คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1037

แดร์ริลถือศิลาบูรณะสวรรค์ไว้ในมือก่อนจะหันไปถามแด๊กซ์ว่า "นายได้มันมาจากไหน?"

“เอ่อ…”

แด๊กซ์เกาหัวอย่างงุ่มง่าม เขาได้มันมาจากลิลี่ แต่เธอไม่ให้เขาบอกแดร์ริลว่าเธอมาหาเขาที่นี่

แต่แด๊กซ์จะโกหกแดร์ริลได้อย่างไร? หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่งเขาก็พูดขึ้นว่า "ลิลี่เป็นคนให้มันมา"

ลิลี่เหรอ?

แดร์ริลตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น

แด๊กซ์พูดต่อว่า "ใช่แล้ว เธอมาที่นี่เมื่อหลายวันก่อน ฉันบังเอิญไปเจอเธอที่ประตูทางเข้าหลักของคฤหาสน์ เธอถามถึงอาการของนายและวานฉันนำสิ่งนี้มามอบให้นาย ฉันตั้งใจจะพาเธอเข้ามาพบนายแต่เธอกลับปฏิเสธและเธอก็ยังให้ฉันช่วยปิดบังเรื่องที่เธอมาที่นี่อีก”

จากนั้นแด๊กซ์ก็พูดต่ออย่างตื่นเต้นว่า "แดร์ริล ลิลี่ยังมีชีวิตอยู่! นายไม่ดีใจเหรอ?"

ใบหน้าของแดร์ริลดูขมขื่น “ฉันรู้แล้วว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ แล้วฉันก็ไปหาเธอมาตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ว่าเธอไม่ยอมให้ฉันพบหน้าเธอเลยสักครั้ง” เมื่อพูดจบเขาก็ถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง

อะไรนะ?

แด๊กซ์ตกตะลึง แต่เมื่อเขานึกบางอย่างขึ้นได้เขาก็รีบพูดทันทีว่า "ฉันพอจะรู้แล้วว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมเจอหน้านาย บางทีอาจเป็นเพราะว่าตอนนี้ เธอกลายเป็นผู้หญิงน่าเกลียดไปแล้ว เธออาจจะรู้สึกละอายใจที่ต้องให้นายเห็นเธอแบบนั้น"

แดร์ริลตกตะลึง "หมายความว่ายังไงที่บอกว่าเธอดูน่าเกลียด?"

แด๊กซ์พยักหน้าพร้อมตอบเขา “ใบหน้าของเธอครึ่งหนึ่งกลายเป็นสีดำ…”

หัวใจของแดร์ริลบีบรัดแน่นขึ้น

'ลิลี่ ทำไมเธอโง่แบบนี้?'

'สำหรับฉันเธองดงามเสมอ ทำไมเธอจะต้องรู้สึกละอายใจเพียงเพราะว่าเธอไม่สวยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว?'

แดร์ริลก้มลงมองศิลาบูรณะสวรรค์ในมือก่อนจะนำเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติออกมา

ในตอนที่แดร์ริลพบมัน เจดีย์นั้นสามารถลดขนาด จนดูราวกับจี้บนสร้อยคอ หรือสามารถเพิ่มขนาดให้ใหญ่โตราวกับพระราชวังได้ ในตอนนั้นเทพธิดาตัวน้อยได้นำด้ายมาผูกที่เจดีย์เจ็ดมหาสมบัติเพื่อทำเป็นสร้อยคอให้แดร์ริลสวมใส่ แดร์ริลพกมันติดตัวไปทุกที่

เมื่อแดร์ริลสัมผัสที่เจดีย์เจ็ดมหาสมบัติ เขาก็นึกถึงภาพของเทพธิดาตัวน้อยอีกครั้ง

แดร์ริลถอนหายใจยาว