คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 23

ฮั่วซือหานนวดขมับเบาๆ เขาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท

ลู่หนานเฉิงกลับมาแล้ว

ตระกูลฮั่วและตระกูลลู่ถือเป็นตระกูลมหาเศรษฐีระดับสูงในไห่เฉิง ทั้งสองตระกูลเป็นมิตรต่อกันมานาน ฮั่วซือหานกับลู่หนานเฉิงจึงเป็นเพื่อนสนิทที่เติบโตมาด้วยกัน

วันนี้ลู่หนานเฉิงกลับมาจากต่างประเทศ และตอนนี้ฉือเจียว กู้เป่ยเฉิน และฮั่วเสวียนกำลังอยู่ที่บาร์ 1996

เสียงร่าเริงของฮั่วเสวียนดังมาจากสายด้วย "พี่ซือหานรีบมาสิ"

ฮั่วเสวียนแอบชอบลู่หนานเฉิง ความฝันของเธอคือการได้แต่งงานกับเขา แต่ลู่หนานเฉิงเป็นคนที่มีมาตรฐานสูงมาก และแทบไม่มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถดึงดูดสายตาเขาได้

ฮั่วซือหาน "ฉันกำลังจะไปเดี๋ยวนี้"

ฮั่วซือหานลุกขึ้นยืน ในความเป็นจริง ฉือหว่านจะออกไปหาผู้ชายเล่นหรือไม่ มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา

แต่ทำไมเขาถึงโกรธ?

เด็กผู้หญิงจากบ้านนอกคนหนึ่ง ที่นอกจากจะวิ่งหาผู้ชายเล่นสนุก ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่สำคัญในชีวิต เธอช่างผิวเผินสิ้นดี

เธอเทียบกับฉือเจียวไม่ได้เลย

เธอจะเล่นอะไรก็เล่นไป ตามสบาย

...

กลางคืน

รถเฟอร์รารีคันหรูวิ่งฉิวไปบนถนน "ฟู่!" เสียงลมพัดผ่าน ตัวรถดูโดดเด่นจนสะดุดตา

ซูเสี่ยวฝูนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ เธอเปิดหน้าต่างปล่อยให้ลมพัดเข้า พร้อมกับเป่าลมเล่นอย่างสนุกสนาน "หวานหว่าน รถคันนี้มาจากไหน?"

ฉือหว่านนั่งขับอยู่ ดวงหน้าเล็กขนาดฝ่ามือของเธอซ่อนอยู่หลังแว่นกันแดดสีดำขนาดใหญ่ ผมยาวสยายปลิวไสวไปตามแรงลม เผยให้เห็นความมั่นใจและอิสระของเธอ "ฮั่วซือหานให้มา"

ซูเสี่ยวฝูชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ยอมลดความไม่พอใจในตัวฮั่วซือหานลงนิดหน่อย "ฮั่วซือหานถึงจะเป็นผู้ชายแย่ๆ แต่ต้องยอมรับว่าเขาใจป้ำจริงๆ ทั้งเช็คจำนวนมหาศาล รถคันหรู แล้วก็บ้าน เขายกให้แบบไม่คิดมากเลย"

ฉือหว่านยิ้มบาง เห็นด้วย

"ติ๊ง!"

เสียงเตือนดังขึ้นที่ด้านหลัง รถสปอร์ตอีกคันวิ่งไล่ตามมาทัน

เธอหันไปมอง เห็นว่าเป็นลัมโบร์กีนีสีเงิน รุ่นที่ดัดแปลงมาโดยเฉพาะ

ฉือหว่าน : "..."

เธอจึงเหยียบคันเร่งอีกครั้ง พร้อมกับพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

แต่ลัมโบร์กินีก็ยังคงไล่ตามเธอไม่ลดละ รถสปอร์ตสุดหรูสองคันซิ่งไล่ล่ากันบนถนน ดึงดูดสายตาของผู้คนตลอดทาง

เมื่อมาถึงทางแยก ฉือหว่านทำท่าหลอกล่อให้ชายหนุ่มเข้าใจผิด พอเขาเร่งเครื่องไล่ตาม เธอก็หักพวงมาลัยอย่างรวดเร็วและขับเข้าไปในซอยเล็กๆ

ลัมโบร์กินีพยายามจะเลี้ยวตาม แต่เสียง "ปี๊บ!" ของแตรรถดังขึ้นมาจากอีกฝั่ง

รถบรรทุกขนาดใหญ่ แล่นเข้ามาในเส้นทางพอดี ทำให้ลัมโบร์กินีต้องหยุดรถ

ลู่หนานเฉิงมองตามเฟอร์รารีที่ขับออกจากซอยไปจนลับสายตา

ก่อนที่รถคันนั้นจะหายไป เขาเห็นมือเรียวเล็กข้างหนึ่งยื่นออกมาจากหน้าต่าง เธอยกนิ้วโป้งขึ้น ก่อนจะกลับลงในเชิงเย้ยหยัน

ลู่หนานเฉิงยิ้มมุมปาก นานแล้วที่เขาไม่ได้เจอคนที่น่าสนใจขนาดนี้

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และถ่ายรูปทะเบียนรถเฟอร์รารีคันนั้นไว้ทันที