คุณหนูกับลุงยาม นิยาย บท 14

ถ้าเขาไม่ช่วยเหลือให้ชายคาบ้านคุ้มหัวแล้วยังส่งให้เรียน ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าชีวิตของหล่อนจะโดนกระแสลมแห่งโชคชะตาพัดพาไปไหน

น้ำหวานขึ้นมาที่ห้องนอนของลุงทอง ตกใจเมื่อเห็นแกทอดกายนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟา ที่กึ่งกลางกายมีเพียงผ้าขาวม้าผืนเดียวปิดบังความเป็นชายเอาไว้

“คุณลุงคะ… ”

น้ำหวานทรุดร่างลงนั่งที่ขอบโซฟา เอาหลังมือแตะหน้าผากคนแกล้งป่วย

“อุ๊ย… ตัวร้อนจริงๆ ด้วย”

ลุงทองแอบกระตุกยิ้ม

แผนการได้ผลเกินคาด ก็จะไม่ให้ตัวร้อนได้ยังไง เพราะว่าเมื่อครู่ลุงทองเพิ่งเข้าไปอาบน้ำด้วยน้ำอุ่น เช็ดเนื้อตัวจนแห้งแล้วออกมานอนรอหล่อน จึงไม่แปลกที่ตอนนี้ร่างกายจึงยังร้อนเหมือนมีพิษไข้

“เดี๋ยวคุณลุงต้องกินยานะคะ”

“กินแล้วค่ะ… ”

ลุงทองรีบตอบ

“จะให้หนูช่วยเช็ดตัวให้ไหมคะ”

หล่อนถาม

“เช็ดตัวไข้คงลดช้า”

ลุงทองส่ายหน้า

“แล้วจะให้ทำยังไงคะ”

“ถ้าอยากช่วย… ช่วยอาบน้ำให้ลุงนะคะ ไข้จะได้ลดไวๆ”

“อุ๊ย… จะดีหรือคะ”

“ดีสิคะ… ถ้าหนูไม่ช่วยลุงแย่แน่ๆ ลุงอาบน้ำเองไม่ไหว พอลุกขึ้นยืนก็หน้ามืดจะล้ม หนูช่วยประคองลุงเข้าไปอาบน้ำนะคะ”

ท่าทางออดอ้อนขนาดนี้

ถ้าจะไม่ช่วยก็ดูใจร้ายเกินไป น้ำหวานยกท่อนแขนกำยำข้างหนึ่งของเขาขึ้นมาโอบคอหล่อน พาเดินเข้ามาในห้องน้ำ

และในขณะที่กำลังก้าวเดิน บางส่วนของร่างกายที่แนบชิดสัมผัสเสียดสี ทำเอาลุงทองใจเต้นระทึก เมื่อเข้ามาอยู่ด้วยกันสองคนในห้องน้ำแกก็ดึงผ้าขาวม้าออกจากร่าง ทำเอาคนตัวเล็กอุทานลั่น

“วะ… ว้าย… ”

ดวงตาของน้ำหวานจ้องมองแก่นกายอลังการตรงหน้า ขนาดที่เห็นอยู่นี้ยาวใหญ่ราวกับท่อนแขนเด็ก นับเป็นครั้งแรกที่หล่อนได้เห็นอวัยวะเพศชาย… ใกล้ชิด

“ไม่ต้องตกใจนะคะ… ลุงขอแก้ผ้านะคะ จะได้อาบได้ทั่ว”

“ยังค่ะ… ต่ำลงไปอีกนิดนะครับ”

คนได้คืบจะเอาศอก

“ห๊ะ… ”

น้ำหวานตกใจ ลุงทองรีบฉวยจังหวะจับมือของหล่อนลงมากุมลำเอ็น

“วะ… ว้าย”

หญิงสาวร้องลั่น พยายามจะชักมือกลับ แต่มือของลุงทองก็กุมมือหล่อนเอาไว้ ไม่ยอมให้คลายออกมาจากลำเอ็นที่ยิ่งพองขยายจนคัดแข็งเต็มที่ เมื่อมันต้องมาอยู่ในอุ้งมือน้อยๆ ของน้ำหวานที่ไม่อาจกำได้รอบดุ้น

“อู้ว… ”

ลุงทองครางเสียว ขยับสะโพกกระเด้าเบาๆ ให้ลำเอ็นร้อนผ่าวเสียดสีกับมือนุ่มของสาวน้อย

“หยุดเถอะคุณลุง… มันน่าเกลียด”

น้ำหวานรู้สึกเคอะเขินจนใบหน้าแดงก่ำ มือที่กำลังรูดชักความเป็นชายทำเอาหล่อนใจเต้นระทึก รู้สึกได้ถึงเส้นเลือดลายเอ็นปูดนูนโอบรอบดุ้นเนื้อ กำลังเสียดครูดกับอุ้งมือของหล่อน

วาบหนึ่งในความคิด!

น้ำหวานอดคิดไม่ได้ ว่ามันจะเป็นยังไงนะ? ถ้าลำเนื้อร้อนผ่าวและคัดแข็งไปด้วยเส้นเลือดลายเอ็นดุ้นนี้… สอดใส่เข้ามาในกลีบสวาทของหล่อน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหนูกับลุงยาม