วยสายตาตรงไปตรงมาและโจ่งแจ้ง ทั้งร้อนแรงและเจ้าเล่ห์

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน