คุณหนูกับลุงยาม นิยาย บท 2

“พอเถอะนะครับคุณหนู”

ลุงไมค์ร้องห้าม ขณะยืนอยู่ข้างประตู คุณหนูไม่ฟัง ยกเหล้าขึ้นดื่ม และในจังหวะที่ลุงไมค์กำลังจะประคองหล่อนให้ลุกขึ้นจากเบาะนั่ง อาการมึนเมาก็ทำให้ศีรษะของเอมมี่เซลงมาซบกลางลำตัวของลุงไมค์พอดิบพอดี รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างคัดแข็งพาด แนวนูนอยู่ภายใต้ซิปกางเกง

ไม่รู้อะไรดลใจให้เอมมี่เอื้อมมือมาลูบคลำ หัวใจของหล่อนเต้นแรง เอามือลูบไล้ แม้จะเป็นเพียงการสัมผัสผ่านเนื้อผ้า หากความกระสันก็ทำให้แก่นกายอลังการของลุงไมค์เหยียดขยายเป็นลำอย่างมิอาจควบคุมเอาไว้ได้

“อุ๊ย… ”

คุณหนูทำท่าตกใจ หากมือยังไม่หยุดลูบไล้

“อะ… อย่าครับคุณหนู”

ไมค์ร้องห้าม คุณหนูเหลือบมองหน้าเขาด้วยท่าทางอยากรู้อยากลอง ใครจะคิดว่าลุงยามกล้ามใหญ่คนนี้จะมีของดีซ่อนเอาไว้

“อู้ว… แข็งเป็นลำเลยค่ะลุงขา”

หญิงสาวไม่ฟังเสียงห้ามปราม เอามือลูบไล้ดุ้นเอ็น ก่อนจะลงมือปลดเข็มขัดของลุงไมค์ รั้งขอบกางเกงลงมากองอยู่ที่หน้าขา อุทานกับความมหึมาของพวงเพศยาวใหญ่อลังการ

“โห… ”

เอมมี่ยกมือขึ้นปิดปาก ยื่นข้อมือเข้ามาเทียบเคียงกับเจ้าสิ่งซึ่งใหญ่โตพอๆ กับท่อนแขนของหล่อน

“โอ้ว… ทำไมมันน่ากลัวจังคะคุณลุง”

คุณหนูเอมมี่อุทานเสียงสั่น ยกมือข้างหนึ่งขึ้นปิดปาก ไม่ใช่แค่ความใหญ่ยาวจนน่าตกอกตกใจ แต่สิ่งที่ทำเอาคุณหนูรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ก็คือความขรุขระปูดโปนของเส้นเลือดลายเอ็นรอบๆ แท่งจรวดอวบใหญ่สีน้ำตาลคล้ำตะป่ำตะปุ่ม มองไวๆ เหมือนฝักข้าวโพดใหญ่ๆ และมันใหญ่กว่าของไอ้ผู้ชายงี่เง่าคนนั้นที่เพิ่งบอกเลิกกับหล่อนเมื่อครู่

“แล้วของแฟนคุณหนูไม่ใหญ่หรือครับ”

ลุงไมค์แอบถาม ทั้งที่พอจะเดาเอาจากอาการตกใจของคุณหนู ว่าคงยังไม่เคยเจอแบบอะไรนี้มาก่อน

“ค่ะ… เล็กกว่านี้เยอะ เทียบกันไม่ได้เลยค่ะ อู้ว… ทำไมมันขรุขระจังคะ”

เอมมี่จ้องมองเจ้าสิ่งที่ปูดขึ้นมาเหมือนรากไม้โอบล้อมลำเนื้อ

“ที่มันดูขรุขระเพราะเส้นเลือดอายเอ็นครับ… ลองจับดูแล้วคุณจะชอบ”