คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1041

ใบหน้าของลินเซย์เต็มไปด้วยความหวาดกลัว “ทำไมนายถึงให้ฉันกินโอสถจ้าวสวรรค์? นายต้องการอะไร?"

แดร์ริลยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันต้องการให้เธอกลับไปหาโดน็อกและคอยสอดแนมเขา จากนั้นเธอจะต้องรายงานความเคลื่อนไหวของเขาให้ตระกูลคาร์เตอร์ได้รับรู้ทุก ๆ สองอาทิตย์ เข้าใจไหม?"

ก่อนหน้านี้ โดน็อกสั่งให้ลินเซย์ควบคุมร่างของอีวอนและใช้เธอเป็นเครื่องมือ

ดังนั้นแดร์ริลจึงใช้ใช้ลินเซย์เป็นเครื่องมือมือเพื่อสอดส่องโดน็อกเช่นกัน!

"เข้าใจแล้ว" ลินเซย์พยักหน้าทันที เธอไม่กล้าแม้แต่จะคิดปฏิเสธเขา

ลินเซย์ตัวสั่นเทา เธอจะปฏิเสธเขาได้อย่างไรเมื่อเธอตระหนักได้ว่า ร่างกายของเธอจะต้องเน่าเปื่อยถ้าหากว่าเธอไม่ได้รับยาแก้พิษจากเขา

แดร์ริลพยักหน้าเพื่อส่งสัญญาณให้สาวกคาร์เตอร์ปล่อยตัวลินเซย์ จากนั้นเขาก็อำลาทุกคนและมุ่งหน้าไปยังทวีปมิสท์ลอเรน

เชสเตอร์ เดบร้าและคนอื่น ๆ เดินไปส่งแดร์ริลที่ทางเข้าหลักของคฤหาสน์ จากนั้นพวกเขาก็กลับเข้าคฤหาสน์ไป

เมื่อออกจากคฤหาสน์แล้ว แดร์ริลยังไม่ได้มุ่งหน้าไปที่ทวีปมิสท์ลอเรนทันที แต่เขารีบไปที่เมืองตงไห่แทน

เขาเป็นห่วงคนอีกคนหนึ่ง ซึ่งก็คือลิลี่

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง เขาก็มาถึงหน้าคฤหาสน์ของลิลี่ เมื่อเห็นว่าประตูบ้านของเธอปิดแน่น แดร์ริลจึงตะโกนเรียกเธอ “ลิลี่น้อย ลิลี่น้อย!”

ถึงแม้ว่าประตูบ้านจะปิดอยู่ แต่แดร์ริลก็รู้ว่าเธออยู่บ้าน

ราวกับว่าแดร์ริลสามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเธอ

'สามี! ทำไมเขาถึงมาที่นี่ล่ะ?'

ลิลี่กำลังพักผ่อนอยู่ภายในห้องที่บนชั้นสอง เมื่อเธอได้ยินเสียงตะโกนเรียกของแดร์ริล เธอก็ตื่นตระหนกจนหัวใจของเธอเต้นระรัว

ลิลี่อยากเปิดประตูใจจะขาด แต่เธอก็ไม่กล้าพอที่จะทำเช่นนั้น!

แดร์ริลตะโกนร้องเรียกเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยหัวใจที่เจ็บปวด แต่เขาก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากเธอเลย

“ลิลี่น้อย ฉันรู้ว่าเธออยู่ข้างใน ฉันมาเพื่อบอกว่าฉันจะต้องเดินทางไปยังที่ห่างไกลและไม่แน่ใจว่าฉันจะกลับมาเมื่อไหร่ ได้โปรดดูแลตัวเองด้วยและรอการกลับมาของฉันเข้าใจไหม? เมื่อกลับมาแล้วฉันจะกลับมาหาเธอทันที”

เมื่อพูดจบ แดร์ริลก็หันหลังและจากไป

ลิลี่รีบเดินไปที่หน้าต่างและมองลงมาผ่านช่องว่างระหว่างผ้าม่าน เธอได้เห็นร่างของแดร์ริลที่ค่อย ๆ เลือนหายจากสายตาของเธอไป หัวใจของเธอรู้สึกเจ็บปวดในขณะที่น้ำตาไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้