คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1507

’คีแลนซ์ ด็อกโกนั้นมีพรสวรรค์ไม่เบา’

แดร์ริลแอบขมวดคิ้วเมื่อได้เห็นฉากตรงหน้า เขาเฝ้าถามผางถ่ง “ผางถ่ง เป็นยังไงบ้าง? คุณคิดว่าเราจะเอาชนะคีแลนซ์ ด็อกโกได้ไหม?”

อันที่จริงทักษะทางวรรณกรรมของแดร์ริลเองก็ไม่ได้เลวร้าย แต่เขาก็ยังคงกระวนกระวายเมื่อต้องแข่งกับคีแลนซ์

ถึงอย่างไรคีแลนซ์ก็เป็นอัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์ซึ่งเป็นที่รู้จักและเป็นบัณฑิตอย่างแท้จริง

ผางถ่งหัวเราะและปลอบเขา “อย่างร้อนรนไปเลยนายท่าน คีแลนซ์แม้จะมีพรสรรค์อย่างแท้จริง แต่ข้าก็มั่นใจว่าจะเอาชนะเขาได้” ผางถ่งตอบอย่างสงบด้วยน้ำเสียงแฝงแววเย่อหยิ่ง

ผางถ่งไม่เคยแพ้ใครในเรื่องของวรรณกรรมแม้ว่าจะเป็นคนที่มีชื่อเสียงแนวหน้าอย่างจูกัดเหลียงก็ตาม

ผู้เข้าร่วมแข่งขันคนอื่น ๆ อีกสามคนก็ขึ้นไปบนเวทีระหว่างที่ทั้งสองคุยกันอยู่ แม้ว่าพวกนั้นจะสามารถร่ายกลอนออกมาได้ แต่ก็ไม่สามารถเทียบของคีแลนซ์ได้ทั้งในแง่การแต่งและความหมาย มันต่างกันมากอย่างชัดเจน

ว้าว!

เสียงเชียร์ที่มีให้คีแลนซ์ยิ่งดังกระหึ่มกว่าเดิม

“ดูเหมือนว่าคุณด็อกโกจะต้องชนะแน่”

“ดูจากสถานการณ์แล้ว ฉันมั่นใจว่าเขาชนะแน่”

“คุณด็อกโกเป็นบัณฑิตที่มีความสามารถมากที่สุดในโลก อันดับแรกในเรื่องการเขียน…”

ท่ามกลางเสียงโต้เถียงต่าง ๆ มีบางคนทนไม่ไหวจนต้องตะโกนออกมาเสียงดังราวกับว่าคีแลนซ์ชนะการแข่งวรรณกรรมแล้วว

ไม่มีใครสนใจเห็นแดร์ริลอยู่ในสายตา แม้ว่าลูก้า มูนไลท์จะชนะรอบประลองยุทธ์ขาดลอย แต่เขาก็ไม่ใช่คู่แข่งของคีแลนซ์ในด้านของวรรณกรรม

ไม่มีใครที่สมบูรณ์แบบขนาดที่เก่งทั้งด้านการต่อสู้และวรรณกรรมอยู่แล้ว แม้ว่าจะมีคนนั้นอยู่จริง ๆ ก็คงจะมีแค่ไม่กี่คนในโลกนี้

“ผู้เข้าแข่งขันคนสุดท้าย ลูก้า มูนไลท์!”

ฟลอเรียนโบกมือเป็นสัญญาณให้ผู้ชมเงียบเสียงก่อนที่เขาจะประกาศชื่อของแดร์ริล

‘เฮ้อ ถึงตาฉันซะที!’