คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1702

ท้ายที่สุดแล้ว แดร์ริลก็เป็นคู่แข่งของราชวงศ์โลกใหม่

เฮ้อ!

โดน็อกสูดหายใจลึก เขาสัมผัสได้ว่าเจ้าศักดินาเคนนี่คงจะไม่เริ่มลงมือก่อนเป็นแน่ เขายิ้มและพูดว่า “ฝ่าบาท ถ้าพระองค์ทรงไม่เต็มใจที่มอบพวกเขาทั้งหมดแก่กระหม่อม พระองค์จะทรงอนุญาตให้กระหม่อมเลือกแค่เพียงบางคนมาเท่านั้นได้หรือไม่พะยะค่ะ?”

หลังจากที่เขาเดินทางมาแสนไกล โดน็อกเองก็ไม่ต้องการกลับไปมือเปล่า!

นอกเหนือจากนี้ แดร์ริลมีครอบครัวและเพื่อนฝูงจำนวนมากที่ยังถูกคุมขังอยู่ หากเจ้าศักดินาเคนนียอมมอบพวกเขาทั้งหมดให้ ก็คงจะเป็นเรื่องยากสำหรับโดน็อกที่จะคุ้มกัน โดน็อกเลยอยากที่จะเลือกแค่หนึ่งหรือสองคนเท่านั้น โดยเฉพาะคนที่ใกล้ชิดกับแดร์ริลมากที่สุด พวกเขายังคงมีประโยชน์ในการล่อแดร์ริลให้ปรากฏตัวออกมา

‘แค่หนึ่งหรือสองคนงั้นเหรอ?’

เจ้าศักดินาเคนนี่ขมวดคิ้ว หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พยักหน้า “ได้สิ!”

เจ้าศักดินาออกคำสั่งกับฟลอเรียน “ถ้าพิธีจบลงเมื่อไหร่ เจ้าจงพาโดน็อกไปที่คุกและให้เขาเลือกมาสักสองสามคน!”

"พะยะค่ะ!" ฟลอเรียนตอบอย่างรวดเร็ว

แล้วโดน็อกก็ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "ขอบพระทัยฝ่าบาท!"

…

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ห่างออกไปหลายสิบไมล์ทางตอนเหนือของแดนมัชฌิม ซึ่งเป็นที่ตั้งกระท่อมของสำนักหยาดน้ำฟ้า

ชนชั้นสูงจากสำนักต่าง ๆ ของจักรวาลโลกกำลังไล่ล่าซู่หรงตามคำสั่งของเมแกน แต่ไม่มีใครที่เร็วเท่าซู่หรงเลย แล้วเวลารุ่งสางก็มาถึงภายในชั่วพริบตา และพวกเขาก็ต้องกลับมามือเปล่า

“ไม่ได้เรื่อง!”

เมแกนนั่งอยู่ท่ามกลางกระท่อมร้างด้วยใบหน้าที่ถมึงตึงแต่งดงาม เธอตะโกนเสียงดัง “ไร้ค่าสิ้นดี! พวกนายมีกันตั้งมาก แต่ไม่มีใครจับพวกมันได้เลยสักคน!”

เหล่าคนชนชั้นสูงทั้งหมดยืนอยู่ตรงนั้นและก้มหน้าลง พวกเขาตัวสั่นและหวาดกลัวมากจนกลั้นหายใจ

“นี่ พวกนายทุกคนน่ะ!” เคนท์ก้าวออกมาและตะคอกใส่พวกเขา “ตอนที่ทุกอย่างไปได้สวย พวกนายก็ให้สัตย์ปฏิญาณว่าจะภักดีต่อประมุขแคสเทลโลอย่างสุดหัวใจ แต่ตอนที่ทุกอย่างมันกำลังจะซวย พวกนายก็ช่างไร้ประโยชน์เสียจริง!”

โห ไอ้บ้านี่!

บรรดาคนชนชั้นสูงทุกคนต่างรู้สึกโมโหเมื่อได้ยินคำครหาของเคนท์เช่นนั้น

เคนท์เป็นคนไม่มีข้อดีอะไรเลย แต่เขาก็เบ่งได้เพราะเขาเป็นคู่หมั้นของเมแกน

แต่ทว่าแม้พวกเขาจะโมโหแค่ไหนก็ตาม ก็ไม่มีใครกล้าทำให้เคนท์ขุ่นเคือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลาที่เมแกนอยู่ตรงนั้นด้วย