คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1479

’อะไรกัน?’ วินาทีต่อมามัตเตโอก็ฉุนเฉียว ร่างของราชาหมาป่าวิญญาณแห่งนั้นว่างเปล่าไปแล้วแถมโอสถเล่นแร่แปรธาตุถูกเอาไปแล้ว

“ไอ้ลูก้านั่นมันหลอกข้า!” มัตเตโอหน้าตาบิดเบี้ยว ดวงตาแดงก่ำด้วยโทสะ

เขากำหมัดแน่นแล้วปล่อยรังสีฆ่าฟันปกคลุมทั่วร่าง

สถานการณ์ตรงหน้านี้เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ลูก้าเอาโอสถเล่นแร่แปรธาตุออกไปแล้วแต่ทำทีเป็นว่าเขาเพิ่งมาถึง

มัตเตโอผุดลุกขึ้นยืนทันใดด้วยโทสะและเตรียมจะพุ่งไปตามทิศทางที่แดร์ริลจากไปก่อนหน้านี้

โบร๋วววว โบร๋ววววว

แต่ว่าในตอนนั้นเองพวกหมาป่าก็รุมล้อมเข้ามาและส่งเสียงหอนดังก้อง เสียงเห่าหอนของพวกมันนั้นข่มขวัญมากขณะที่พุ่งเข้าโจมตีและรุมล้อมมัตเตโอไว้

ตอนที่แดร์ริลยังอยู่ พวกหมาป่ากลัวเขาและไม่เข้าโจมตีเพราะว่าเขามีห่วงสะกดสัตว์เทพอยู่

หลังจากที่แดร์ริลจากไปแล้ว ฝูงหมาป่าโกรธเกรี้ยวที่ได้เห็นมัตเตโอล้วงมือเข้าไปในร่างของราชาหมาป่า

เห็นดังนั้นมัตเดโอก็ทั้งสับสน โมโห และแปลกใจ เขาใช้พลังภายในซัดใส่หมาป่าวายุที่เข้าโจมตีพร้อมตะโกนว่า “พวกแกไปให้พ้น”

แต่ว่าพวกหมาป่านั้นมีจำนวนมากจนเกินไป น่าจะมีถึง 10,000 ตัว ถึงมัตเตโอจะเอาชนะได้บางส่วนก็มีหมาป่าวิญญาณแห่งวายุอีกหลายตัวที่เข้าโจมตีเขา ในสถานการณ์เช่นนี้มัตเตโอไม่มีทางหนีไปได้ เขาจำต้องต่อสู้กับหมาป่าที่เหลือต่อเนื่องอย่างหยุดไม่ได้

ขณะเดียวกันแดร์ริลเองก็มีความสุขมากเมื่อได้ยินเสียงหมาป่าคำรามอยู่เบื้องหลังพร้อมทั้งเสียงมัตเตโอตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด