คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1415

เมื่อนึกถึงสิ่งที่แดร์ริลได้ทำเอาไว้ จักรพรรดิก็โกรธมากยิ่งขึ้น จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “ไม่ว่าเจ้าจะชื่นชอบแดร์ริลมากแค่ไหน แต่ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องยอมแพ้และเชื่อฟังคำสั่งของข้า เพราะเขาตายไปแล้ว! เมื่อการประลองคัดเลือกพระราชสวามีเริ่มต้นขึ้น เจ้าจงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับพระราชสวามีในอนาคตของเจ้าเสีย!”

เมื่อพูดจบ จักรพรรดิก็เดินออกจากห้องนอนของอีเวตต์ไป

“แดร์ริล!”

อีเวตต์เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืน ภายนอกหน้าต่างด้วยหัวใจที่เจ็บปวด “ฉันขอโทษ ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฉัน! มันเป็นความผิดของฉันเอง…”

จากนั้น น้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มของอีเวตต์อย่างควบคุมไม่ได้

…

ในขณะเดียวกัน ภายใต้คูน้ำ

แดร์ริลรู้สึกราวกับว่าโลกของเขาหมุนเร็วขึ้นและร่างกายของเขาก็ยังคงจมลงไปด้วยแรงดึงดูดของกระแสน้ำวน

น้ำที่เย็นเยียบยิ่งทำให้แดร์ริลรู้สึกวินเวียนมากยิ่งขึ้น

'ไม่นะ!'

‘ทำไมฉันยังไม่จมลงไปถึงก้นแม่น้ำอีก? คูน้ำแห่งนี้มีความลึกมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ผ่านไปนานพอสมควร จนในที่สุดแดร์ริลก็จมลงสู่ก้นแม่น้ำ

'คูน้ำแห่งนี้ลึกมากจริง ๆ!'

แดร์ริลไม่แน่ใจว่าคูน้ำแห่งนี้ลึกมากแค่ไหน แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ต้องรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาสัมผัสได้ว่า ที่ด้านล่างของแม่น้ำไม่มีกระแสน้ำวนอีกต่อไป แต่สีของน้ำขุ่นมากจนเขามองไม่เห็นอะไรเลย

'บ้าเอ๊ย!'

‘ฉันบาดเจ็บเช่นนี้ ฉันคงไม่สามารถว่ายทวนกระแสน้ำวนกลับขึ้นไปได้ แต่ถ้าฉันไม่ออกไปฉันก็จะขาดใจตายอยู่ที่นี่’

แดร์ริลเป็นจักรพรรดิยุทธ ดังนั้น เขาจึงสามารถกลั้นหายใจใต้น้ำได้นานกว่าคนธรรมดาแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาระยะยาวได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาอยู่ใต้คูน้ำที่ลึกลงไปพันเมตร! ความลึกของแม่น้ำมีแต่จะเร่งให้อาการบาดเจ็บของเขาแย่ลง เพราะเขาสัมผัสได้ถึงพลังภายในที่ค่อย ๆ ระบายออกมาจากร่างกายของเขา

‘ไม่! ฉันจะต้องว่ายไปรอบ ๆ กระแสน้ำวนเพื่อกลับขึ้นไปข้างบน!

จากนั้น แดร์ริลจึงคลำตามทางก้นแม่น้ำไปอย่างไม่รีรอ

ที่ก้นแม่น้ำเต็มไปด้วยวัชพืชจนทำให้การมองเห็นของแดร์ริลไม่ชัดเจน ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงว่ายไปตามทางของก้นแม่น้ำอย่างรู้สึกหดหู่