คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1122

"อะไรนะ?"

เมื่อได้เห็นการแสดงออกอันโกรธเกรี้ยวของแม่ชีแห่งโชคชะตา แดร์ริลก็สูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "เธอเป็นอะไรไป? เธอก็เห็นว่าฉันอยู่ที่ทวีปมิสท์ลอเรน และสาวกสำนักประตูสุราลัยจะไม่ดำเนินการหากปราศจากคำสั่งของฉัน! เห็นได้ชัดว่ามีใครบางคนกำลังใส่ร้ายฉัน"

'เธอควรจะมีสติเพราะเธอเป็นถึงผู้อาวุโสแห่งสำนักง้อไบ๊!'

แม่ชีแห่งโชคชะตากัดริมฝีปากแน่น "ใครกันที่มันกล้าทำเช่นนี้! ผู้ที่จะสามารถทำลายล้างสำนักง้อไบ๊ได้ ก็มีแต่สำนักประตูสุราลัยของนายเท่านั้น"

แดร์ริลไม่ต้องการอธิบายอีกต่อไป "ฉันจะไม่พูดอีกครั้ง"

เมื่อพูดจบแดร์ริลก็หันหลังเดินออกไป

“หยุดนะ!” แม่ชีแห่งโชคชะตากระทืบเท้าอย่างเป็นกังวลก่อนจะเดินตามหลังแดร์ริลไป “ถ้าไม่ใช่สำนักประตูสุราลัยของนายแล้วจะเป็นฝีมือใคร! แล้วพี่สาวของฉันอยู่ที่ไหน?”

มีร่างที่ไร้วิญญาณของสาวกสำนักง้อไบ๊อยู่ทั่วทุกพื้นที่ แต่พวกเขากลับไม่เห็นร่างของออโรร่าและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ อยู่ที่นั่น

"ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? เธอคิดว่าฉันรู้ทุกอย่างงั้นเหรอ?" แดร์ริลตอบด้วยท่าทางที่หงุดหงิด

เขามองไปรอบ ๆ และพูดว่า "เลือดบนพื้นยังไม่แห้งสนิท ดังนั้นฆาตกรจะต้องหนีไปได้ไม่ไกล ฉันจะลองตามไปดู"

เมื่อพูดจบแดร์ริลก็รีบเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อน!"

แม่ชีแห่งโชคชะตาเดินตามเขาไปและพูดขึ้นว่า "พาฉันไปกับนายด้วยสิ"

สำนักง้อไบ๊ถูกทำลายล้างเช่นนี้แล้วเธอจะรออยู่เฉย ๆ ได้อย่างไร?

“อยากให้ฉันพาเธอไปด้วยงั้นเหรอ?” แดร์ริลเหลือบมองแม่ชีแห่งโชคชะตาและพูดขึ้นอย่างลังเล "ตอนนี้เธอไม่มีพลังภายในแล้ว ต่อให้เธออยากไปกับฉัน แต่ถ้าหากว่าเธอต้องเผชิญหน้ากับศัตรู เธอก็สู้กับคนเหล่านั้นไม่ได้อยู่ดี"

แม่ชีแห่งโชคชะตาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "ฉันไม่สน! นายจะต้องพาฉันไปด้วย ถ้าหากว่านายปฏิเสธนั่นก็หมายความว่า สำนักประตูสุราลัยของนายมีความผิดจริง!"

แดร์ริลรู้สึกหมดหนทาง เขาจึงพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ "เอาล่ะ ถ้าเธออยากไปด้วยก็เชิญตามสบายเลย"