คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 773

sprite

ชาวประมงลุกหนีไปทันทีเมื่อเห็นเขา เขาจะมีโอกาสไปซื้อได้อย่างไร? และมากกว่าไปกว่านั้นเงินตราที่เขามีติดกับตัวก็ไม่สามารถจะใช้จ่ายที่นี่ได้

ลิลี่หัวเราะเบา ๆ กับเรื่องนี้ “คราวหน้าอย่าทำอีกล่ะ” ถึงแม้ว่าจัสตินจะขโมยมันมาเพื่อเธอ แต่มันก็ยังคงเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรม

ทั้งสองเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง ลิลี่รู้สึกอารมณ์ดีถึงแม้ว่าเธอจะต้องเดิน ทัศนียภาพอันงดงามระหว่างทางสวยราวกับหลุดออกมาจากภาพวาด

พวกเขาสองคนเดินมานานเกือบสองชั่วโมงก่อนที่จะเดินมาถึงเมืองเล็ก ๆ ที่ผู้คนพลุกพล่าน

เมืองมีขนาดไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คนมันดูเป็นถนนที่จอแจจากระยะไกล เพราะมันมีแผงขายอาหารนานาชนิดตามริมถนนและยังมีทั้งลูกกวาดและตุ๊กตาดินเผาวางขายอยู่ด้วย

ทั้งสองคนเริ่มหิวกระหายหลังจากเดินมาสองชั่วโมง จัสตินเอามือล้วงประเป๋าและรู้สึกวิตกกังวล

เงินตราจากจักรวาลโลกไม่สามารถจะใช้กับที่นี่ได้

พวกเขาควรจะทำอย่างไร?

สิ่งที่ทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีกก็คือชาวเมืองต่างพากันชี้นิ้วและตำหนิเครื่องแต่งกายของเขาและลิลี่ มันทำให้สถานการณ์ค่อนข้างอึดอัด

“ลิลี่ มันมีโรงรับจำนำอยู่ข้างหน้า เราเอาของไปแลกเงินกันเถอะ” ในขณะนั้น ดวงตาของจัสตินก็ส่องเป็นประกายเมื่อเขาพาลิลี่เข้าไปในร้าน

จัสตินถอดนาฬิกาข้อมือภายในร้านและวางบนโต๊ะก่อนจะตะเบ็งเสียง “เถ้าแก่ เรือนนี้ให้ได้เท่าไหร่?”

นาฬิกายี่ห้อ Rolex รุ่นที่จำกัด ซึ่งเขาซื้อจากคนขายที่รู้จักกันในราคามากกว่าหนึ่งล้าน เขารู้สึกไม่ค่อยเต็มใจที่จะขายมันทิ้งแต่ก็ต้องทำเพื่อเห็นแก่ลิลี่

เจ้าของร้านมองนาฬิกาด้วยความสงสัยอยู่สักพักหนึ่งและกล่าวขึ้นมา “ไอ้นี่มันคืออะไร ให้ได้แค่ร้อยเดียว”

“ร้อยเดียว?” จัสตินตกตะลึงมึนงงและอดไม่ได้ที่จะกล่าวถาม “แค่ร้อยเดียวมันพอที่จะพาเราสองคนไปพระราชวังรึเปล่า?”

ร้อยเดียว ฟังดูแล้วก็ไม่มากไม่น้อยเกินไป

เจ้าของร้านนึก ‘อะไร? จากตรงนี้ไปพระราชวังงั้นเหรอ?’

เขาฉีกยิ้มและส่ายหัว “เงินเท่านี้มันน่าจะพอสำหรับสามสี่วัน แต่ถ้าพวกนายจะเดินเท้าทางไปที่พระราชวังมันอาจจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือนกว่าจะเดินไปถึงที่นั้น ร้อยเดียวไม่น่าจะพอ”

‘อะไร? แค่สามสี่วันเอง?’ จัสตินรู้สึกกระวนกระวาย

เขาชี้ไปที่นาฬิกาและกล่าว “ได้โปรดลองดูมันเข้าไปลึก ๆ เถ้าแก่รู้ไหมว่ามันแพงหูฉี่แค่ไหน?”

เจ้าของร้านก็หมดความอดทนและโบกมืออย่างไม่แยแสก่อนจะกล่าว “ฉันให้ได้แค่ร้อยเดียว ฉันเสนอราคานี้ก็เพราะความแปลกตาของมัน ถ้าไม่เอา ก็เอามันคืนไปและอย่ามาเกะกะกิจการของฉัน”

“ก็ได้ ก็ได้ ร้อยเดียวก็ร้อยเดียว” จัสตินกัดฟันคอตก

ถึงแม้ว่าเขาจะตะขิดตะขวงใจเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ไม่มีเงินติดตัวเลย เงินหนึ่งร้อยนี้อาจจะไม่มากพอสำหรับพวกเขาที่ใช้ต่อไปอีกสองสามวัน แต่อย่างน้อยมันก็มากพอที่พวกเขาจะสามารถหาโรงแรมเพื่อพักผ่อนอย่างเต็มที่ได้ในคืนนี้

เจ้าของร้านหัวเราะเมื่อเขาหยิบเหรียญทองแดงหนึ่งร้อยเหรียญออกมาใส่ถุงก่อนจะส่งให้กับจัสติน

[ร้อน] อ่านนวนิยาย คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 773

นวนิยาย คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ ได้รับการเผยแพร่ไปยัง บทที่ 773 พร้อมรายละเอียดใหม่ที่ไม่คาดคิด อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่ง หมาป่าผู้จุมพิตท้องนภา ลงทุนใน คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ อย่างจริงใจเกินไป หลังจากอ่าน บทที่ 773 ฉันก็ทิ้งความเศร้า แต่อ่อนโยน แต่ลึกซึ้งมาก มาอ่านตอนนี้ บทที่ 773 และตอนต่อไปของซีรี่ส์ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ ที่ Good Novel Online ตอนนี้