คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 785

“แดร์ริล มานี่เร็ว!” ทันใดนั้นจีเวลก็หมดความสงสัยลงไปในทันทีและรู้สึกตื่นเต้นเป็นลิงโลดราวกับเด็กน้อย

ถนนด้านล่างพลุกพล่านไปด้วยผู้คนมากมาย

พ่อค้าแม่ขายก็โห่ร้องตะโกนกันเต็มสองข้างทางของถนน บ้างก็ขายขนมเค้ก บ้างก็ขายตะเกียงไฟ บ้างก็ขายลูกกวาด มันเป็นงานเทศกาลที่ดูมีชีวิตชีวา

“ดูมีชีวิตชีวามาก! ไปดูกันเถอะ!” จีเวลหัวเราะแล้วลากตัวแดร์ริลลงไปชั้นล่าง

แดร์ริลยังคงสะลึมสะลือ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ถูกเพราะถูกจีเวลลากไป

เขาอดใจไม่ได้ที่ต้องกล่าวถามกับบริกรที่เขาพบในชั้นล่าง “ทำไมข้างนอกถึงคึกคักขนาดนี้?”

บริกรฉีกยิ้มและกล่าว “พวกคุณทั้งสองคนคงไม่ใช่คนแถวนี้ใช่ไหม? วันนี้เป็นวันแข่งร่ายบทกวี มันจัดขึ้นทุก ๆ สามปี!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จีเวลก็ดีดนิ้วขึ้นมาทันทีและยิ้มให้กับแดร์ริล ก่อนจะกล่าว “ใช่ ใช่ ใช่! ฉันจำได้แล้ว! สำนักพรานจะจัดแข่งร่ายบทกวีทุก ๆ สามปีและการแข่งขันในครั้งนี้ก็จัดขึ้นที่เมืองดอกชบาแห่งนี้ เราโชคดีมาก! งานแข่งร่ายบทกวีมันดึงดูดผู้คนมาเยอะมาก! เราไปดูเขาแข่งด้วยกันได้ไหม?”

แดร์ริลยิ้มเจื่อน ๆ ระหว่างที่ขยี้ตาที่ง่วงนอน “โอเค แวะไปดูกันสักหน่อย”

จีเวลส่งเสียงร้องตะโกนและรีบวิ่งออกจากโรงแรม

ถนนทั้งเส้นนั้นมีชีวิตชีวามากและแน่นขนัดเปี่ยมไปด้วยผู้คน ราวกับชาวเมืองทั้งหมดของเมืองดอกชบามารวมตัวกันอยู่ตรงนี้

จีเวลจูงมือแดร์ริลและเดินไปตามฝูงชน

ท้องถนนแน่นขนัดไปด้วยผู้คน เนื่องจากการแข่งร่ายบทกวีได้ดึงดูดผู้เยี่ยมเยือนมาเป็นจำนวนมาก ผู้คนจากเมืองใกล้เคียงก็มาร่วมงานในวันนี้ด้วย

ผู้ที่เข้ามาเยี่ยมเยือนเนื่องในงานแข่งร่ายบทกวีก็มีจำนวนมาก เป็นโอกาสอันดีสำหรับพ่อค้าแม่ขายที่จะมีรายได้ ถนนทั้งเส้นนั้นดูมีเสน่ห์และหรรษา เปี่ยมไปด้วยแผงลอยขายของมากมายอย่างอาหาร ของเล่นและแม้กระทั่งตะเกียงไฟ!