คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1659

ขณะที่พวกเขาคุยกัน แดร์ริลก็ช่วยเธอเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้า หัวใจของเขาเจ็บปวดและเขาก็ไม่สามารถหยุดพูดว่า “หนูน้อยลิลี่ เป็นความผิดของผมเอง ผมมันเศษสวะ ทั้งหมดเป็นความผิดผม จากนี้ไปเราจะไม่พรากจากกันอีกแล้ว ให้อภัยผมนะ แล้วก็อย่าโกรธเลย”

ขณะที่พูดแดร์ริลก็ทำหน้าตาตลกไปด้วย

น้ำตาของลิลี่เปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะขณะที่เธอแกล้งต่อยเขาที่หน้าอก “เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันจะไม่โมโหอีกแล้ว อาการบาดเจ็บของคุณเป็นยังไงบ้าง?”

“ผมไม่เป็นไร…” แดร์ริลยิ้มขณะที่เขาจับมือลิลี่ “ผมจะฟื้นตัวได้เร็วเพราะว่ามีคุณอยู่ข้าง ๆ”

ขณะที่เขาพูด แดร์ริลนั่งอยู่บนพื้นและเริ่มที่จะทำสมาธิเดินลมปราณเพื่อฟื้นพลังภายใน เขาเพิ่งกินโอสถวิญญาณเข้าไป และคงจะหายในอีกไม่นาน

ลิลี่พยักหน้าและนั่งเงียบ ๆ ข้างกายเขา

เวสต์ลีย์และคนอื่น ๆ ต่างก็ยืนอยู่ไม่ไกลและถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อพวกเขาเห็นแบบนั้น

‘ดูเหมือนว่าประมุขดาร์บี้จะไม่เล่นงานเรา’ เวสต์ลีย์คิด

เขาอยากจะเดินเข้าไปหาและดูอาการบาดเจ็บของแดร์ริล แต่เมื่อเห็นว่าแดร์ริลกำลังทำสมาธิอยู่เขาก็ไม่อยากเข้าไปรบกวน

เวลาผ่านไปประมาณชั่วโมง พลังภายในของแดร์ริลก็ฟื้นคืนมาเกือบสมบูรณ์ ความเจ็บปวดในร่างกายเขาก็ลดลงอย่างต่อเนื่องและตอนนี้เขาก็รู้สึกสบายมาก

แม้ว่าพลังภายในเขายังกลับมาไม่เต็มที่ แต่เขาก็สามารถขยับเคลื่อนไหวไปมาได้ง่ายขึ้น

“สามี คุณรู้สึกดีขึ้นมากแล้วใช่ไหม?” ลิลี่ถามอย่างมีความสุขขณะที่เธอจับมือของแดร์ริล