คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1579

อีเวตต์รู้ว่าแดร์ริลจงใจแกล้งแม่ของเธอ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่โกรธ

“ก็ได้ ผมจะออกไปเอาอาหารมาให้” แดร์ริลตอบก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องพักบนเรือไป

แดร์ริลได้รับอาหารมาจากความช่วยเหลือของดอนน่า

ผ่านไปไม่นาน แดร์ริลก็กลับมาพร้อมกับอาหารในมือ หลังจากที่พวกเขาทั้งสามคนกินอิ่มแล้ว พวกเขาก็พักผ่อน

เมื่อตะวันลับขอบฟ้า เหล่าสาวกก็เสร็จสิ้นการทดสอบแล้ว พวกเขาพากันขึ้นเรือและเตรียมตัวออกเดินทางในเช้าวันรุ่งขึ้น

แดร์ริลเป็นสาวกใหม่ ดังนั้น เขาจึงไม่ต้องทำอะไรมาก เขาสามารถอยู่ในห้องพักเพื่อบ่มเพาะได้

เช้าวันรุ่งขึ้น

พวกเขาเริ่มออกเรือเพื่อเดินทางกลับไปยังแผ่นดินใหญ่

ไดอาน่ายืนอยู่เงียบ ๆ ที่หัวเรือด้วยใบหน้าที่ดูสงบนิ่ง

แดร์ริล, ฮาร์วีย์, ดอนน่า และสาวกคนอื่น ๆ ยืนอยู่ที่ด้านหลังของเธอ

แดร์ริลอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า

เรือนับพันแล่นเคียงคู่กันซึ่งเป็นฉากที่ดูงดงามจนใครเห็นก็ต้องตกใจ! และนั่นเป็นครั้งที่สองที่แดร์ริลรู้สึกประทับใจกับฉากดังกล่าว

ครั้งแรกคือตอนที่ทวีปโลกใหม่ยกทัพบุกมาโจมตีจักรวาลโลกเมื่อสิบปีที่แล้ว กองทัพโลกใหม่เดินทางมาด้วยเรือหลายพันลำภายใต้การนำของสโลน ฉากตรงหน้าทำให้เขาหวนนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นได้อย่างชัดเจน ในวันนั้น เป็นการพบกันอีกครั้งของเขาและเทพธิดาตัวน้อย หลังจากที่ก่อนหน้านี้ เขาได้สกัดจุดเธอและบรรดาพี่สาวของเธอ

สิบปีผ่านไปในชั่วพริบตา แดร์ริลรู้สึกเจ็บแปลบ ๆ อยู่ภายในใจเมื่อเขานึกถึงเทพธิดาตัวน้อย นั่นทำให้เขานึกถึงผู้คนจากตระกูลคาร์เตอร์, แด๊กซ์, เชสเตอร์ และคนอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน

แดร์ริลไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง

แดร์ริลถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาโทษตัวเองที่เขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะปกป้องพี่น้องของเขาและผู้หญิงที่เขารักได้

มันคงจะเป็นเรื่องง่ายถ้าหากเขาคือประมุขนิกายเมธาสวรรค์ที่มีสาวกนับแสนคน!

"ว้าว!"

ในเวลานั้น เกิดความโกลาหลขึ้นตรงหน้าแดร์ริลได้เห็นสาวกนิกายเมธาสวรรค์หลายคนชี้ไปที่มหาสมุทรตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น

"ปลากระดี่มังกร!"

"ดูนั่นสิ! มีปลากระดี่มังกรในทะเลเยอะเลย!"

บางทีแม้แต่สำนักโอสถก็ไม่สามารถปรุงยาที่ได้จากไข่ปลามังกรมากมายขนาดนี้ได้เสร็จในเวลาสิบปีด้วยซ้ำ!

แดร์ริลหันมองไปที่ฝูงปลากระดี่มังกรตรงหน้าอย่างว่างเปล่า

"เอาล่ะ ทุกคนเงียบ!"

ในเวลานั้น เสียงของใครบางคนดังขึ้นจากเรือของดินแดนมัจฉาเหม จากนั้น ร่างในชุดคลุมสีทองก็ค่อย ๆ เดินออกมายังดาดฟ้า

ชายคนนั้นมีอายุราว ๆ สามสิบปี ดวงตาของเขาดูน่ากลัวแม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในอารมณ์โกรธก็ตาม

ชายผู้นั้นคืออลัน เซอร์รัส ปรมาจารย์ดินแดนมัจฉาเหม!

แดร์ริลตกใจเมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของอลัน

เช่นเดียวกับไดอาน่า อลันเป็นเทพยุทธ์!

ดูเหมือนว่าพลังของปรมาจารย์ดินแดนทั้งห้าจะทรงพลังมาก นิกายเมธาสวรรค์จะต้องเป็นนิกายที่น่ากลัวมากแน่ ๆ !

อลันกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยเสียงอันดังท่ามกลางเรือนับพันลำว่า “ดูเหมือนว่าพวกเราจะโชคดีมาก เพราะไม่เพียงแต่พวกเราจะล่าอสูรแห่งท้องทะเลได้มากมายเท่านั้น แต่พวกเรายังได้พบฝูงปลากระดี่มังกรมากมายอีกด้วย! ถึงเวลาที่สาวกของพวกเราจะต้องแสดงความสามารถอีกครั้ง..."