คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1336

เฮ้อ!

ควินซีโกรธจัดเมื่อได้ยินแดร์ริลหยอกล้อเธอเช่นนั้น เธอพูดขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “แดร์ริล นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายจะไม่ยอมบอกฉัน? มันก็จริงที่ฉันจะไม่ฆ่านายเพราะว่าฉันต้องการเคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศจากนาย แต่นายอย่าลืมว่าฉันมีวิธีทรมานนายตั้งมากมายที่ไม่ใช่แค่การตบนายเท่านั้น!”

เมื่อพูดจบควินซีก็หยิบขวดเล็ก ๆ ออกมา จากนั้นเธอก็เทผงหยกสีแดงลงบนร่างของแดร์ริลทันที

วินาทีต่อมา กลิ่นแปลก ๆ ก็เริ่มกระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ ตัวแดร์ริล

"เธอกำลังทำอะไร?" แดร์ริลขมวดคิ้วและถามขึ้นอย่างรู้สึกเป็นกังวล

"กลัวงั้นเหรอ? ผงหยกวิเศษนี้มีกลิ่นที่สามารถล่อให้สัตว์มีพิษเข้ามาหานายได้ และในสุสานโบราณแห่งนี้ก็มีสัตว์มีพิษกลายพันธุ์มากมาย นายลองนึกภาพดูสิว่านายจะเป็นยังไงถ้าหากว่าพวกมันเข้ามาหานาย”

จากนั้นควินซีก็พูดต่อว่า “ฉันเคยได้ยินมาว่า นายบุกเข้าไปในพระราชวังโลกใต้เมฆีและปลอมตัวเป็นขันที ในตอนนั้น นายเองก็เคยใช้น้ำผึ้งเพื่อล่อให้มดเข้าไปในรูบนหยกเก้าเสี้ยว และตอนนี้ฉันก็ใช้นายเป็นเหยื่อล่อแมลงมีพิษเหมือนกับที่นายเคยทำก็เท่านั้นเอง”

‘เชี่ย! ควินซีช่างชั่วร้ายจริง ๆ!' สีหน้าของแดร์ริลเปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เขารู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว

ครืด! ครืด! ครืด!

ทันใดนั้น เสียงกรงเล็บอันแหลมคมก็ค่อย ๆ เคลือบคลานเข้ามาใกล้แดร์ริล จากนั้นแมงป่องมีพิษก็คลานเข้ามา! แมงป่องตัวนั้นมีความยาวเกือบสองเมตรโดยเปล่งรังสีสีน้ำเงินออกมาจากร่างของมัน!

ในขณะที่ตะขาบมีพิษหลายตัวเดินตามหลังแมงป่องมีพิษมาอย่างรวดเร็ว

เห็นได้ชัดว่าแมลงมีพิษเหล่านั้นถูกดึงดูดโดยผงหยกที่อยู่บนร่างกายของแดร์ริล

อึก!

แดร์ริลกลืนน้ำลายขณะมองเห็นสัตว์มีพิษเหล่านั้นที่กำลังเคลือบคลานเข้ามาใกล้ เขาไม่สามารถหลบหนีไปได้เนื่องจากว่าเขาถูกมัดเอาไว้

'ถ้าสัตว์มีพิษเหล่านี้พุ่งเข้ามาหาฉัน ฉันคงจะถูกพวกมันกลืนกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก!' แดร์ริลครุ่นคิด