ตอนที่ถึงเลขสุดท้าย
เธอก็ตะโกน
การนับเวลาหยุดลงในตอนนั้น
ชาร์ลส์นิ่งอยู่กับที่
ส่วนเธอยังไม่กล้าที่เคลื่อนไหว
เธอกำลังวางเดิมพัน
เธอเดิมพันด้วยประโยคนี้เพื่อดูว่ามันจะสามารถช่วยเธอจากสถานการณ์เฉียดตายนี้ได้หรือไม่
และเดิมพันว่ามันอาจช่วยให้เธอรอดพ้นเรื่องนี้ไปได้
เธอแจ้งใจดีว่าชื่อเสียงของเธอป่นปี้ไปหมดแล้ว
ทุกคนบนอินเทอร์เน็ตตราหน้าเธอว่า "เธอไม่รู้จักควบคุมตัวเอง ไร้ยางอาย เป็นก้างขวางคอ"
หากเธอพูดแบบนั้น มันก็จะเป็นการตอกย้ำความจริงที่ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่เคารพในตนเอง
ไม่กี่วินาทีต่อมา ชายคนนั้นก็ยืดตัวขึ้นและจ้องมาที่เธอด้วยแววตาหม่น
ชินีบังคับตัวเองให้มองเข้าไปในดวงตาที่ดูน่ากลัวคู่นั้น
จากนั้นรอยยิ้มบางเบาก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอขณะเธอพยายามเรียกเบาๆ “พี่เขย…”
ชาร์ลส์ลุกขึ้น ใบหน้าเย็นชาของเขากลายเป็นมืดมน เขาคว้าคางเธอและเอ่ยอย่างเย็นชาว่า "คุณ?"
ชินีจับความรู้สึกรังเกียจที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนผ่านสายตาของเขาได้
เธอรู้ว่าเธอปลอดภัยแล้ว
“ฉัน... ฉันเรียกคุณแบบนั้นไม่ได้เหรอ?” เธอกัดริมฝีปากแล้วมองที่เขาอย่างเขินอาย
“ถ้าผมจับได้ว่าคุณกำลังหลอกผม คุณจะต้อง...” ชาร์ลส์ยิ้ม จากนั้นมือของเขาที่จับคางเธอไว้ก็เริ่มไล้ไปทั่วใบหน้าของเธอ
ร่างกายของชินีแข็งเกร็ง
“คุณจะต้องชดใช้!” เขาพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ
อย่างไรก็ตาม แววตาล้ำลึกของเขาก็ทำให้ใครก็ตามที่มองตัวสั่นได้แล้ว
เขาลุกขึ้นทันทีหลังจากพูดจบ
ชินียังคงนิ่งเงียบ มือของเธอกำแน่นโดยไม่รู้ตัว ความวิตกของเธอถูกเปิดเผยออกไปเต็มที่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว