คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 750

เชอรีลมองไปที่แดร์ริลในระยะประชิดขณะดวงตาของเธอเปล่งประกาย เธอคงจะไม่มีความสุขไปมากกว่านี้แล้ว! เพราะบทกวีที่อาจารย์ของเธอมอบให้นั้นมันช่างเอิบอิ่มหัวใจ!

‘นภาที่งดงามคืออาภรณ์ที่เธอสวม และบุปผาที่งามงดคือใบหน้าของตัวเธอ’ หมายถึงก้อนเมฆสวยงามบนท้องฟ้าเป็นเสื้อผ้าของเธอและดอกไม้ก็เหมือนกับใบหน้าอันสวยสดของเธอ...

แนวความคิดทางศิลปะนั้นชั้นเชิงเหนือกว่าของผู้อาวุโสครีเซนต์อย่างเห็นได้ชัด มันเป็นระดับที่สูงกว่ามาก!

‘นภาที่งดงามคืออาภรณ์ที่เธอสวม และบุปผาที่งามงดคือใบหน้าของตัวเธอ’ มันเป็นบทที่เยี่ยมมาก

ผู้ชมหลายคนรีบคว้ากระดาษกับปากกามาจดบทกวี พวกเขาทั้งหมดต่างส่งสายตาไปที่แดร์ริลด้วยความรู้สึกซับซ้อนในใจ

‘เขาเก่งกาจมาก...’

แดร์ริลมองไปที่ไซม่อนด้วยรอยยิ้ม “ในฐานะผู้อาวุโสสำนักพราน บทกวีของคุณไม่ได้มีอะไรน่าชื่นชม ผมคิดว่าคุณไม่จำเป็นต้องมาประชันกับผมแล้ว เดี๋ยวคุณจะหน้าแตกไปมากกว่านี้”

คำกล่าวของแดร์ริลบั่นทอนเกียรติภูมิของไซม่อน

ในตอนแรกเชอรีลรู้สึกกังวลกับการประชันร่ายบทกวี เพราะผู้อาวุโสสำนักพรานมีชื่อเสียงโด่งดังเก่งกาจหลายแขนง เธอไม่คิดว่าอาจารย์ของเธอจะมีโอกาสเอาชนะไซม่อน

สรุปผลลัพธ์ออกมาในแบบที่คาดไม่ถึง!

แดร์ริลเพิกเฉยต่อสายตาแปลกประหลาดรอบตัวเขาและจ้องไปที่ไซม่อนด้วยรอยยิ้ม “จุ๊ จุ๊ จุ๊... ผมเห็นว่าสังขารของคุณคงไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว”

“แก…”

ไซม่อนแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าแดร์ริลกล้าจะล้อเลียนเขา! เขารู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะเทือนไปด้วยความโกรธเคือง เขาถ่มน้ำลายออกมาเป็นเลือดอีกครั้ง

แดร์ริลตัดสินใจที่จะไม่ตอแยกับไซม่อนและหันไปหาซัมเมอร์แทน “สามีของคุณเป็นถึงผู้อาวุโสสำนักพราน ผมคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนรักษาคำพูด ในเมื่อเขาแพ้การประชัน คุณก็ต้องยอมจ่ายค่าเดิมพัน”

แดร์ริลนั่งลงบนเก้าอี้และไขว้ห้างท่าทางราวกับเจ้านาย