คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1550

สเตลล่าหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดของจักรพรรดินี

“แต่หม่อมฉันก็เป็นผู้หญิงของแดร์ริลเหมือนกันและหม่อมฉันก็อยากลงเรือลำเดียวกับเขาเพื่อดูแลเขา” ใบหน้าของอีเวตต์ดูกระวนกระวายเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น “เสด็จแม่ทรงบอกเสมอว่า ถ้าหม่อมฉันแต่งงานไป หม่อมฉันจะต้องเป็นภรรยาที่ดี ในเมื่อตอนนี้แดร์ริลกำลังได้รับบาดเจ็บ แล้วหม่อมฉันจะไม่ดูแลเขาได้อย่างไร?”

ใบหน้าของอีเวตต์แดงก่ำเพราะความเขินอายเมื่อเธอพูดเช่นนั้น

ถึงแม้ว่าอีเวตต์จะมีบุคลิกที่สดใสและร่าเริง แต่เธอก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี ดังนั้นเธอจึงรู้สึกเขินอายเมื่อเธอต้องพูดความรู้สึกส่วนตัวออกไป

คนรักของเธอกำลังได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นเธอจะต้องอยู่เคียงข้างเขา แล้วเธอจะปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นดูแลเขาได้อย่างไร?

“ดี!”

ใบหน้าของจักรพรรดินีดูไม่พอใจเล็กน้อย "ถ้าหากว่าเจ้าไปดูแลเขา แล้วใครจะดูแลข้า?"

ในฐานะจักรพรรดินี เธอเคยชินกับการมีคนดูแลปรนนิบัติเมื่อเธออยู่ในพระราชวัง เธอไม่เคยลงมือทำอะไรเองเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินหรือทุก ๆ เรื่องในชีวิตประจำวัน แล้วเธอจะอยู่โดยไม่มีสาวรับใช้ได้อย่างไร?

จักรพรรดินีไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของตัวเอง ถึงแม้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้จะเปลี่ยนไปแล้วก็ตาม

อีเวตต์กำลังตกที่นั่งลำบาก

จักรพรรดินีพูดถูก!

จักรพรรดินีคุ้นเคยกับการได้รับการดูแลปรนนิบัติ แล้วเธอจะอยู่โดยไม่มีสาวรับใช้ได้อย่างไร? และถ้าหากว่าอีเวตต์ตามไปดูแลแดร์ริล แล้วใครจะดูแลแม่ของเธอ?

อีเวตต์ขมวดคิ้ว เธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

“ฝ่าบาท...”

สเตลล่าพูดขึ้นว่า "ถ้าหากว่าพระองค์ไม่รังเกียจและยอมให้พี่น้องของหม่อมฉันลงเรือลำเดียวกับพระองค์ แล้วพวกเขาจะดูแลพระองค์เองเพคะ"

จากนั้นสเตลล่าก็หันไปหาสี่พี่น้องสโคป “พี่ชาย พวกพี่ต้องดูแลฝ่าบาทเมื่ออยู่บนเรือ พวกพี่จะต้องเฝ้าอยู่ที่ด่านนอกของห้องโดยสารเรือและไม่ควรจะเข้าไปรบกวนจักรพรรดินี และพวกพี่ก็จะต้องเชื่อฟังคำสั่งของจักรพรรดินีเข้าใจไหม?"

สี่พี่น้องสโคปตกตะลึง