คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1111

ลอร่ากัดริมฝีปากแน่น เธอเป็นถึงเจ้าสำนักประกายแสงและไม่เคยมีใครกล้าแตะต้องเธอ! ลอร่าจึงรู้สึกอัปยศเมื่อแดร์ริลจับคางของเธอ!

"อยากฆ่าฉันงั้นเหรอ?"

รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฎขึ้นในดวงตาสีแดงของแดร์ริล เขาเข้าไปใกล้และตบหน้าเธออย่างแรง!

เพี๊ยะ!

ในการตบครั้งนั้น แดร์ริลได้ใช้กำลังทั้งหมดจนทำให้ลอร่ากรีดร้องออกมาเพราะความเจ็บปวดและล้มลงบนพื้นทันที

ไม่มีความสงสารในแววตาของแดร์ริล เขาพูดกับลอร่าอย่างเย็นชาว่า "เธอคงจะคิดไม่ถึงว่าฉันจะกลับมาแก้แค้นเธอเร็วขนาดนี้สินะ!"

แดร์ริลเคียดแค้นเมื่อเขาตระหนักได้ว่า เขาถูกลอร่าทรมานอย่างน่าสังเวชเพียงใด

บัดซบ! ไม่เพียงแต่เขาจะถูกทรมานแต่เธอยังนำแก่นแท้ของมังกรหนีไปด้วย!

ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะสามารถนำมันกลับคืนมาได้ แต่เขาก็ไม่สามารถลืมเหตุการณ์ที่เลวร้ายนั้นได้เลย

การตบนั้นทำให้ลอร่ามึนงง เมื่อเธอกลับมามีสติเธอก็จ้องหน้าแดร์ริลด้วยสายตาอาฆาตแค้น “ฆ่าฉันเลยสิ! แต่ถ้าหากว่าฉันหนีรอดไปได้ ฉันจะตามหาแกและบดขยี้แกให้ตายอย่างน่าสมเพช!”

ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่เพียงแต่จะทำลายสำนักประกายแสงของเธอเท่านั้น แต่เขายังกล้าตบหน้าเธออีกด้วย!

ความเกลียดชังที่ลอร่ามีต่อแดร์ริลมันมากจนไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

แดร์ริลยิ้มขณะเดินเข้าไปหาเธอก่อนจะมองเธออย่างเย้ยหยัน “ปากดีจริง ๆ นะ จะตายอยู่แล้วยังกล้าพูดแบบนี้อีก!”

ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มอันชั่วร้าย “แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็จะไม่ปล่อยให้เธอตายทันทีหรอก เพราะฉันจะให้เธอได้พบเจอกับสิ่งเลวร้ายยิ่งกว่าความตายเสียก่อน โดยการทำเหมือนที่เธอทำกับฉัน!”

เมื่อพูดจบแดร์ริลก็นั่งลงและถอดรองเท้าออก

ใช่แล้ว!

แดร์ริลต้องการทำให้ลอร่าได้สัมผัสถึงความอัปยศอดสูเหมือนเช่นที่เธอทำกับเขา!

ลอร่าเป็นผู้นำหญิงคนแรกของสำนักประกายแสงและเธอก็ยังเป็นเทพธิดาแห่งการบ่มเพาะอีกด้วย

'ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะทำลายศักดิ์ศรีของเธอจนเธอไม่กล้าสู้หน้าฉัน!'