คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1359

“ฉันสบายดี ฉันไม่ตายง่าย ๆ หรอก…” แดร์ริลกล่าวด้วยรอยยิ้ม ทว่าใบหน้าของเขากลับดูซีดเซียว

ควีนนี่รู้สึกเสียใจมากที่ได้เห็นแดร์ริลตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ เธอช่วยเช็ดเหงื่อที่ไหลปกคลุมหน้าผากให้เขาและพูดขึ้นว่า “ไปกันเถอะ! ฉันจะพาคุณออกไปจากที่นี่”

แดร์ริลพยักหน้าอย่างยินดี เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

ที่นี่คือห้องขังของสำนักสหพันธ์สวรรค์ และพื้นที่แห่งนี้ก็ได้รับการคุ้มกันอย่างหนาแน่น แต่เธอเป็นเพียงเด็กสาวคนหนึ่ง แล้วเธอเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร?

ควีนนี่ถอนหายใจเบา ๆ และตอบแดร์ริลว่า “เจ้าสำนักสหพันธ์สวรรค์เป็นเพื่อนสนิทของอาจารย์ของฉัน ดังนั้นฉันจึงติดตามอาจารย์ของฉันมาที่นี่อยู่บ่อย ๆ จนฉันคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้เป็นอย่างดี”

ควีนนี่แก้มัดให้แดร์ริล จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “เรารีบออกไปกันเถอะ ฉันจะให้อาจารย์ของฉันและเจ้าสำนักซอนย่ารู้เรื่องนี้ไม่ได้”

“อืม!” แดร์ริลพยักหน้า จากนั้นเขาก็กำหมัดแน่น

‘รอก่อนเถอะซอนย่า สักวันหนึ่งฉันจะกลับมาแก้แค้นเธอ!’

จากนั้น ควีนนี่ก็พยุงแดร์ริลเดินออกจากห้องขังไปทันที

เมื่อพวกเขาเดินออกมาจากคฤหาสน์แล้ว พวกเขาก็มองไปเห็นสาวกที่กำลังเดินลาดตระเวนอยู่ไม่ไกล

“นั่นใคร? หยุดอยู่ตรงนั้นน่ะ!” เสียงตะโกนอันโกรธเกรี้ยวของสาวกคนหนึ่งดังขึ้นขณะไล่ตามพวกเขาไป

'เวรแล้วไง! ฉันจะถูกจับได้หรือเปล่า!'

แดร์ริลทั้งรู้สึกโกรธและกระวนกระวายเนื่องจากว่าแขนทั้งสองข้างของเขาไร้เรี่ยวแรง เขาไม่สามารถฟื้นฟูพลังภายในของเขาได้เต็มที่ และเขาก็ไม่แม้แต่จะเอาชนะคนธรรมดาทั่วไปได้ แล้วนับประสาอะไรกับผู้บ่มเพาะหลายคนที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเขา!

“แดร์ริลหนีไปก่อน! ฉันจะหาทางหยุดพวกเขาเอง เร็วเข้า รีบหนีไป!” ควีนนี่กล่าวขึ้นอย่างเร่งรีบ

เนื่องจากว่าเธอเป็นแขกของเจ้าสำนักสหพันธ์สวรรค์ ดังนั้น เธอจึงรู้ดีว่าสาวกของสำนักสหพันธ์สวรรค์จะไม่ทำตัวมีปัญหากับเธอ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็ถามขึ้นด้วยความตื่นตระหนกว่า "แล้วเธอล่ะควินนี่?"

พวกเขาเพิ่งจะได้กลับมาพบกันในรอบ 10 ปี แต่แล้วพวกเขาก็ต้องแยกจากกันอีกครั้งเหรอ?