คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1256

อันที่จริง เทพธิดาแห่งสายน้ำกงกงเป็นผู้หญิง และยังเป็นผู้หญิงที่งดงามมาก!

น้ำกับไฟเข้ากันไม่ได้ ดังนั้นเทพเจ้าอัคคี ซู่หรงและเทพเจ้าแห่งสายน้ำกงกงจึงต่อสู้กันมาเป็นเวลายาวนานนับพันปี และทั้งสองจะต่อสู้กันทุกครั้งที่ได้พบกัน!

เมื่อผู้บ่มเพาะสามารถก้าวผ่านขั้นจักรพรรดิยุทธไปได้แล้ว อายุขัยของพวกเขาก็จะยืดยาวออกไปโดยไม่มีกำหนด! และนั่นคือเหตุผลที่ผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งจำนวนมากยังคงมีชีวิตอยู่

และผู้บ่มเพาะในทวีปโมอาน่าเหนือจำนวนมากก็ได้ก้าวข้ามขั้นจักรพรรดิยุทธไปแล้ว!

ผู้บ่มเพาะบางคนไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับเรื่องทางโลกอีกต่อไป ดั่งเช่นซู่หรงที่เลือกอาศัยอยู่ในภูเขากาลีโดยสันโดษ

แต่ผู้บ่มเพาะบางคนก็ไม่ต้องการอยู่อย่างสันโดษ พวกเขาเลือกที่จะให้ความช่วยเหลือราชวงศ์ของโมอาน่าเหนือแทน! และเทพธิดาแห่งสายน้ำกงกง ก็เป็นหนึ่งในผู้ที่มีตำแหน่งสูงในราชวงศ์ของโมอาน่าเหนือ

กงกงเดินเข้ามาในชุดสีฟ้าคราม ริมฝีปากสีแดงของเธอที่แยกออกจากกันเล็กน้อย เธอยิ้มให้ซู่หรงและพูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยันว่า "ซู่หรง ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บเพราะหมีหิมะพันปี ช่างเป็นเรื่องตลกเสียจริง! เจ้าฝึกฝนมายาวนานและอ้างตนว่าเป็นเทพอัคคี…หึ! แม้แต่หมีตัวเล็ก ๆ เจ้าก็ยังเอาชนะไม่ได้!”

กงกงยกมือขึ้นปิดปากขณะหัวเราะเบา ๆ “แล้วตอนนี้เทพอัคคี ซู่หรง กับเด็กหนุ่มก็ยังสาบานตนเป็นพี่น้องกันอีกด้วยใช่ไหม? ช่างเป็นเรื่องที่น่าอายจริง ๆ!”

กงกงชี้ไปที่แดร์ริลขณะที่เธอพูดเช่นนั้น ในสายตาของกงกง แดร์ริลเป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ดังนั้นการกระทำของซู่หรงและแดร์ริลที่สาบานตนเป็นพี่น้องกันช่างเป็นเรื่องที่น่าอับอายยิ่งนัก

ซู่หรงรู้สึกไม่พอใจเมื่อได้ยินเธอกล่าวเช่นนั้น จากนั้นเขาก็พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า "น้องชายแดร์ริลกับข้ามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน! เจ้าเป็นใครถึงได้มายุ่งเรื่องส่วนตัวของข้า?"

หยวนลี่เองก็ก้าวขึ้นมาและพูดด้วยความโกรธว่า "กงกง มันไม่ใช่เรื่องของเจ้าที่สามีข้าจะมีคบกับใคร!"

บรรยากาศที่เคยผ่อนคลายก็กลายเป็นความอึดอัดใจ

น้ำกับไฟเข้ากันไม่ได้! เทพเจ้าอัคคี ซู่หรงและเทพธิดาแห่งสายน้ำ กงกงต่อสู้กันมาตั้งแต่ในอดีต ต่อมา เรื่องราวได้เริ่มเลวร้ายลงเมื่อกงกง ใช้พลังของเทพแห่งสายน้ำในทางที่ผิดจนทำให้แม่น้ำเอ่อล้นและเกิดอันตรายต่อชาวบ้าน ดังนั้นซู่หรงจึงรู้สึกไม่พอใจกงกงเป็นอย่างมาก

นอกจากนี้ ซู่หรงก็ยังรู้สึกไม่พอใจที่กงกงรับใช้ราชวงศ์ของโมอาน่าเหนือเพื่อแลกกับความมั่งคั่งของตัวเองอีกด้วย! ดังนั้น พวกเขาทั้งคู่จึงกลายคู่อริกันมายาวนานนับพันปี และพวกเขาก็จะเป็นศัตรูกันไปตลอดชีวิต!

