ฮั่วซือหานพยักหน้า จากนั้นพาฉือหว่านเดินไปยังห้องพัก
ฉือหว่านรู้สึกสงสัย “เมื่อกี้เจ้าของบ้านพักบอกว่าของที่ต้องเสียเงินคืออะไรเหรอ?”
ฮั่วซือหานมองเธอแวบหนึ่ง ดวงตาใสซื่อของเธอเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ดูเหมือนจะสงสัยจริงๆ
ฮั่วซือหานหลบสายตา ไม่ตอบ
เมื่อเข้ามาในห้อง 503 ภายในสะอาดสะอ้าน แต่… มีเพียงเตียงเดียว
ฉือหว่านก้มหน้าลงเล็กน้อย มองแพขนตายาวของตัวเอง คืนนี้เธอกับเขาจะนอนกันอย่างไร?
“ฉือหว่าน”
เสียงทุ้มของฮั่วซือหานดังขึ้นจากด้านหลัง
นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขาเรียกชื่อเธอ
ฉือหว่านหันไปมอง “มีอะไรเหรอ?”
แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ “เมื่อกี้ในรถ คุณอยากถามฉันอะไรเหรอ?”
“เธอ…”
ฮั่วซือหานกำลังจะถาม แต่ทันใดนั้น "ติ๊ง" เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นจากโทรศัพท์มือถือของเขา
ฮั่วซือหานกดเปิดดู เป็นข้อความจากฉือเจียว
ฉือเจียวส่งรูปมาให้
เป็นภาพของเธอในวัยเด็ก
ฮั่วซือหานกดขยายภาพขึ้นมาดู ฉือเจียวตอนเด็กมีลักษณะคล้ายฉือหว่านอยู่เล็กน้อย
ฮั่วซือหานชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นข้อความที่ฉือเจียวแนบมา “วันนี้ฉันไปรื้ออัลบั้มรูปเก่าๆ เจอรูปนี้~ พี่ยังจำฉันตอนนั้นได้ไหมคะ พี่ชาย~”
ที่แท้เขาเข้าใจผิดไปเอง เด็กสาวในตอนนั้นคือฉือเจียว
เพียงแค่ตอนเด็ก ฉือหว่านกับฉือเจียวหน้าตาคล้ายกัน เขาถึงเกิดความเข้าใจผิด
ฮั่วซือหานรู้สึกตัวเองน่าขัน เขากล้าคิดไปได้อย่างไรว่า ฉือหว่านอาจจะเป็นเด็กสาวคนนั้น?
นี่เขาคิดไปได้อย่างไรกัน?
ไม่ใช่ฉือหว่าน
“ประธานฮั่ว” เสียงเรียกของฉือหว่านดึงสติของเขากลับมา
ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้น “ไม่มีอะไร ฉันจะไปอาบน้ำก่อน”
“ก็ได้”
ฮั่วซือหานเดินเข้าไปในห้องน้ำ ไม่นานนักเสียง "ซ่าาาา" ของน้ำจากฝักบัวก็ดังขึ้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
ขอบคุณที่ให้อ่านเพลิน ๆ ค่ะ แต่จะเติมเงินไม่ได้ เพราะซื้อได้แค่บัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...