คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1302

แดร์ริลและจูปาเจี๋ยไม่สนใจทองคำ เครื่องประดับและสมบัติล้ำค่าในสุสานเลย เนื่องจากว่าแดร์ริลเป็นจักรพรรดิยุทธแล้ว และจูปาเจี๋ยก็อยู่ในระดับที่เหนือกว่า ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการเงิน ทองและสมบัติอีกต่อไป

พวกเขาเดินมาเป็นเวลานานจนแดร์ริลเริ่มรู้สึกหงุดหงิด 'สุสานใหญ่โตเช่นนี้แล้วเราจะหาโลงศพของลิโป้เจอได้ยังไง?'

“แดร์ริล ฟังสิ!” เมื่อได้ยินเสียงแปลก ๆ เดบร้าก็หยุดเดินและขมวดคิ้วทันที

ทั้งแดร์ริลและจูปาเจี๋ยต่างก็หยุดเดินและตั้งใจฟังเสียงนั้นอย่างระมัดระวัง พวกเขาได้ยินเสียงการต่อสู้ดังขึ้นจากทุกทิศทางตามมาด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวน

"อะไร…"

"มันคืออะไร?"

"จะต้องมีสัตว์ดุร้ายและแมลงมีพิษอยู่ในสุสานแห่งนี้”

เห็นได้ชัดว่าเสียงเหล่านั้นมาจากเสียงของผู้คนที่กำลังต่อสู้กับแมลงมีพิษและสัตว์ดุร้าย

“แดร์ริลฉันกลัว!” ใบหน้าของเดบร้าซีดเซียวลง เธอจับมือแดร์ริลเอาไว้แน่น

ในฐานะเจ้าสำนักของสำนักพราน เดบร้าเป็นผู้หญิงที่กล้าหาญและไม่กลัวสิ่งใดมาตลอด แต่หลังจากที่เธอตกหลุมรักแดร์ริล ความกล้าหาญของเธอก็ลดน้อยลงจนกลายเป็นคนอ่อนโยนมากยิ่งขึ้น

“ไม่ต้องกลัวนะเดบร้า” แดร์ริลยิ้มปลอบโยน แต่ถึงอย่างนั้นจิตใจของเขาเองก็รู้สึกไม่สงบเช่นกัน

ที่นี่คือสุสานของลิโป้ ดังนั้นจะต้องมีสัตว์ดุร้ายและแมลงมีพิษซ่อนตัวอยู่แน่นอน

ฟ่อ! ฟ่อ!

ทันใดนั้น เสียงขู่ก็ดังขึ้นมาจากด้านหน้าของพวกเขา ตามมาด้วยเงาที่ดูคดเคี้ยวขนาดใหญ่ที่กำลังมุ่งหน้ามาทางพวกเขา

'เ-ี่ย!' เมื่อแดร์ริลมองไปข้างหน้าเขาก็ต้องตกตะลึง

นั่นมันตะขาบยักษ์!

ตะขาบยักษ์ตัวนี้มีความยาวราว ๆ 10 เมตร และเปลือกสีดำของมันก็ดูแข็งแรงมาก ขณะที่ขาของมันมีมากกว่าหนึ่งร้อยขา และขาแต่ละข้างนั้นก็คมกริบราวกับใบมีด!

“นั่นมันตะขาบมีพิษยักษ์!” เดบร้าตะโกนร้องขึ้นด้วยความหวาดกลัว