จากนั้นแอมโบรสก็หันมาและถามอีเวตต์ว่า “อ้อ! คุณพ่อของผมอยู่ที่ไหน? ผมได้ยินว่าจักรพรรดิต้องการประหารชีวิตเขา เขาจะไม่ตายใช่ไหมครับ?”
“เขา…” อีเวตต์ชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นเธอก็ฝืนยิ้มและพูดปลอบโยนเขาว่า “เขาจะต้องไม่เป็นอะไร”
'ฉันไม่สามารถช่วยเจ้าศักดินาเคนนี่ได้ และตอนนี้เขาก็คงจะถูกประหารชีวิตไปแล้ว หัวใจของเด็กนั้นบอบบางเกินไป ดังนั้นเขาจะไม่สามารถยอมรับกับข่าวร้ายเช่นนี้ได้”
ขณะที่พูดเช่นนั้น อีเวตต์ก็ดึงแอมโบรสมากอดไว้ในอ้อมแขน “ได้เวลานอนแล้ว”
เมื่อได้สัมผัสอ้อมแขนอันอบอุ่นของอีเวตต์ แอมโบรสก็รู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นดวงตาของเขาก็ยังคงเบิกกว้าง
อีเวตต์เองก็นอนไม่หลับเช่นกัน ความคิดมากมายผุดขึ้นในใจของเธอ ‘แอมโบรสเป็นเด็กที่น่าสงสาร ดังนั้นฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเขาเด็ดขาด!'
ภายในวิหารเก่าแก่ มีเพียงเสียงฝนที่กำลังตกอยู่ด้านนอก
ผ่านไปครู่หนึ่ง แอมโบรสก็ยังคงนอนไม่หลับ เขาจึงพูดขึ้นว่า “ผมนอนไม่หลับ คุณช่วยเล่าเรื่องให้ผมฟังได้ไหม?”
"แน่นอน!" อีเวตต์ พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
อีเวตต์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า “อืม…ฉันจะเล่าเรื่องที่ฉันปลอมตัวเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยเพื่อเข้ายึดหกสำนักหลักของจักรวาลโลกให้ฟัง! ในจักรวาลโลกมีสำนักหลักอยู่หกสำนัก ประกอบไปด้วยสำนักเส้าหลิน สำนักบู๊ตึ๊ง…”
ในขณะที่อีเวตต์เริ่มเล่าเรื่องราวนั้น เธอก็นึกย้อนกลับไป ถึงเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อน
แอมโบรสตั้งใจฟังอย่างจดจ่อ
ผ่านไปครู่หนึ่งเมื่ออีเวตต์เล่าจบ แอมโบรสก็กระพริบตาและพูดเฉยชมเธอว่า “คุณแข็งแกร่งมากที่คุณสามารถเข้ายึดหกสำนักหลักได้! โตขึ้นผมอยากเป็นเหมือนคุณ!”
จากนั้นแอมโบรสก็ถามขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า “แล้วใครคือ ประมุขสำนักประตูสุราลัยเหรอครับ? ทำไมคุณถึงปลอมตัวเป็นเขา?”
“เขาเป็นพ่อ…” จากนั้นอีเวตต์ก็ต้องหยุดชะงัก
ก่อนที่อีเวตต์จะพูดอะไรต่อไป เธอก็ถามแอมโบรสว่า “แอมโบรส แม่ของเธอได้บอกหรือเปล่าว่าใครเป็นพ่อของเธอ?”
'พ่อเหรอ?' แอมโบรสครุ่นคิด
เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอมโบรสก็เอียงศีรษะและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “พ่อของผมก็คือเจ้าศักดินาเคนนี่ไม่ใช่หรอกเหรอ?”
เมื่อได้ยินแอมโบรสตอบเช่นนั้น อีเว็ตต์ก็เข้าใจในทันที เห็นได้ชัดว่าโมนิก้าคิดว่าแดร์ริลตายไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่เคยบอกแอมโบรสว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของเขา
จนถึงตอนนี้ แอมโบรสก็ยังคิดว่าเจ้าศักดินาเคนนี่เป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของเขาอยู่
“ทำไมคุณถึงถามแบบนั้นล่ะ?” แอมโบรสถามอย่างสงสัยและรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันใด “คุณยังไม่ได้บอกผมเลยว่าประมุขสำนักประตูสุราลัยเป็นใคร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...