คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 227

ฮั่วซือหานเหลือบตาไปมองโหลวซินเยว่

ตอนนี้โหลวซินเยว่เอามือกดมือเขาไว้ เธอรู้สึกถึงโครงกระดูกนิ้วมือที่เรียวยาวแข็งแรงของเขา และยังสัมผัสได้ถึงนาฬิกาข้อมือสุดหรูบนนั้น เย็นเยียบ หรูหราราวกับตัวเขา ทั้งห่างไกล ทั้งน่าหลงใหลจนอดใจไม่อยู่

ใบหน้าบริสุทธิ์ราวนางเอกสาววัยใสของโหลวซินเยว่เริ่มมีสีแดงเรื่อ “ประธานฮั่ว คืนนั้น…ฉันเต็มใจนะคะ แล้วคืนนั้นก็ยัง…ยังเป็นครั้งแรกของฉันด้วย คุณยังจำคืนนั้นของเราได้ไหม?”

กู้เป่ยเฉินเห็นสถานการณ์ชักไม่ดี กำลังจะอ้าปากพูด “พี่รอง…”

แต่เพื่อนนักธุรกิจหนุ่มข้างๆ กดเขาไว้ แล้วกระซิบเตือนเบาๆ “คุณชายกู้ ผมว่าเรื่องระหว่างประธานฮั่วกับสาวน้อยคนนี้มันชัดเจนแล้วล่ะ ถ้าประธานฮั่วเอ็นดูใคร คนนั้นแหละถึงจะได้เป็นพี่สะใภ้ของคุณ”

แต่กู้เป่ยเฉินไม่คิดแบบนั้น สำหรับเขา คนที่คู่ควรเป็นพี่สะใภ้ มีแค่เจียวเจียวคนเดียว

ฮั่วซือหานมองใบหน้าหวานเขินของโหลวซินเยว่ แท้จริงแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาแทบไม่ได้คิดถึงคืนนั้นเลย

เพราะความทรงจำของเขาในคืนนั้น เต็มไปด้วยภาพของเขากับฉือหว่าน

ความฝันอันเร่าร้อนระหว่างเขากับฉือหว่าน

เขาจำได้แม่นถึงภาพที่ฉือหว่านเบ่งบานอยู่ใต้ร่างเขา ทั้งนุ่มนวล หอมหวาน มอบความสุขแสนเร่าร้อนจนแทบลืมหายใจ

เมื่อคิดแบบนั้น คนที่มอบความสุขให้เขาขนาดนั้น ไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือโหลวซินเยว่ต่างหาก

โหลวซินเยว่ทำตาหวานแล้วมองเขา “ประธานฮั่ว ฉันไม่ต้องการสถานะอะไรทั้งนั้น แค่ขอได้อยู่ข้างคุณก็พอ คืนนี้ เราสองคน…”

ใบหน้าเธอแดงซ่าน แววตาเปี่ยมไปด้วยนัยเชิญชวนและจงใจยั่วยวน

ฮั่วซือหานมองเธออยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่ได้พูดอะไร

ตอนที่ฉือหว่านเดินเข้ามาในบาร์ ก็เห็นภาพนี้พอดี ไม่รู้ว่าโหลวซินเยว่กำลังพูดอะไรกระซิบล้อเขา ส่วนฮั่วซือหานก็หลุบตามองเธอด้วยท่าทีเหมือนพร้อมจะเผลอตัว

เขาพาโหลวซินเยว่มาเที่ยวบาร์จริงๆ

ฉือหว่านแค่นหัวเราะเย็น แล้วเม้มริมฝีปากอย่างประชด เธอเข้าใจดี ผู้หญิงแบบที่เขาชอบตั้งแต่อดีตยันปัจจุบันไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าจะเป็นฉือเจียว หรือโหลวซินเยว่ ก็ล้วนเป็นผู้หญิงที่ชอบเกาะเขาแนบแน่น