คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1237

“ออโรร่าได้โปรดอย่าผลักใสไล่ส่งผมอีกเลย ให้ผมได้อยู่กับคุณในคืนนี้นะออโรร่า” มิสเตอร์เรดลีฟหยุดเดินและรอคำตอบจากปากเธออย่างมีความหวัง

เจ็ดปี!

เป็นเวลาเจ็ดปีที่ผู้คนในโลกยุทธภพต่างก็รู้สึกอิจฉาที่เขาได้แต่งงานกับเทพธิดาที่งดงามที่สุดในโลกยุทธภพ!

แต่ผู้คนเหล่านั้นกลับไม่เคยรู้เลยว่า มิสเตอร์เรดลีฟไม่สามารถแม้แต่จะแตะเนื้อต้องตัวภรรยาที่งดงามของเขาได้

ออโรร่าไม่เคยยอมให้เขาจับมือเธอด้วยซ้ำ

ไม่เคยมีใครรับรู้ถึงความเจ็บปวดของเขาเลย

“ฉันจะไม่พูดอีกครั้ง”

ออโรร่ากล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "กรุณาออกไปด้วยและอย่าเข้ามาหาฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต!"

เขารู้สึกทุกข์ใจและปวดร้าวราวกับว่าเขาถูกต่อยเข้าอย่างจัง จากนั้นเขาก็พยักหน้าอย่างขมขื่น "ก็ได้ ก็ได้! ผมจะออกไป..."

จากนั้นมิสเตอร์เรดลีฟก็หันหลังกลับและก้าวออกไปด้วยความรู้สึกเศร้าใจที่ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

ในตอนกลางคืน...

ภายในศาลาที่อยู่ด้านหลังของภูเขาง้อไบ๊ มิสเตอร์เรดลีฟนั่งอยู่คนเดียวโดยมีไหสุราตั้งอยู่ตรงหน้า เขารินสุราและดื่มเพียงลำพังด้วยความรู้สึกที่เศร้าโศก หลังจากที่เขาออกจากห้องของออโรร่าไปแล้ว เขาก็ได้ไปหยิบไหสุราชั้นเลิศมาดื่มที่บนศาลาภายใต้แสงจันทร์เพียงผู้เดียว

หลังจากที่มิสเตอร์เรดลีฟดื่มสุราไปได้พักหนึ่งเขาก็รู้สึกมึนเมา

มิสเตอร์เรดลีฟหัวเราะเบา ๆ

วินาทีต่อมาเขาก็ระบายความรู้สึกที่อัดอั้นตันใจออกมาอย่างขมขื่น “ใครบอกว่าสุราจะช่วยกลบความโศกเศร้าได้ ไร้สาระสิ้นดี!” จากนั้นเขาก็หัวเราะอีกครั้ง