คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 174

นายท่านชราแห่งดาร์บี้จ้องไปทั่วโถง

เหล่าสมาชิกตระกูลนอนกองอยู่บนพื้น ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทั้งพื้น และมีแม้กระทั่งคนที่เสียชีวิต

"เรียกหน่วยแพทย์มา! จดจำนวนผู้บาดเจ็บไว้ด้วย" นายท่านชราแห่งดาร์บี้สั่ง หอบหายใจอย่างช่วยไม่ได้

เดรก ผู้ที่อยู่ข้าง ๆ เขา ได้สั่งให้ดูแลคนบาดเจ็บ ความขุ่นเคืองและเคียดแค้นได้ลอยไปทั่วทั้งคฤหาสน์

ริมฝีปากของยูมิมีเลือดไหล และรอยตบบนใบหน้าของเธอก็ยังแสบร้อนอย่างเผาไหม้อยู่

"คุณปู่ ทำไมปู่ไม่สู้กลับก่อนหน้านี้คะ?" เธอโพล่งออกมา เธอยังรู้สึกถึงความเจ็บปวดแสบร้อนบนใบหน้าของเธอ ดวงตาของเธอมีแต่ความแค้น

นายท่านชราแห่งดาร์บี้ได้บ่มเพาะมาถึงห้าปี และปัจจุบันเขาก็อยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้น 3 หากเขาโต้กลับตอนนี้ เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้น

เขายังคงเงียบในขณะที่ใบหน้ามืดมนลง

ยูมิอยากจะพูดต่อ แต่ฟลอเรียนเดินมาจากมุมที่เขาซ่อนตัวเพื่อตัดบทเธอ "หุบปาก! เธอก็เห็นแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับตาตัวเอง! แด๊กซ์ แซนเดอร์ส พาคนมากับเขานับร้อย คุณปู่จะสู้พวกเขาทั้งหมดได้ยังไง?"

"คุณกล้าตะโกนใส่ฉันได้ยังไง? คุณอยู่ไหนตอนที่แด๊กซ์ แซนเดอร์ส มา? คุณหลบอยู่ในมุม ฉี่ราดรดกางเกง พอตอนนี้เขาจากไป คุณก็กระโดดมาจากไหนไม่รู้แล้วตะโกนใส่เมียตัวเองเหรอ? คุณเป็นผู้ชายแบบไหนกัน? ฉันมาแต่งงานกับขยะไร้ค่าแบบคุณได้ยังไง?" เธอสวนเขา

ยิ่งยูมิพูด เธอก็ยิ่งโมโหขึ้นเรื่อย ๆ เพราะยังไงก็ตาม ที่เธอกล่าวหาแดร์ริลก็เพื่อช่วยฟลอเรียนไว้ แต่ฟลอเรียนยังกล้าตะโกนใส่เธออีก นี่มันยอบรับไม่ได้!

ใบหน้าของฟลอเรียนแดงทันที เขาไม่กล้าส่งเสียงใด ๆ ออกมา เขาเป็นที่รู้จักกันด้านความกลัวภรรยา เมื่อเห็นว่ายูมิโมโห เขาก็รีบหุบปากลงทันที

ในขณะเดียวกัน นายท่านชราแห่งดาร์บี้ก็ถอนหายใจออกมายาวเหยียด เขาหันไปหาเดรกแล้วกล่าวอย่างเย็นชา

"เดรก ตามฉันมา" เขากล่าวกับเดรกอย่างเย็นยะเยือกในขณะที่เดินออกจากโถง

เดรกเดินตามอย่างรีบเร่ง แม้ว่าเขาจะดูสงบ แต่ในใจของเขานั้นกระวนกระวายแทบตายแล้ว ในฐานะหัวหน้าตระกูลดาร์บี้ เขานั้นมีความผิดต่อเหตุการณ์นี้ด้วยที่ไม่ได้บอกถึงจุดนี้