เสียงตบนั้นดังสนั่นก้องกังวาลไปทั่วทุกสารทิศ
…
อีกด้านหนึ่งในทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ที่เมืองดอกชบา
แดร์ริลและจีเวลกำลังนอนหลับอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งและได้ยินเสียงฆ้องและกลองดังมาจากภายนอก
แดร์ริลตื่นขึ้นอย่างกะทันหันและกลิ้งตัวไปมาบนพื้นก่อนจะคลุมโปงตัวเองไว้ใต้ผ้าห่มในขณะที่เขายังคงได้ยินเสียงปั่นป่วนจากภายนอก
จีเวลและเขาเช่าห้องนอนร่วมกันและแน่นอนว่าจีเวลจะต้องนอนบนเตียง ส่วนตัวเขาจะต้องนอนที่พื้น
“ทำไมข้างนอกมันเสียงดังขนาดนี้?” จีเวลกล่าวถามขึ้นมาก่อนจะมุ่งหน้าไปที่หน้าต่างเพื่อมองออกไป
“แดร์ริล มานี่เร็ว!” ทันใดนั้นจีเวลก็หมดความสงสัยลงไปในทันทีและรู้สึกตื่นเต้นเป็นลิงโลดราวกับเด็กน้อย
ถนนด้านล่างพลุกพล่านไปด้วยผู้คนมากมาย
พ่อค้าแม่ขายก็โห่ร้องตะโกนกันเต็มสองข้างทางของถนน บ้างก็ขายขนมเค้ก บ้างก็ขายตะเกียงไฟ บ้างก็ขายลูกกวาด มันเป็นงานเทศกาลที่ดูมีชีวิตชีวา
“ดูมีชีวิตชีวามาก! ไปดูกันเถอะ!” จีเวลหัวเราะแล้วลากตัวแดร์ริลลงไปชั้นล่าง
แดร์ริลยังคงสะลึมสะลือ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ถูกเพราะถูกจีเวลลากไป
เขาอดใจไม่ได้ที่ต้องกล่าวถามกับบริกรที่เขาพบในชั้นล่าง “ทำไมข้างนอกถึงคึกคักขนาดนี้?”
บริกรฉีกยิ้มและกล่าว “พวกคุณทั้งสองคนคงไม่ใช่คนแถวนี้ใช่ไหม? วันนี้เป็นวันแข่งร่ายบทกวี มันจัดขึ้นทุก ๆ สามปี!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จีเวลก็ดีดนิ้วขึ้นมาทันทีและยิ้มให้กับแดร์ริล ก่อนจะกล่าว “ใช่ ใช่ ใช่! ฉันจำได้แล้ว! สำนักพรานจะจัดแข่งร่ายบทกวีทุก ๆ สามปีและการแข่งขันในครั้งนี้ก็จัดขึ้นที่เมืองดอกชบาแห่งนี้ เราโชคดีมาก! งานแข่งร่ายบทกวีมันดึงดูดผู้คนมาเยอะมาก! เราไปดูเขาแข่งด้วยกันได้ไหม?”
แดร์ริลยิ้มเจื่อน ๆ ระหว่างที่ขยี้ตาที่ง่วงนอน “โอเค แวะไปดูกันสักหน่อย”
จีเวลส่งเสียงร้องตะโกนและรีบวิ่งออกจากโรงแรม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...