คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1726

”ฟลอเรียนไอ้คนเฮงซวย นายบอกฉันว่าวันนี้มีงานราชการที่ต้องทำและคืนนี้จะไม่กลับบ้าน นี่เรียกว่างานราชการเหรอไง? นายทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง? ไอ้คนชั่ว! รู้สึกผิดบ้างไหมที่ทำกับฉันแบบนี้?”

ตึก!

ฟลอเรียนสติแตกเพราะเขารู้สึกได้โทสะที่เปี่ยมล้นของภรรยา เขารีบคุกเข่าลงบนพื้นและตบหน้าตัวเองไม่หยุด “ภรรยาที่รัก ฉันผิดไปแล้ว ฉันเลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน ฉันมันหมกมุ่นเรื่องอย่างว่า ฉันขอโทษนะ ฉันขอโทษ–”

เขาพยายามจะอธิบายตัวเอง “ที่จริงฉันไม่ได้ทำอะไรหล่อนเลย ฉันแค่สอบปากคำเท่านั้น”

เขายังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกหรือยังไม่ได้แตะต้องเดบร้า เขาสามารถแถเอาตัวรอดไปได้แน่!

“นายบอกว่าสอบปากคำงั้นเหรอ?”

ยูมิหัวเราะหึ เธอไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง “งั้นทำไมต้องมีอาหารแล้วก็ไวน์ด้วย? นายวางยาหล่อนใช่ไหมล่ะ?”

ยูมิรู้จักสามีของตัวเองดี เขานั้นมากตัณหาและแค่ชำเลืองมองเขาเธอก็บอกได้แล้วว่าเขาโกหกอยู่

เอ่อ…

ฟลอเรียนอับอายแต่เขาก็ยังพยายามอธิบายเต็มที่ “หล่อนไม่ยอมบอกข้อมูลอะไรฉันเลย ฉันก็เลยตัดสินใจที่จะใช้ยากับหล่อนเพื่อที่ว่าหล่อนจะได้ยอมบอกว่าแดร์ริลอยู่ที่ไหน ไวน์นั่นก็เพื่อให้หล่อนเมาแล้วหล่อนจะได้ลดการระวังตัวลง”

“เอาล่ะ! ไม่ต้องมาแก้ตัวให้มากมาย”

ยูมิจ้องฟลอเรียนและพูดอย่างหมดความอดทน “มากับฉัน ฉันมีเรื่องจะบอกนาย”

ไหน ๆ ฟลอเรียนก็ลงมือกับเดบร้าไม่สำเร็จแล้ว ยูมิก็ขี้เกียจจะสนใจอีก

ยูมิหันหลังแล้วเดินออกไปที่สวนด้านนอก

เฮ้อ

ฟลอเรียนถอนใจอย่างโล่งอก เขาเดินตามยูมิไปอย่างเร็วและพูดอย่างระมัดระวังว่า “ที่รัก มีเรื่องอะไรเหรอ?”

“ฉันมีเรื่องจะถามนาย” ยูมิจ้องเขาและถามว่า “เมื่อวานโดน็อกมาและแสดงความยินดีกับฝ่าบาทในพิธีครองราชย์ใช่ไหม? แล้วนายก็พาเขาเข้าไปในคุก นายไม่เพียงได้เห็นเขาฆ่าคาร์เตอร์กับตา แต่นายยังช่วยเขากระจายข่าวเพื่อล่อให้แดร์ริลออกมาจากที่ซ่อนใช่ไหม?”

ยูมิทำหน้านิ่งขณะที่เธอพูด แต่เธอนั้นทั้งโกรธทั้งละอาย