คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1132

“เย่! จับได้แล้ว!” แอมโบรสปรบมือขณะโห่ร้องด้วยความดีใจ

“ผมจับปลาได้แล้ว!” จากนั้นเด็กชายก็หันไปบอกอีเวตต์

"เยี่ยมมากแอมโบรส! ทำได้ดีมาก" อีเว็ตต์ปรบมือและกล่าวชื่นชมเขา

ฟอร์ดที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ยิ้มพร้อมยกมือขึ้นลูบศีรษะของแอมโบรสเบา ๆ “ฉันไม่คิดว่าเธอจะมีความสามารถตั้งแต่อายุยังน้อยเช่นนี้ เธอสามารถจับปลาได้ด้วยกระบวนท่าเพียงท่าเดียว ช่างเป็นทักษะที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ! และในอนาคตเธอก็จะสามารถเป็นผู้บ่มเพาะได้!"

เมื่อพูดจบฟอร์ดก็กวักมือเรียกแอมโบรส "แอมโบรสมานี่สิ ฉันจะสอนกระบวนท่าที่ทรงพลังให้เธอสักสองสามกระบวนท่า และด้วยวิชาเหล่านั้น เธอจะสามารถจับปลาได้อย่างง่ายดาย!"

"จริงเหรอครับ?"

ดวงตาของแอมโบรสเป็นประกาย เด็กชายรีบเดินเข้าไปหาฟอร์ดอย่างมีความสุข

อีเวตต์แสร้งทำเป็นเพลิดเพลินกับวิวทิวทัศน์โดยรอบก่อนจะเดินจากไป เมื่อเธอรู้ว่าฟอร์ดกำลังจะสอนแอมโบรส เธอจึงหลีกเลี่ยงการอยู่รบกวนพวกเขา

ฟอร์ดเองก็รู้สึกประทับใจในความรอบคอบของอีเวตต์

ฟอร์ดนั่งลงบนก้อนหินและยิ้มให้แอมโบรสก่อนจะพูดว่า “เจ้าหนู ตลอดชีวิตของฉัน ฉันจะรับศิษย์เพียงคนเดียวเท่านั้น และตอนนี้ฉันก็มีลูกศิษย์แล้ว และที่ฉันอยากจะสอนเธอในวันนี้ก็เป็นเพราะว่าเธอเป็นเด็กดี ดังนั้นเธอไม่ต้องเรียกฉันว่าท่านอาจารย์ เข้าใจไหม?”

แอมโบรสพยักหน้าอย่างรวดเร็ว "เข้าใจแล้วครับ"

"ดีมาก!"

เมื่อเห็นว่าแอมโบรสมีมารยาทที่ดี ฟอร์ดก็ชอบเขามากยิ่งขึ้น ฟอร์ดพยักหน้าและยืนขึ้นช้า ๆ "จับตาดูให้ดี กระบวนท่านี้เรียกว่า 'ช่วงชิงมังกร'"