คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1633

ตอนนั้นสีหน้าของฮาร์วีย์ดำทะมึนก่อนเปลี่ยนสีหน้าอย่างทันใด

ต่อมาเขาก็หรี่ตาพูดว่า “พวกนายทำอะไร? ศิษย์น้องดาร์เรนเพิ่งเข้ามาร่วมสำนักเรา เขาจะคู่ควรได้รับรางวัลได้ยังไง?”

‘เวรเอ๊ย พวกนี้พูดถึงศิษย์น้องดาร์เรนไม่ยอมหยุด ยังจำอยู่ได้ไหมเนี่ยว่าฉันเป็นศิษย์พี่ใหญ่น่ะ?’ ฮาร์วีย์คิด

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเขาคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ฮาร์วีย์ก็ยิ่งเดือดดาล

‘ฉันยังไม่ได้เอาคืนมันเรื่องเมื่อคืนนี้เลยที่ให้นกอินทรียักษ์สองตัวนั่นมาโจมตีฉัน มันไม่มีทางได้รางวัลจากการฝึกนี้ไปหรอก’

ขณะที่ทุกคนต่างก็ถกเถียงกัน ไดอาน่าก็กระแอมเบา ๆ ห้องโถงหลักพลันเงียบลงทันใด

เธอมองไปรอบ ๆ และพูดช้า ๆ “ดอนน่าพูดถูก ก่อนหน้านี้ดาร์เรนทำเพื่อเราไว้มาก ให้เขามารับรางวัลด้วย”

ฮาร์วีย์กล่าวขัดทันที “ปรมาจารย์หญิง เขาเพิ่งมาร่วมสำนักก็ได้รางวัลแล้วเหรอครับ? นี่มันไม่ถูกต้องนะครับ”

สีหน้าของไดอาน่าเปลี่ยนไปทันใดขณะที่เธอจ้องฮาร์วีย์ “ตอนนี้นายไม่เชื่อฟังปรมาจารย์หญิงแล้วเหรอ? อยากจะทรยศฉันใช่ไหม?”

แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตะคอกแต่ก็กดดันน่ากลัว

ฮาร์วีย์ตัวสั่นเทาก่อนที่จะคุกเข่าลงกับพื้นทันที “ผมไม่กล้าครับ”

สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขณะที่พูดและเหงื่อก็ไหลไม่หยุด ความเกลียดชังที่เขามีต่อดาร์เรนยิ่งฝังรากลึก

‘แม้แต่ปรมาจารย์หญิงก็ยังเข้าข้างมัน อะไรทำให้มันคู่ควรกัน?’

แม้ว่าในใจฮาร์วีย์จะไม่เห็นด้วย แต่เขาก็ไม่กล้าแสดงออกมาให้เห็นและจำต้องแบ่งรางวัลส่วนหนึ่งให้แดร์ริล

“ปรมาจารย์หญิง” ตอนนั้นก็มีศิษย์วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วและพูดกับไดอาน่า “มีแขกสองคนอยู่ด้านนอก ต้องการพบท่านครับปรมาจารย์หญิง”

‘แขกเหรอ?’

ไดอาน่าอึ้งไปก่อนที่จะเลิกคิ้วถาม “ใครกัน?”

แม้ว่าสำนักนิกายเมธาสวรรค์จะมีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 10,000 ปี พวกเขาก็มุ่งมั่นอยู่กับการบ่มเพาะ พวกเขาติดต่อกับสำนักอื่นน้อยมากและแทบไม่มีสหายหรือแขกเลย

คนของสำนักสูดหายใจลึกก่อนบอกว่า “ปรมาจารย์หญิง พวกเขามีของมาด้วยครับ”

ขณะที่เขาพูด เขาก็ส่งป้ายหยกสีดำให้กับไดอาน่า

เขาเห็นว่าป้ายนี้ดูโบราณและกลม มีลายห้าเส้นสลักไว้ด้านหนึ่งและอีกด้านมีคำว่าสวรรค์สลักอยู่ด้วยอักษรแบบเก่า

มันคือป้ายคำสั่งสวรรค์ของสำนักนิกายเมธาสวรรค์!