คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1708

สเตลล่ากระทืบเท้าด้วยความโกรธเมื่อสังเกตเห็นว่าพวกพี่ของเธอยังคงทำตัวหน้าด้าน “ไป! รีบตามไปเร็วเข้า!” หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น สเตลล่าก็กระทืบเท้าของเธอบนพื้นแล้วตามพวกนั้นไป!

พี่ชายทั้งสี่คนมองหน้ากันก่อนที่พวกเขาจะตามน้องสาวของเขาไปทันที พวกเขาตะโกนว่า “น้องเล็ก รอเราด้วย!”

ในขณะเดียวกัน ณ ที่ที่แดร์ริลอยู่ บนท้องฟ้า!

เมแกนคว้าแดร์ริลเอาไว้แน่น เขารู้สึกกังวลและคับข้องใจในขณะที่เขาฟังเสียงลมพัดผ่านหูของเขา

“เมแกน ฉันยอมรับว่าฉันค่อนข้างเมินเฉยกับเธอ เอาอย่างนีไหม ฉันจะยกโทษให้เธอ แล้วเธอก็ปล่อยพวกเราไปเถอะ ฉันจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในสองวันที่ผ่านมานี้ให้หมดเลย”

หลังจากที่เขาพูดเช่นนั้น แดร์ริลก็เอียงหน้าไปมองควีนนี่ที่อยู่ข้างหลังเขา แต่ทว่าใบหน้าของเธอซีดเซียวและดูอ่อนแรงมาก

เมแกนอยากจะหัวเราะออกมา

เธอยิ้มอย่างเย็นชา ใบหน้าที่งดงามของเธอไม่ยินดียินร้ายใด ๆ ไม่มีที่ให้ต่อรองอีกแล้ว “นายอยากจะยกโทษให้ฉันตอนนี้เหรอ? มันสายเกินไปแล้ว!”

เฮ่อ!

เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความด้านชาของเมแกน แดร์ริลก็ถอนหายใจ เขารู้สึกผิดหวังมาก

หลังจากพวกเขาเหาะมาเป็นเวลาสองชั่วโมง ในที่สุดเมแกนก็หนีควินซีและสเตลล่าที่ตามล่าเธอได้พ้น

เมแกนถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่เธอสังเกตเห็นหุบเขาที่มีภูมิประเทศซับซ้อน เธอพูดกับทุกคนที่อยู่ด้านหลังเธอว่า “ไปพักกันตรงนั้นเถอะ!”

แล้วเมแกนก็ออกคำสั่งให้เคนท์และคนอื่น ๆ “ก่อไฟแล้วกลั่นโอสถต่อซะ”

เมแกนดูเหมือนกระวนกระวายใจเมื่อเธอออกคำสั่ง เธอรู้สึกได้ว่า พลังในร่างกายของควีนนี่ได้ทวีความรุนแรงมากขึ้น เมแกนกลัวว่าจะสายเกินไปหากไม่ทำให้ควีนนี่กลายเป็นโอสถในเร็ว ๆ นี้ได้

“ครับ หัวหน้าพันธมิตร!” เคนท์และคนอื่น ๆ ตอบก่อนจะไปเตรียมของ

“เมแกน!” แดร์ริลกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ เขาตะโกนและจ้องมองเมแกนอย่างใกล้ ๆ “แล้วถ้าเป็นเรื่องนี้ล่ะ? ฉันจะบอกความลับให้เธอฟังถ้าเธอตกลงที่จะปล่อยเราไป”

“ความลับอะไร?” เมแกนถามพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