ในทุก ๆ ครั้งที่พวกเขาพบกัน คำพูดที่เหน็บแนมก็มักจะออกจากปากพวกเขาเสมอ

กงกงยิ้มบาง ๆ เธอไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านกับคำพูดของพวกเขาเลย “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของข้าก็จริง แต่ข้าเพียงแค่รู้สึกอับอายแทนเจ้าก็เท่านั้นเอง!”

"หุบปาก!" อารมณ์อันรุนแรงของซู่หรงระเบิดขึ้นอย่างอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธขณะที่เขาตะโกนใส่กงกง "เจ้าอย่าคิดว่าข้ากลัว ถ้าอยากลองดีก็เข้ามาเลย!"

ในขณะที่พูดเช่นนั้น ซู่หรงก็เปล่งรังสีที่แข็งแกร่งออกมาทันที

ทันใดนั้น อุณหภูมิอันร้อนผ่าวก็แผ่กระจายไปทั่วท้องทั้งบริเวณ ราวกับว่ามันกำลังจะแผดเผาท้องฟ้าให้มอดไหม้

“ดี! ข้าก็ไม่กลัวเจ้าเช่นกัน!” กงกงยิ้มเยาะและพูดอย่างเฉยเมย

การต่อสู้ของพวกเขามักจะจบลงด้วยการเสมอกันอยู่เสมอ พวกเขาต่อสู้กันมายาวนานนับครั้งไม่ถ้วนในช่วงหลายพันปีที่ผ่านมา แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีผู้ชนะที่ชัดเจน

ทว่ากงกงเป็นคนมีไหวพริบ เมื่อเธอรู้ว่าซู่หรงได้รับบาดเจ็บระหว่างการต่อสู้อันดุเดือดกับหมีหิมะพันปี เธอจึงไม่อยากปล่อยโอกาสดี ๆ เช่นนี้ให้หลุดลอยไป!

“พี่ซู่หรง!”

ในขณะที่กงกงกำลังจะเข้าโจมตีซู่หรง แดร์ริลก็รีบเดินขึ้นมาและดึงดูดความสนใจของกงกงทันที

ในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา แดร์ริลและซู่หรง ได้พบกันทุกวัน และแดร์ริลก็รู้ดีว่าอาการบาดเจ็บของซู่หรงยังไม่หายดี ดังนั้นแดร์ริลจึงกลัวว่าซู่หรงจะไม่สามารถเอาชนะการต่อสู้กับกงกงในครั้งนี้ได้

“คุณคือกงกงใช่ไหม?” แดร์ริลถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า "ถ้าคุณเพียงแค่อยากต่อสู้ คุณไม่จำเป็นต้องเลือกพี่ชายของผมแต่ให้ผมได้ตอบสนองความต้องการของคุณจะดีไหม?"

อะไรนะ?

ซู่หรงและภรรยาของเขาตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

ซู่หรงขมวดคิ้วและรีบเดินเข้าไปหาแดร์ริลก่อนจะกระซิบเบา ๆ ว่า "น้องชายแดร์ริลล้อเล่นหรือเปล่า? เจ้ารู้ไหมว่าผู้หญิงคนนี้ทรงพลังมากแค่ไหน?"

ในขณะเดียวกัน อีเวตต์ก็ขมวดคิ้วและดึงแดร์ริลออกมา "นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอแดร์ริล?"

'คู่ต่อสู้ของนายคือเทพธิดาแห่งสายน้ำ แต่นายกำลังทำตัวเป็นศัตรูกับบุคคลสำคัญในตำนานเช่นนี้ได้ยังไง?'

แดร์ริลมีความปรารถนาที่จะตายหรือยังไง?

แดร์ริลยิ้มและหันมองพวกเขาอย่างมั่นใจ

"เจ้าว่าอะไรนะ? เจ้าต้องการต่อสู้กับข้างั้นเหรอ?" กงกงมองดูแดร์ริลอย่างถ้วนถี่ จากนั้นเธอก็หัวเราะคิกคัก “นี่เจ้าหนู เจ้าช่างกล้าหาญมากที่เจ้าคิดจะมาเทียบชั้นกับข้า! ดี! ถ้าอย่างนั้น ข้าจะตอบสนองความต้องการของเจ้าเอง!”