คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 747
ไอ้เวรนั่นเป็นคนแต่งเพลงอย่างนั้นเหรอ?
บรรดานักข่าวต่างหันกล้องไปหาแดร์ริล!
“ไม่จำเป็นต้องให้ฉันขึ้นไปบนเวทีหรอก” แดร์ริลกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“มาเถอะ ท่านอาจารย์” เชอรีลฉีกยิ้มให้กับเขา “อาจารย์เป็นคนแต่งเพลงเอง อาจารย์ก็ต้องขึ้นมาด้วย”
เขานั้นพ่ายแพ้ต่อการรบเร้าของเชอรีล แดร์ริลจึงยิ้มอย่างขวยเขินขึ้นไปบนเวที
ว้าว!
ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่แดร์ริลอย่างตกใจ!
‘ไอ้ละอ่อนนี่มันเป็นใคร?’
‘ไม่คุ้นหน้าเขามาก่อนเลย...’
ไซม่อนเดินไปหาแดร์ริลและจ้องมองอย่าเย่อหยิ่ง “ไอ้หนุ่ม นายเป็นคนแต่งเพลงนี้จริงเหรอ?”
คนที่อยู่รอบ ๆ ตัวไซม่อนต่างก็สงสัยเช่นเดียวกัน เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะสามารถแต่งเพลงได้ไพเราะขนาดนี้
สิ่งที่สำคัญมากไปกว่านั้นก็คือเขาไม่ได้เป็นคนจากสำนักพราน
มีเพียงแค่ศิษย์สาวกสำนักพรานเท่านั้นที่จะมีทักษะเช่นนี้ อย่างไรก็ตามสำนักพรานก็เป็นถึงหนึ่งในสี่สำนักใหญ่ หลายคนพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้เข้าสำนัก
‘คนพวกนี้น่าทึ่งจริง ๆ’
แดร์ริลหัวเราะและกล่าว “ก็แค่บทเพลง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”
อะไร?
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขา?
ไอ้เด็กนี่มันยโสโอหังเกินไป
ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาหัวเราะร่า ‘ไอ้หนุ่มนี่มันต้องเป็นตลกแน่นอน’
ไซม่อนก็ชะงักงันเช่นกัน เขาจ้องมองแดร์ริลและยิ้มเจื่อน ๆ “ไอ้หนุ่ม นายคิดว่าแต่งเพลงมันง่ายมากจริง ๆ เหรอ นายคิดว่านายเก่งกาจขนาดนั้นเลย?”
ในตอนที่ไซม่อนกล่าว สีหน้าของเขาเปี่ยมไปด้วยความไม่พอใจ
เขารู้สึกตกใจที่คนรุ่นเยาว์มีท่าทีที่เย่อหยิ่งใส่เขาต่อหน้า เขาเป็นถึงผู้ทรงเกรียติรุ่นอาวุโสแห่งสำนักพราน แดร์ริลนั้นไม่มีสัมมาคาระวะเลยแม้แต่น้อย
“ใช่แล้ว มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย จะมีปัญหาอะไรกับการแต่งเพลงไม่กี่เพลง” แดร์ริลไม่ได้สนใจสายตาถากถางของไซม่อน เขาตอบกลับอย่างเรียบเฉย
แดร์ริลไม่ได้โม้โอ้อวด
ที่จักรวาลโลกนั้นก้าวหน้าไปมากกว่าทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่หลายทศวรรต มันมีบทเพลงโด่งดังมากมายในทวีปจักรวาลโลก แดร์ริลสามารถสร้างความประทับใจให้กับผู้ฟังได้ง่าย ๆ ด้วยการเลือกสุ่มเพลงมาร้อง
ว้าว...
ฝูงชนต่างสบสายตากัน และพวกเขาก็หัวเราะลั่นดังสนั่น
“ไอ้เด็กนี่มันน่าสนใจจริง ๆ”
“แค่ผู้อาวุโสครีเซนต์กล่าวชมเชยนิดหน่อย เขาก็เหลิงไปไกลแล้ว”
“เขาไม่เขินหรือไงที่ทำตัวหน้าอายใส่ผู้อาวุโสครีเซนต์...”
เสียงหัวเราะก็ยังคงดังระงมอย่างต่อเนื่องและเชอรีลก็รู้สึกอับอายเล็กน้อย เธอเดินไปยืนข้างแดร์ริล
เชอรีลค่อย ๆขยับปากและกระซิบข้างหูแดร์ริล “ท่านอาจารย์ คนนี้คือผู้อาวุโสครีเซนต์แห่งสำนักพราน เขานั้นเชี่ยวชาญรอบด้านและมีความสามารถมาก ท่านอาจารย์จะไปอวดเบ่งเกินหน้าเกินตาเขาไม่ได้”
เชอรีลยังคงเชื่อมั่นว่าเพลงของแดร์ริลนั้นน่าประทับใจ
ไซม่อนนั้นเป็นบุคคลสำคัญที่โด่งดังในสำนักพราน มันคงจะเป็นเรื่องง่ายที่แดร์ริลจะทำให้ตัวเสียหน้า เพราะเขาไม่รู้จักอ่อนน้อมต่อหน้าไซม่อน
แดร์ริลยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนมุมปากและสงวนท่าทีเงียบขรึม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์